Pan Nędza jest przebiegły i trzy razy udaje mu się wykraść młodość dla siebie i swojego psa Biedy. Szatany przenoszą go za każdym razem w inne czasy, ale zawsze do jego ulubionej knajpy, gdzie śpiewa piękna Lola, można zatańczyć malambo, napić się tinto i zagrać w truko (karcianą grę, gdzie zwycięzcą zawsze zostaje największy łgarz) . Z baru dla kowbojów Nędza trafia do gangsterskiej knajpy, a wreszcie do współczesnej speluny. Czy to wystarczy, by Kowal zaspokoił głód życia i wolności?

Malambo na You Tube: http://pl.youtube.com/watch?v=9_sSwl7SczQ

Więcej informacji: www.labodram.pl

Jeśli miałbym wskazać, który z tańców polskiej dramaturgii jest mi najbliższy, wybrałbym malambo Słobodzianka. Wolę taniec pastuchów tupiących w podłogę od chocholego tańca Wyspiańskiego i wyrafinowanych figur Mrożka. Jest w nim bowiem afirmacja życia i wolności na przekór wszystkiemu. Jest może naiwna, ale porywająca wiara w świat, gdzie honor to honor, słowo to słowo, a miłość to miłość, jak mawia Kowal. Gdzie Bóg, zamiast karać, tańczy z człowiekiem.

(ROMAN PAWŁOWSKI, Gazeta Wyborcza)

Sukces, polecam.

(JANUSZ R. KOWALCZYK, Rzeczpospolita)

Reżyseria :

• Ondrej Spišák

Choreografia :

• Anna Iberszer

Muzyka :

• Bartłomiej Woźniak

Scenografia :

• Mikołaj Malesza

OBSADA :

• Kowal –Mariusz Saniternik
• Pies –Bogdan Słomiński
• Pan Jezus, Lili, Gracz I – Robert Zawadzki
• Św. Piotr, Pipo, Gracz II – Mariusz Drężek / Nikodem Kasprowicz
• Osioł, Belzebubo, Gracz III – Zbigniew Dziduch
• Lola – Anna Gajewska / Marta Król
• Fifi – Izabela Dąbrowska
• Barman – Wojciech Chorąży