Laboratorium Dramatu rozpoczyna 1 października sztuką „Dom matki” Jarosława Jakubowskiego czytania aktorskie dramatów. W tym roku  obok sztuk współczesnych autorów, zajmiemy się zaniedbaną klasyką światową i zapomnianym dramatem polskim XX wieku. Po każdym czytaniu odbędą się dyskusje prowadzone min. przez psychologów, filozofów, polityków, literaturoznawców i psychiatrów.

Przez trzy miesiące przedstawione zostaną sztuki w trzech cyklach:
1. „Młodzi Sceptyczni” - nowy dramat polski. Sztuki przed prapremierą, wyłonione podczas  prowadzonego przez Laboratorium programu „Lektor”.
2. „Walka z lękiem” - polski dramat XX-wieczny. Ważne, lecz zapomniane, teksty polskich autorów.
3. „Cała nieśmiertelność” - wybitne lecz rzadko wystawiane dzieła dramaturgii światowej. 

Cykl „Młodzi Sceptyczni”  jest kontynuacją czytań nowego polskiego dramatu, których 38 edycji odbyło się już w LD. Tym razem wszystkie sztuki zostały wybrane z propozycji nadesłanych w ramach programu „Lektor”, który LD prowadzi od dwóch lat. Program polega na otwarciu Laboratorium dla autorów z całej Polski, poprzez  możliwość nadesłania swojego tekstu i uzyskania opinii na jego temat, opracowanej przez grupę lektorów z LD. Najlepsze teksty zostają poddane próbie czytania aktorskiego. Cykl czterech utworów pokazuje to, co dla młodych polskich autorów na początku XXI w. jest najbardziej charakterystyczne – wielki  sceptycyzm i maskowana brutalnością wrażliwość.

Cykl „Walka z lękiem” to próba powrotu do tych polskich dramatów, które zostały napisane w poprzednim wieku, a z jakichś – różnych w każdym przypadku – względów, nie były często po 1945 wystawiane i przez to nie przedarły się do szerszej świadomości. Każdy z nich niesie ważne przesłanie i jest ciekawy dramaturgicznie. Począwszy od lat 20. - kiedy powstała pierwsza sztuka z cyklu, poprzez lata 40. - czas powstania  „Orfeusza”, z którego strawestowany cytat określa cały cykl, poprzez „Zegary” napisane w latach 60.  - autorom towarzyszy poczucie lęku i niepewności, te uczucia tak charakterystyczne dla XX wieku.

Cykl „Cała nieśmiertelność” prezentuje zapomniane w Polsce dramaty światowe, które były istotnymi zjawiskami teatralnymi w czasie gdy powstały, lecz od dawna pozostają nieobecne na polskich scenach. Pokazują ludzi zmagających się z granicznymi przeżyciami. Bohaterami wybranych sztuk są jednostki postawione w sytuacjach ekstremalnych, których współczesny człowiek nie doświadcza w takim wymiarze. Jednak pytania, które te sytuacje rodzą, są nadal w naszym – choć mniej spektakularnym -  życiu, obecne.

Prezentację wszystkich trzech cykli łączy wspólny cel: zwrócenie uwagi reżyserów, dramaturgów, aktorów, krytyków – ludzi teatru – na zapomniane, wartościowe teksty oraz zaprezentowanie nowych. Wszystkie one bowiem mają tę wspólną cechę, że w centrum swego zainteresowania stawiają człowieka i podstawowe problemy, które on wciąż na nowo rozstrzyga. Cykl czytań  jest też etapem wstępnym warsztatów dramaturgicznych w Laboratorium Dramatu. Chcemy, by poniedziałkowa scena LD była szkołą warsztatu, miejscem spotkań i konsolidacji środowiska dramaturgów.

Czytania będą odbywały się według ustalonej formuły. Zawsze w poniedziałek, o godz. 19.00 rozpoczynają się krótkim wstępem dotyczącym sztuki i autora. Po tym wprowadzeniu aktorzy czytają tekst sztuki. Po czytaniu odbędzie się dyskusja z moderatorem (zaproszonym specjalnie do każdej sztuki). 

1. października 2007, 19.00 - „Dom matki”
„Dom matki” to studium obcości jaka rodzi się między najbliższymi  i próba dojścia jej przyczyn. Wydaje się, że tkwią one w indywidualnych przeżyciach, z pozoru banalnych, lecz w efekcie brutalnie niszczących psychikę ludzką. Sztuka otwiera cykl „Młodzi Sceptyczni” czyli nowy dramat współczesny.
Autor: Jarosław Jakubowski  ur. 1974 r. w Bydgoszczy. Poeta, prozaik, dziennikarz. Absolwent politologii na Uniwersytecie Gdańskim. Autor tomów wierszy: „Wada wymowy” (1996), „Kamyki” (1998), „Marta” (2001), „Wyznania ulicznego sprzedawcy owoców” (2003, wyróżnienie w konkursie na „Bydgoską Książkę Roku”), „Wszyscy obecni” (2006), „Pseudo” (2007). Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Publikuje m.in. w „Toposie” i „Frondzie”. Jego tekst „Bez prawej nogi” opublikowany w „Gościu Niedzielnym” (nr 23 z 10.06.2007) wywołał żywą dyskusję z udziałem m.in. Dariusza Nowackiego i Wojciecha Wencla. W przygotowaniu jest jego debiutancki tom opowiadań pt. „Potwór”, a także poemat dygresyjny pt. „Ojcostych”. Żonaty, dwoje dzieci. Mieszka w Koronowie na Pomorzu.
Reżyser: Krzysztof Jaworski, jego wcześniejsze prace to m.in. „Disco Pigs” E. Walsha w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, „Paw królowej” D. Masłowskiej w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie. W LD reżyserował „Sztukę mięsa” J. Papisa.
Moderator: Krzysztof Jedliński doktor medycyny, psychiatra i psychoterapeuta.

