Warsztaty laboratoryjne MOVE IT obejmują trzy dziedziny: ruch/obraz/dźwięk. Celem warsztatów jest promocja tańca współczesnego i sztuk korespondujących: dźwięku, Visual art., video art.
Laboratorium OBRAZU jest pierwszym projektem w ramach warsztatów MOVE IT.
W trakcie dwóch weekendów zaprezentowane zostaną najciekawszych zjawiska z obszaru sztuki i vj z ostatnich lat. Prezentacji tej dokona Fundacja MOMA FILM.
W programie retrospektywy programów festiwalu Astigmatickino: „Nowe Technologie”, „Polska Sztuka Video”, filmy fabularne Guya Maddina i Pata O’Neilla, teledyski angielskiej wytwórni WARP, a także nagrodzone filmy z festiwalu Ars Electronica z ostatnich lat. Astigmatickino prezentuje projekty audiowizualne, oparte na eksperymencie, w których muzyka i obraz współgrają na tej samej płaszczyźnie i wyróżniają się zaawansowaną technologią. W programie min. spotkania i wykłady z twórcami video (min. Vj Cókierek), prezentacje programów SForma dotyczących video art i sztuki vj. oraz wykład i projekcje filmów Józefa Robakowskiego.
Druga część Laboratorium OBRAZU rozpocznie się 16.XII (sobota) o g. 13.00.
Udział w Warsztatach MOVE IT jest bezpłatny.
Wszystkich zainteresowanych wzięciem udziału w Laboratorium Obrazu prosimy o wypełnienie formularza zgłoszeniowego znajdującego się na stronie www.teatrwytwornia.pl.
Ilość miejsc jest ograniczona.
Fundacja Moma Film.
Fundacja Moma Film powstała w 2000 roku. Jest organizacją non profit, której zadaniem jest wyszukiwanie, promocja, produkcja i dystrybucja nowych zjawisk audiowizualnych. Współpracuje z siecią kin studyjnych opracowując cykle przeglądów filmowych. Współpracuje z polskimi i zagranicznymi festiwalami filmowymi i multimedialnymi, między innymi z austriackim ARS ELECTRONICA, berlińskim TRANSMEDIALE, angielskim ONEDOTZERO. Jest organizatorem projektu „Nowe Legendy Praskie”.
Kontakt: momafilm@tlen.pl
Teatr WYTWÓRNIA
tel. 693 58 40 70
e-mail: teatrwytwornia_info@o2.pl
Sobota 16.12
Guy Maddin jest kanadyjskim filmowcem, w wielu kręgach w ogóle nieznanym. Jego filmy są czarno białymi komediowymi wycieczkami do niby-światów starych filmów, ale też często wykorzystują powtarzające się obrazy z malarstwa, dźwięki muzyki klasycznej i literatury. Jego filmy mogłyby łatwo stać się pretensjonalnym bałaganem w mniej zdolnych rękach, ale Maddin na szczęście nie jest ani trochę melodramatyczny. Filmy są zabawne, świetnie zbudowane, dowcipne, wyrafinowane - są idealnym mixem wysokiej sztuki i campu. To obrazy, które mogą być opisane tylko jako postmodernistyczne przewidzenia. Po premierze filmu „Tales from the Gimli Hospital” Maddin stał się znany w świecie undergroundu. Dość dziwne jest, że mimo dobrej reputacji i i szczególnego talentu nie wyszedł do tej pory z cienia, jak inni twórcy takiego gatunku – David Lynch albo John Waters.
To satyryczna opowieść o dawnych czasach, które nigdy nie istniały. Obejrzenie
tego filmu równa się z wejściem w świat Guya Madina – i zrozumieniem, jak film może być stworzony całkowicie poprzez styl , a jak styl może stworzyć świat, który nigdy nie istniał.
Podczas Wielkiego Kryzysu w latach trzydziestych, Baronowa Lady Port-Huntley, której majątek pochodzi z browaru osiąga korzyści z sytuacji i organizuje konkurs, który ma na celu znalezienie najsmutniejszej melodii świata. Główna nagroda w konkursie wynosi 25 000 dolarów. W konkursie startuje były kochanek baronowej, producent z Broadwayu Chester, jego uparty brat Roderick, ich ojciec alkoholik, lekarz, który przypadkowo amputował osiem lat temu obie nogi Lady Port- Huntley. Utarczki rodzinne osiągają punkt szczytowy, kiedy wszyscy walczą o główną nagrodę w konkursie o uczucie Lady i pomylonej nimfomanki Narcissy.
Niedziela 17.12
The Decay of Fiction to kolejna, unikalna propozycja zapoznania się z twórczością wybitnego eksperymentatora filmowego Pata O’Neilla(ur. 1939, Los Angeles).
Znany z niesamowitych pomysłów kompozycyjnych oraz stosowania przeróżnych trików optycznych, tym razem opowiada historię znakomitego niegdyś hotelu Ambasador- miejsca spotkań polityków, gwiazd filmowych Holiwoodu - dzisiaj zrujnowanej i opuszczonej rudery. Eksperyment projektu polega na stworzeniu zupełnie nowej opowieści poprzez wzajemne przenikania prawdziwyc historii, legend i halucynacji, związanych z tym miejscem, ze starannie dobranych fragmentów starych filmów, których powstawało w Ambasadorze setki.
Pat O’Neil ukończył wydział projektowania i fotografii na UCLA. W latach 60 – 70- tych działał na scenie filmu eksperymentalnego, kiedy to jako pierwszy twórca filmowy zaczął posługiwać się pewnego rodzaju manipulowaną wyobraźnią. Wykładowca fotografii na UCLA, twórca wielu instalacji filmowych, pokazów świetlnych podczas offowych koncertów. W 1975 roku założył firmę zajmującą się efektami specjalnymi i drukiem optycznym.