Nazwa wystawy pochodzi od tytułu jednej z prac artysty – wielkoformatowego obrazu na papierze, złożonego z 21 abstrakcyjno-ekspresjonistycznych części namalowanych niezależnie od siebie. Samborski nawiązuje w bardzo intymny i nasycony głębokim przeżyciem sposób do swojego osobistego doświadczenia, w tym również do doświadczenia religijnego. Artysta uważnie obserwuje zjawiska, które mają miejsce we współczesnej kulturze i sztuce i stara się połączyć w nich, a może nawet szerzej – pojednać ze sobą sztukę wizualną źródeł/korzeni ze współczesnymi sztukami wizualnymi. Na tle współczesnych propozycji artystycznych Samborski uzyskuje odświeżające efekty. Nawiązuje do programu etno-punka: jedną z jego fascynacji, po sztuce i górach (w tej właśnie kolejności) jest ukraiński zespół etno-punkowy „Perkałaba”, którego nazwa pochodzi od małej, niemal odizolowanej od świata huculskiej osady.
Jedną z prac, która jest jednocześnie swoistym manifestem artystycznym Samborskiego, w którym artysta przedstawił tego rodzaju koncepcję, jest obraz pt. „Krychiwiecka 75” z 2008 roku (tytuł nawiązuje do adresu domu, w którym mieszka artysta, i jednocześnie do miejsca urodzenia – Krychiwci), o złożonej, niemal nadrealnej narracji o źródłach – historii rodziny artysty, domu, miejsca i kulturze, w których są zanurzone, oraz o sztuce i jej roli we współczesnym świecie.
Swoje inspiracje i fascynacje artystyczne Samborski czerpie również z szeroko rozumianego street-artu. Jedno z pierwszych i najważniejszych doświadczeń artystycznych zdobywał w taki właśnie sposób – jako artysta street-artowy, który stał się przedmiotem dyskusji prasowej o tych, którzy „niszczą nasze mury”. Najważniejszym projektem Samborskiego tego rodzaju było zorganizowanie wystawy pn. „Takie życie” (2005) w opuszczonym domu w Iwano-Frankowsku (tytuł wystawy pochodzi od tytułu pracy artysty – serii zdjęć przedstawiających bezdomnych i żebraków z ulic Iwano-Frankowska). Otwarcie tej alternatywnej wystawy zbiegło się w czasie z zamknięciem Centrum Sztuki Współczesnej w Iwano-Frankowsku, co sprawiło, że Samborski i artyści biorący udział w tej wystawie przemianowali zajęte przez siebie na wystawę miejsce na Centrum Sztuki Współczesnej.
Jewhen Samborski
urodził się w 1984 roku, mieszka i pracuje w Krychiwciach, dzielnicy Iwano-Frankowska (do 1962 roku Stanisławów) na Ukrainie. W 2005 roku ukończył Wydział Artystystyczny Uniwersytetu Przykarpackiego w Iwano-Frankowsku, a następnie uczył w Podpeczerskiej Szkole Artystycznej. Jest współzałożycielem i członkiem zespołu muzycznego pn. „Franczyza” złożonego z artystów sztuk wizualnych. Zespół ten był objawieniem ubiegłorocznej edycji największego na Ukrainie festiwalu muzyki alternatywnej „Czerwona ruta”, na którym w swoim pierwszym występie zdobył główną nagrodę. Samborski jest również jednym z artystów, którzy stanowią część tzw. „fenomenu iwano-frakowskiego” lub „fenomenu stanisławowskiego”. Jego najbardziej znanymi przedstawicielami w Polsce jest Jurij Andruchowicz i Taras Prochaśko. Samborski reprezentuje związane z nim środowisko artystów sztuk wizualnych.