8 X 2007 - „Orfeusz” Anny Świrszczyńskiej.
Sztuka rozpoczyna cykl czytań dwudziestowiecznego dramatu polskiego „Walka z lękiem”.
Reżyser: Aldona Figura, wcześniejsze prace: m.in. reżyseria „Zazdrości” E. Vilar w Teatrze Nowym w Łodzi, „Monologów waginy” E. Ensler w Teatrze Wybrzeże w Gdansku. W LD reżyserowała „Tiramisu” J. Owsianko i „Absynt” M. Fertacz.
Moderator: dr Jagoda Hernik Spalińska, historyk teatru i teatrolog zajmujący się m.in. dramatem pisanym przez kobiety.
Autor: Anna Świrszczynska (1909-1984), jedna z najwybitniejszych współczesnych poetek polskich. W jej dorobku istotne miejsce mają też dramaty, aczkolwiek są szerszemu odbiorcy mało znane. Wśród dramatów szczególną rolę odgrywa „Orfeusz”, który powstał początkowo jako słuchowisko radiowe (1938), a następnie jako utwór dramatyczny uzyskał nagrodę na tajnym konkursie zorganizowanym w 1943 roku. Prapremiera odbyła się w 1946 roku w reżyserii Wilama Horzycy.
„Orfeusz” jest nie tylko ciekawą transpozycją mitu i przejmującym pytaniem o wolność człowieka w obliczu śmierci, ale też zaskakującym studium małżeństwa.

15 X 2007 - „Szkoda, że jest nierządnicą” Johna Forda.
Sztuka inauguruje cykl czytań dramatu światowego „Cała nieśmiertelność”.
Reżyser: Natalia Korczakowska, jej wcześniejsze prace to m.in.: reżyseria „Strefy działań wojennych” M. Bajera w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, asystentura  przy „Ragazzo dell' Europa” Rene Pollescha w Teatrze Rozmaitości, ostatnio pracuje nad dwiema premierami w Jeleniej Górze.
Moderator: dr hab. Małgorzata Grzegorzewska, znawczyni dramatu epoki elżbietańskiej, pracownik naukowy na wydziale anglistyki UW.
Autor: John Ford (1586-1640), angielski dramaturg czasów poelżbietańskich. Jedna z najbardziej tajemniczych, mało poznanych pod względem biograficznym postaci. W swych dramatach chętnie pokazywał postaci, których działania doprowadzają do konfliktu z prawem i przyjętymi normami społecznymi.
„Szkoda, że jest nierządnicą” , z 1633 roku,  to dramatyczna historia rodziny w której rządzą niedozwolone namiętności. Drastyczna obyczajowość sztuki wzmocniona jest przez silniejszą nawet drastyczność wydarzeń.

22 X 2007 - „Weirtheim” Waldemara Paradowskiego.
Sztuka należy do cyklu „Młodzi Sceptyczni”.
Reżyser: Anna Smolar, jej wcześniejsze prace to m.in.: reżyseria „Zamiany” P. Claudela w Teatrze Śląskim im. Wyspianskiego, współpraca artystyczna przy „Ryszardzie II” Shakespeare'a w reż. A. Seweryna w Teatrze Narodowym w Warszawie, asystentura przy „Tartuffie” Moliera w reż. J. Lassalle'a, w Teatrze Narodowym w Warszawie.
Autor: Waldemar Paradowski, ur. 1969 w Stargardzie Szczecińskim. Pracował jako księgarz, dziennikarz miejscowej gazety, radiowiec, robotnik, i sprzedawca tapet. Obecnie sprzedawca biletów w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Uczestnik
warsztatów dramaturgicznych organizowanych przy Teatrze Polskim w Poznaniu w 2001 roku.
„Weirtheim” to sztuka o kobiecie, która zamierza dokonać aborcji. Jej emocje jednak odbija wspólnota małego miasteczka, która żyje według reguł, które choć z pozoru niewidoczne, jednak w nieubłagany sposób regulują stosunki między mieszkańcami i wpływają na życie wewnątrz rodzin, obnażając problemy i demaskując tajemnice.

29 X 2007 - „Zegary” Tomasza Łubieńskiego.
Sztuka należy do cyklu „Walka z lękiem”.
Reżyser: Zdzisław Wardejn, wybitny aktor filmowy i teatralny, od 1969 także reżyseruje, m.in. „Jan Maciej Karol Wścieklica” S.I. Witkwieicza w Teatrze Narodowym w Warszawie, „Odejście głodomora” T. Różewicza w Teatrze Nowym w Warszawie, „Tango” S. Mrożka w Teatrze Ochoty w Warszawie, „Listy naszych czytelników”  Z. Herberta w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, „Kto się boi Wirginii Woolf?”  E. Albee'go w Teatrze Prezentacje w Warszawie, „Wizytę starszej pani” F. Durrenmatta w Teatrze Polskim w Warszawie.
Moderator: Tomasz Łubieński, autor sztuki.
Autor: Tomasz Łubieński, ur. 1938, dramatopisarz i prozaik, redaktor naczelny „Nowych Książek”.  Autor książek „Bić się czy nie bić? (1976), „Norwid wraca do Paryża” (1989),  „M jak Mickiewicz” (1998)  „Ani triumf, ani zgon” (2004)
„Zegary”, z 1968 roku, to sztuka oparta na specyficznej grze formą, jak i typowe dla tego twórcy rozważania historiozoficzne inspirowane epoką międzypowstaniową, ale dotyczące także współczesności - trudnego czasu w którym były napisane.