W ramach  warszawskiej ofensywy teatralnej Czarna Offca pokazywane są spektakle niezależnych stowarzyszeń twórczych działających w Warszawie. Poprzez tematykę spektakli i swoją dotychczasową postawę /pracę nad sobą w ramach niewielkich grup funkcjonujących w dużym mieście/  warszawskie teatry offowe zapraszają widzów do dyskusji o roli teatru i twórczości. Zmuszają do weryfikacji i twórczego odbioru współczesnego świata i rzeczywistości.
W tym roku, obok znanych z lat ubiegłych zespołów pojawią się grupy teatralne nie posiadające stałej siedziby i miejsca grania w Warszawie . Zaprezentują się one w gościnnych przestrzeniach Teatru Wytwórnia, Teatru Academia i M25.
Tak jak w latach ubiegłych przedstawimy teatry działające na pograniczu dramatu, tańca, ruchu, muzyki i plastyki oraz spektakl teatru ulicznego.
Realizacja przeglądu w 2007 roku będzie czwartą edycją tej imprezy.
Festiwal finansuje Biuro Kultury Miasta Stołecznego Warszawy, organizatorem jest Teatr Akt przy współpracy Teatru Wytwórnia i Samorządu Studentów PW.

 

 

STUDIUM TEATRALNE  „BRAMY RAJU”

Projekt ten łączy wyszkolony, pracujący razem od dziesięciu lat, zespół aktorski z młodym reżyserem – Pawłem Passinim – rozczarowanym teatrem repertuarowym i świadomie poszukującym dla niego alternatywy (za przykład może posłużyć spektakl „Alicja w krainie czarów” zrealizowany przez Passiniego i prezentowany na terenie dawnej spalarni odpadów szpitalnych na ulicy Spokojnej w Warszawie; pokazywany również na otwarcie II-ej edycji festiwalu Terra Polska w Berlinie w 2005 roku).
Podstawę scenariusza stanowić będą dwa teksty: „Krucjata dziecięca” Marcela Schwoba  i „Bramy raju” Jerzego Andrzejewskiego. Pierwszy praktycznie nieznany w Polsce, drugi jakby zapomniany. Obydwa bardzo interesujące zarówno pod względem języka, konstrukcji, metaforyki, jak i tematu. Posługując się figurą wywołanej w 1213 roku przez pastuszka Jakuba z Cloyes krucjaty dzieci, mających w zbroi miłości i niewinności wyzwolić zniewolony przez pogan grób Chrystusa  (która miast dotrzeć do upragnionej Jerozolimy kończy się klęską i śmiercią części uczestników, czy też wyłapaniem i uwięzieniem reszty w haremach) Studium Teatralne chce mówić o młodości - jej szaleństwie, niespożytej żywotnej sile i gotowości do najbardziej strzelistych aktów, lecz również zjawisku, które Andrzejewski nazywa religijnym rozmarzeniem.

 

TOWARZYSTWO PRZE-TWÓRCZE   „GRA W  DYBUKA”

Kreacja (taniec/ruch/interwencja wizualna): Anna Kruk (Polska), Renata Piotrowska (Polska), Avner Eitan (Izrael)
Muzyka: Didi Fire (Izrael)
Kostium: Zelda Klimkowska
Światło: Roman Woźniak
Koordynacja projektu: Renata Piotrowska

Spektakl „Gra w dybuka” jest polsko-izraelskim teatrem tańca i ruchu inspirowanym sztuką „Dybuk” Szymona Anskiego. Jest to spotkanie tancerki, aktorki i artysty wizualnego. Spektakl jest owocem ich wspólnej kreacji.
W żydowskiej tradycji  dybuk to dusza zmarłego człowieka, która zamieszkała w ciele osoby żyjącej. Dla twórców spektaklu  dybuk  to głębokie wspomnienia, nieodparte pragnienia i modlitwy. Relacja z dybukiem to ciągła gra. Gra między górą a dołem. Między lataniem a upadkiem.

 

BRETONCAFFE  „OPERA TOFFI”

Libretto, Reżyseria       Sławomir Krawczyński
Muzyka, Śpiew          Dominik Strycharski
Orkiestra                       DJ Cues: sampler, laptop
Jakub Rutkowski: elektroniczna perkusja, keyboard
Aleksander Papierz: elektryczne saksofony, keyboard
Dominik Strycharski: flety proste, śpiew
Video , Montaż komputerowy
i Animacja                     Lech Rowiński
Produkcja   Stowarzyszenie Scena 96

