Uroczyste otwarcie  wystawy  "Pomarańczowe Rewolucje. Od Karnawału do kontestacji" odbędzie się 27 października 2009 r.  o godz 18:00, na placu przed Muzeum Etnograficznym na ul.Kredytowej 1.  Konferencja prasowa jest zaplanowana na godz. 17:00 w klubokawiarni „Bílý Koniček”

 

 

 

Tego wieczoru w Muzeum także wiele inny atrakcji,w tym m.in koncert  w czasie którego zespół Big Cyc przedstawi swoje największe przeboje i przedpremierowy pokaz filmu "BEATS OF FREEDOM "- o historii polskiego rocka.

Film współprodukowany przez Instytut Adama Mickiewicza.Scenariusz i reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota. Producenci: Paweł Potoroczyn, Edward Miszczak.

 

Do tego słynny Major Fydrych ,który będzie malował krasnoludki .

 

 

 

Barwa pomarańczowa symbolizuje energię, witalność, ogień, optymizm i wyzwolenie. Jako pigment powstaje z połączenia czerwonego i żółtego barwnika. Wśród barw podstawowych ma drugorzędne znaczenie.

 

W wielu językach świata nie istnieją jej odpowiedniki leksykalne. Jej najbardziej znanym prototypem (jako kategorii barwy) jest owoc pomarańczy. Pomarańczowy jest barwą obywatelskiego protestu.

 

Na całym świecie pomarańczowe ruchy kontestacyjne walczą z arogancją władzy i nudą oficjalnych komunikatów, z przemocą i kłamstwem w życiu publicznym, z państwową propagandą i skompromitowanymi autorytetami.

 

W walce tej pomarańczowa barwa oznacza wyrzeczenie się przemocy w życiu politycznym. W scenografii ulicznych demonstracji jest elementem karnawałowej strategii ośmieszania i prowokacji. I chociaż występuje w tej roli od ponad 50 lat, dla uczestników protestów nie jest symbolem uniwersalnym.

 

Holendrom przypomina wyłącznie o wolnym państwie krasnoludków z początku lat siedemdziesiątych, Polacy widzą w niej znak Pomarańczowej Alternatywy następnej dekady, dla Ukraińców jest godłem uczestników Pomarańczowej Rewolucji z 2004 roku, Izraelczycy kojarzą ją z oporem przed ewakuacją osiedli żydowskich ze strefy Gazy w 2005 roku, Duńczycy, bojkotujący igrzyska olimpijskie w Pekinie w 2008 roku, używają jej mając na względzie konflikt w Tybecie i prawa człowieka w Chinach.

 

W naszej opowieści, pozbawionej wątków politycznych, pomarańczowe rewolucje po raz pierwszy spotykają się w nurcie wspólnej historii. Są jedną opowieścią – świadectwem ponadnarodowej wspólnoty losów i przejawem ewolucji kultury politycznej, która radykalnie zmieniła świat po 1968 roku.

 

Jest historią o  ludzkim dążeniu do wolności w jej wymiarze egzystencjalnym, o odpowiedzialności za bieg historii we własnym państwie, o sztuce biernego oporu.

 

Filozofia biernego oporu, którą praktykował Mahatma Gandhi do pewnego stopnia stała się inspiracją dla pokolenia po 1968 roku a z pewnością jest dla obecnego duchownego przywódcy Tybetu Dalajlamy. Uważa on, że pokój to nie tylko brak wojny i przemocy. Powstaje także w sytuacji potencjalnej przemocy, w momencie, gdy udaje się nam – rozważnym działaniem – tej przemocy zapobiec.