„Zagubieni” to tytuł wystawy malarstwa Małgorzaty Maćkowiak organizowanej od 27 marca do 22 kwietnia b.r. w warszawskiej galerii sztuki współczesnej Farbiarnia na Pięknej. Obrazy artystki po raz pierwszy od dłuższego czasu „zaludniły się”: Malgorzata Maćkowiak – choć w sposób celowo niedopowiedziany – snuje opowieść o ludziach, dla których świat zaczął się kręcić za szybko i którym z powodu natłoku wrażeń i doznań trudno  skupić się na istotnym szczególe czy naprawdę dostrzec drugiego człowieka.

„Malarstwo Małgorzaty Maćkowiak  nie jest do końca z tego świata, któremu - nie zawsze dobrowolnie - przyglądamy się na co dzień. To taka zdrapka, pod którą kryje się bonus – inna rzeczywistość bardziej świetlista i moralna, w której dla wszystkich chętnych wystarczy bezkolizyjnych ścieżek, okalających wybujałe przestrzenie. Mimo całej bajkowości przedstawień, nie jest to lukrowanie świata i pozbawianie go istotnych pytań.”                  [Katarzyna Krzykawska]

Wydaje się, że będąc uczennicą Jana Szancenbacha (dyplom z wyróżnieniem w 1984) prawdziwym wyzwaniem jest oparcie się pokusie powielania wzorców swojego mistrza. Szancenbacha nie pociągały nigdy eksperymenty awangardy, a za prawdziwą wartość uważał solidny warsztat: do jego doskonalenia wystarczała martwa natura i pejzaż jako temat obrazu. Małgorzata Maćkowiak docenia zarówno kompozycję płótna jak i umiejętność budowania napięcia kolorem. Swoim ostatnim cyklem prac chce nam jednak powiedziec coś wiecej; chce opowiedzieć o ludziach, dla których świat zaczął się kręcić zbyt szybko; którym z powodu natłoku wrażeń i doznań trudno  skupić się na istotnym szczególe czy naprawdę dostrzec drugiego człowieka. Czują się zagubieni. Jak my sami? Jak Adam i Ewa z prac o tym samym tytule? Jest to malarstwo celowo niedopowidziane, pozwalające każdemu na jego wlasną interpretację.

„Prawdziwie solidnym fundamentem…wielka wartością...malarstwa Małgosi Maćkowiak, jest fakt, że zanim odnajdziemy w nim anegdotę i własną narrację, to widzimy płótna pokryte pulsującymi laserunkami, szlachetnym kolorem i chcemy na nie patrzeć bez końca.”  
            [Katarzyna Krzykawska]

„Myślę, że Małgorzata Maćkowiak wierzy w wartości ponadczasowe malarstwa. W uwzględnienie w obrazie egzystencji światła i światłocienia, i wiązanie z tym wartości barwnych. Ta wiara, to indywidualny kształt plamy malarskiej i własne w sposobie dotknięcia pędzla, które można by porównywać do charakteru pisma. Malarstwo takie wymaga wytrawności oka i sprawności warsztatowej. Należy dodać, iż odwołując się do metody klasycznej, malarstwo to swobodnie operuje wszystkimi barwami pryzmatu, zachowując jednak swoje preferencje w ciepłych  gamach  kontrastowanych do srebrzystych szarości budujących światło w obrazach i dodających im charakterystycznego blasku. Taka opozycja stanowi często dominantę  obrazu i poprzez swoją dźwięczność w jakimś sensie  staje się malarską wizytówką autorki.”
[Roman Łaciak]

Jest artystką o wielu zainteresowaniach: zajmuje się malarstwem sztalugowym, rysunkiem, grafiką, grafiką komputerową, rzeżbą. Miala dluższą przygodę z wikliną artystyczną, wystawiając swoje prace wielokrotnie wraz z członkami Stowarzyszenia „Wiklina”. W czasie kilkuletniego pobytu w Stanach Zjednoczonych zainteresowały ją murale i malarstwo iluzoryczne. Ale malarstwo na płótnie i desce było dla niej zawsze najważniejszym środkiem wyrazu. Obrazy wykonane są techniką olejną . Posiadają grubą warstwę niezliczonej ilości laserunków, którymi pokrywana jest pierwotnie namalowana olejna struktura.

Małgorzata Maćkowiak- nota biograficzna:
Urodziła się i mieszka w Krakowie. Studiowała w pracowni prof. J. Szancenbacha na Wydziale Malarstwa Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom z wyróżnieniem w 1982 roku. Zajmuje się malarstwem monumentalnym oraz malarstwem sztalugowym, rzeźba, rysunkiem, grafiką i grafika komputerowa. Była stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki. Jest członkiem ZPAP oraz Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Twórczego „Wiklina". Z ważniejszych wystaw można wymienić: Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego Szczecin,1984,Wystawa Malarstwa – Norymberga 1984,Stypendyście Ministerstwa Kultury i Sztuki Kraków BWA 1985,Wystawa Malarstwa Norymberga 1985, Szancenbach i uczniowie Kraków, Warszawa „Zachęta", Sopot 1988,Wystawy Malarstwa: Banberg, Wiedeń 1990, Lion, Cannes, Paryż 1992,Wystawa Grafiki i Malarstwa – Boca Rabin, USA 1996 – 1999 /Salon Jesienny, Mały Format oraz „100 miniatur na 100 lat Rotary" 2005 w Łodzi i kilka wystawa zbiorowych w Kijowie. W latach 2000-2005 wraz z członkami Stowarzyszenia „Wiklina" wystawiała prace, między innymi w Łodzi, Warszawie, Kielcach, Krakowie, Przemyślu. Jej prace znajdują się w zbiorach prywatnych w kraju i zagranica. Miała również realizacje malarstwa monumentalnego i iluzorycznego w USA i w Polsce.
Wystawa: 27 marzec -  22 kwietnia 2007r.  pon.-pt. w godz.: 11-20; sob. godz: 11-15
Farbiarnia na Pięknej, ul. Piękna 28/34 Warszawa, tel. (22) 621 72 35

-----------------------------------------
Farbiarnia na Pięknej to galeria, której celem jest promowanie wartościowej sztuki współczesnej. W przestronnych salach wystawienniczych galerii położonej w samym centrum miasta, swoje miejsce znajdują wyselekcjonowane dzieła artystów z najbardziej prężnych ośrodków twórczych Polski.
Szczególną wagę galeria przywiązuje do prezentacji twórczości młodych utalentowanych artystów, dla których przygotowuje programy promocji w kraju i zagranicą. Nie mniej w przeważającej większości autorzy wystawianych w Farbiarni dzieł to artyści, którzy dali się już poznać i prezentowali swe prace na wystawach.
Prace zgromadzone w Farbiarni na Pięknej łączy wysoki poziom warsztatu artystycznego, pomimo różnorodności stylów i tematów, a także technik wykonania – od grafiki warsztatowej, poprzez rysunek i akryl na płycie, do oleju na płótnie i celulozie.
Farbiarnia działa od listopada 2005r i ma swoją siedzibę na ul. Pięknej 28/34 w Warszawie.

Dodatkowe informacje:
Małgorzata Dobrzyńska-Stefaniak (501) 750 800 m.dobrzynska@galeriafarbiarnia.pl
Monika Leszczyńska ( 022) 6217235  m.leszczynska@galeriafarbiarnia.pl