Multimedialny spektakl Teatru Bretoncaffe inspirowany zjawiskiem teatru operowego. Eklektyzm opery został tu sprowadzony do minimalistycznej  formy, stanowiącej połączenie muzyki, śpiewu, tekstu, teatru oraz video-instalacji.
Teatr operowy to fenomen poniekąd paradoksalny: jako gatunek dążący z samych założeń do największej pełni ekspresji, poprzez swoją totalność właśnie, bezpośrednio graniczy z kiczem. Potęga muzyki i ludzkiego głosu zderza się tu często z wątłością inscenizacji i aktorstwa, z pustą przesadą, przerysowanym gestem. Piękno sąsiaduje w niej z tandetą. W tym zderzeniu widzimy ciekawą paralelę do wszelkich „wielkich” idei duchowych, które w praktyce borykają się z małością, a także do współczesności, która z kolei próbuje idealizować banał. „Opera toffi” to także satyra na media współczesne wytwarzające swój własny typ kultury, który oddala się coraz bardziej od źródeł ludzkiego ducha. To wizja świata, który stał się „kopią bez oryginału”, a może nawet „kopią kopii”.
Przede wszystkim jednak „Opera Toffi” to surrealistyczny pastisz opery, a zwłaszcza jej odmiany melodramatycznej. Drwina z konwencjonalnej emocjonalności, a jednocześnie czysta zabawa formą.

 

KAAS  „ASPEKTY ŚWIADOMOŚCI - ILUZORYCZNOŚĆ”

21:00 14.06 2007 to wieczór nowiu Księżyca (ok.3ciej w nocy 15.04), idealny dla widowiska traktującego o tym co jest obecne acz niedostrzegalne, trochę jest a trochę się wydaje. Temat „Aspekty Świadomości-Iluzoryczność" pozwala na pokazanie swoistej struktury świadomego uczestniczenia człowieka w świecie poprzez percepcję, uczucia, intelekt, wolę i ich synergiczne współdziałanie w procesie istnienia. Spektakl rozpocznie taniec z ogniem zespołu "Dropsy" przy dźwiękach transowej muzyki na placu przed klubem "M25".
We wnętrzu klubu muzycy, performerki i slajdo-video instalacja w interaktywnej grze na żywo budować będą symboliczną przestrzeń projekcji i percepcji umysłu. To co pewne wymiesza się z tym co nieprzewidywalne a świadome z niewiadomym. Ta część projektu ilustrowana jest muzycznie przez duet Włodek Kiniorski i Dariusz Makaruk. W swoim projekcie muzycy używają autorskie programy komputerowe do przetwarzania muzyki i interaktywne systemy sensoryczne dzięki którym światło z wyświetlanego obrazu i odbite przez poruszającego się aktora wpływa na muzykę i odwrotnie muzyka wpływa na sterowanie obrazem. W tak zbudowanej przestrzeni audiowizualnej poruszać się będą dwie postacie performerek Katarzyna Jaśkiewicz i Teresa Tyszowiecka. Będą one uczestniczyć interaktywnie w sytuacji częściowo nakreślonej przez scenariusz oraz przygotowane obrazy i dźwięki a częściowo reagując na nieprzewidywalne zdarzenia losowe generowane przez synergiczne współdziałanie artystów wyrażających się poprzez właściwe sobie medium na temat aspektów świadomości. Konstruktorem i operatorem slajdo-video instalacji jest Jan Pieniążek a warstwę wizualną, scenariusz i reżyserię przygotowała Katarzyna Jaśkiewicz.
Motto spektaklu stanowi collage który wykonałam do zdjęcia Tomasza Gudzowatego z cyklu "Shaolin" za którego możliwość użycia bardzo dziękuję. Katarzyna Jaśkiewicz

 

TEATR LIMEN & MAAT  „KRÓTKIE SMAKOWANIE ŻYCIA”

Reżyseria:  Tomasz Bazan
Odgrywają: Tomasz Bazan, Sylwia Hanff   (taniec butoh)
oraz   Agnieszka Gronek, Katarzyna Mróz, Kinga Boruń, Żaneta Bełcikowska

„Krótkie Smakowanie Życia” jest spektaklem o podróży i przemijaniu. Dwie wielkie postacie Shite i Waka podejmują swój własny, osobisty dialog z formą, w której są zamknięte. Dramat rozgrywający się pomiędzy tymi postaciami jest dramatem całego kosmosu, który ich otacza. Cztery Wielkie Balleriny zdominowane przez starość i lęk toczą ostatni bój o piękno.
Spektakl odwołuje się do sinusoidy, czegoś, co nieustannie bije, zapętlając swój bieg, Cztery kaplice to cztery przykładowe okresy z życia każdego z nas. Punkty statyki, mieszające się z punktami ruchu próbują stworzyć iluzje wnętrza i zewnętrza czasu człowieka. Wytwarza się rzeczywista gra, pewien kod funkcjonowania układu. Powstaje iluzja maszyny idealnej.

 

Spektakl jest wynikiem poszukiwań nowej przestrzeni teatru. Odwołuje się do szeroko pojmowanych technik tańca Butoh oraz do idei Teatru Form sformułowanej w poprzednich działaniach zespołu. Spektakl jest wynikiem współpracy dwóch teatrów: Teatru Ciała Limen i Centrum Projekt Pracovnia Maat.

