Teatr Narodowy zaprasza 30 marca do Teatru Małego na premierę STARA KOBIETA WYSIADUJE reż: Stanisław Różewicz
9 października 2006 roku Tadeusz Różewicz skończył 85 lat. Teatr Narodowy, pragnąc uhonorować jubileusz twórcy, postanowił zaprosić do współpracy jego brata – Stanisława Różewicza, który w marcu na deskach Teatru Małego wystawi dramat, zatytułowany Stara kobieta wysiaduje. Spektakl ma wyjątkowy w dorobku obu twórców charakter, gdyż jest ich pierwszym projektem, realizowanym w przestrzeni stricte teatralnej. Do tej pory obaj artyści współpracowali wyłącznie na polu filmowym lub telewizyjnym, przygotowując i wspólnie realizując scenariusze do filmów Stanisława Różewicza, a także spektakle Teatru Telewizji.
Stara kobieta wysiaduje to czwarta w kolejności realizacja dramatów Tadeusza Różewicza na scenie Teatru Narodowego. W dorobku teatru znajdują się jeszcze: Kartoteka (premiera 29.05.1999, nadal w repertuarze), Na czworakach (premiera 26.01.2001) oraz Duszyczka (premiera 30.01.2004, nadal w repertuarze).
Tadeusz Różewicz ( ur. 9. 10.1921 r. w Radomsku) – dramaturg, poeta, prozaik, kandydat do nagrody Nobla. Jeden z najwybitniejszych żyjących twórców literatury światowej. Laureat nagród państwowych i międzynarodowych. Prekursor awangardy w poezji i dramacie.
Stanisław Różewicz (ur. 16.08.1924 w Radomsku) - reżyser filmowy, scenarzysta, młodszy brat Tadeusza Różewicza. Przez wiele lat wykładowca w szkole filmowej w Łodzi, współzałożyciel i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu Filmowego Tor.
Tadeusz i Stanisław Różewiczowie wspólnie zrealizowali kilka projektów filmowych i teatralnych. Wraz z Kornelem Filipowiczem zrealizowali 11 filmów, w tym: Trzy kobiety (1956) Miejsce na ziemi (1960), Świadectwo urodzenia (1961), Głos z tamtego świata (1962), Echo (1964), Piwo (1965), Piekło i niebo (1966), Mąż pod łóżkiem (1967), Samotność we dwoje (1968), Drzwi w murze (1973), Opadły liście z drzew (1975).
W 1994 roku zrealizowali wspólnie film dokumentalny, zatytułowany Nasz starszy brat – opowieść o najstarszym bracie Januszu, żołnierzu AK, rozstrzelanym przez Niemców w 1994 roku. W Teatrze Telewizji artyści wystawili wspólnie trzy sztuki, w tym: Pułapkę (1990), Wyszedł z domu (1993), Śmieszny staruszek (1997).
Stara kobieta wysiaduje – napisany w 1969 roku dramat Tadeusza Różewicza, który jest satyrą na bezład, chaos i bezkształt otaczającej cywilizacji. Różewicz, ukazując cywilizację jako monstrualne, wszechogarniające śmietnisko, w sposób wyraźny sygnalizował w nim apokaliptyczna wizję świata, zagrożenia współczesności, pustkę mentalną, zanik autorytetów oraz dehumanizację życia. Na tle tak zarysowanej rzeczywistości pojawia się kobieta – opoka, symbol i ostoja człowieczeństwa, element podtrzymujący wartości, które w chaosie cywilizacyjnym nikną i ulegają degradacji.
Tadeusz Różewicz
STARA KOBIETA WYSIADUJE
Reżyseria Stanisław Różewicz
Scenografia Andrzej Witkowski
Muzyka Stanisław Radwan
Obsada:
Stara kobieta Anna Chodakowska
„Papuga” Dorota Landowska
Kelner Mariusz Bonaszewski
Cyryl Jerzy Łapiński
Piękna Dziewczyna Bożena Stachura
Lekarz Andrzej Blumenfeld
Skrzypek Modest Ruciński
Ślepiec Maciej Kozłowski
Dziewczyna I Magdalena Warzecha
Dziewczyna II Monika Dryl
Dziewczyna III Joanna Kwiatkowska-Zduń
Młodzieniec Leszek Zduń
Pan Ignacy Gogolewski
Śmieciarz Zbigniew Bogdański (gościnnie)
Zamiatacz Mirosław Konarowski
Stróż porządku Waldemar Kownacki