 

TEATR  AKT „IKAR”

“Istota rzeczy jest w tym, aby nasze serca,
które toczy ciężka krew
napełniły się powietrzem
i tego właśnie Ikar nie chciał przyjąć”
Zbigniew Herbert “Dedal i Ikar” (Struna Światła [1956])

 Nasza analiza dzisiejszych odniesień mitologicznego marzenia o oderwaniu się od rzeczywistości daje interesujące efekty, zarówno w sferze estetycznej, jak filozoficznej. Prowadzona na styku dwóch rzeczywistości akcja przedstawienia sprawia, że widzowie stają się świadkami swoistych rytuałów codziennych wzlotów i upadków.
Z jednej strony pokraczna rzeczywistość z pełną gamą absurdalnych konwencji, z drugiej zaś Ikar, czyli każdy z nas w jakimś momencie swojego życia.
Akcji teatralnej towarzyszą video projekcje, a także muzyka grana na żywo (grupa perkusyjna Progresive). Spektakl plenerowy.
Aktorzy : Agnieszka Musiałowicz, Marta Suzin,  Marek Kowalski, Tomasz Dusiewicz, Tomasz Musiałowicz,  Janusz Porębski,  Krzysztof  Skarżyński

 

TEATR PW   „KOPALNIA”

Autor :  Michał Walczak
Reżyseria: Grzegorz Sierzputowski
Premiera: 15  maja 2007
Osoby:
Zielony - Bartosz Wachowski
Kobieta - Agata Grabowska
Julia - Iza Wieczorek
Prezes - Wojciech Wójciak
Władzio - Łukasz Wiewiór
Ksiądz - Mariusz Pankau
Królowa -Izabela Meller
Adzio - Michał Fiodorow
Piesek - Kasia Sadło
Obcy - Michał Wieczorek
Karol - Michał Wieczorek

Michał  Walczak - jeden z najciekawszych dramatopisarzy młodego pokolenia. Debiutem dramatopisarskim Walczaka była „Piaskownica”, do tej pory autor wydrukował jeszcze trzy sztuki – „Podróż do wnętrza pokoju”, „Dziwną rzekę” i „Kopalnię”. Dramaty Walczaka szybko trafiły na polskie sceny.
W tym trzyaktowym dramacie zbiorowym bohaterem jest miasto, w którym zamknięto kopalnię. Duch miasta znajduje odzwierciedlenie w jego mieszkańcach. Swoje dramaty przeżywają tutaj młody bezrobotny Adzio zakochany w Julii - córce miejscowego Prezesa, rodzice Adzia - były górnik Władzio i jego żona Kobieta. Jest także stary Walek, słuchający "metalu" - dziadek Adzia oraz  jego wujek – Zielony – który  zapomniał wyjść z zamykanej kopalni i został odkopany przez przypadek dopiero po 15 latach. Żyje tu dobroduszny Ksiądz, który w kościele śpiewa sam, bo wierni jakoś nie dopisali. Postacie śnią o tajemniczym wybawicielu – Obcym. Świat ten  nie pozbawiony jest personifikacji władzy w postaci Królowej i jej odźwiernego, pomocnika - Karola.
„Kopalnia” to współczesna sztuka przedstawiająca ludzi, którzy muszą odnaleźć się w świecie po tym jak odebrano im jedyne źródło utrzymania. W takiej sytuacji wychodzą na wierzch ich niespełnione marzenia i ukryte pragnienia, ale czy ich realizacja okaże się możliwa...

 

KALENDARIUM

13.06.2007
GODZ. 19.00    STUDIUM  TEATRALNE   „BRAMY  RAJU”                 
                     ul. Lubelska 30/32

 

14.06.2007  
GODZ. 19.00      STUDIUM  TEATRALNE   „BRAMY  RAJU”                 
                            ul. Lubelska 30/32
                      
GODZ. 21.00      KASS  „ASPEKTY  ŚWIADOMOŚCI - ILUZORYCZNOŚĆ”
                            M25  ul. Mińska 25

    
15.06.2007
GODZ. 19.00       TEATR  PW  „KOPALNIA”
                            Mała  Aula  Gmachu  Głównego  Politechniki  Warszawskiej

GODZ. 21.00       TEATR AKT  „IKAR”
                            PLAC  POLITECHNIKI / plener

 

16.06.2007
GODZ. 19.00         BRETONCAFFE  „OPERA  TOFFI”
                             TEATR WYTWÓRNIA-  róg Markowskiej i Białostockiej

 

17.06.2007
GODZ. 18.00     LIMEN  & MAAT  „KRÓTKIE SMAKOWANIE ŻYCIA”
                           TEATR WYTWÓRNIA-  róg Markowskiej i Białostockiej

GODZ. 20.00    TOWARZYSTWO  PRZE-TWÓRCZE  „GRA W DYBUKA”
                           TEATR ACADEMIA  ul. 11 listopada 22