5 kwietnia br. wolscy policjanci podczas patrolowania ulicy Miedzianej zauważyli mężczyznę, ciągnącego na wózku duży przedmiot. Funkcjonariusze podejrzewając, że może to być broń palna, zabezpieczyli ją, a mężczyznę przesłuchali w charakterze świadka. Okazało się, że legitymowany przechodząc ul. Wawelską zwrócił uwagę na leżący przy śmietniku złom. Postanowił zapakować go na swój wózek i sprzedać. Gdy podążał do punktu skupu na Woli, podeszli do niego policjanci.

Prowadzący sprawę funkcjonariusze zwrócili uwagę, na dedykację widniejącą na mocno zardzewiałej lufie o treści:

• "Swojemu dowódcy majorowi Sztabu Generalnego Tadeuszowi Zwisłockiemu na pamiątkę wspólnej pracy przy tworzeniu grupy ochotniczej jego imienia. Wdzięczni podkomendni, 1920 Lublin - wrzesień".

Policjanci przypuszczając, że zabezpieczony przedmiot może mieć wartość historyczną skontaktowali się z Dyrektorem Muzeum Wojska Polskiego, który potwierdził, że zabezpieczona lufa działka z dedykacją, odnosi się do konkretnej osoby i jej działań z okresu walk o odzyskanie i utrzymanie niepodległości Polski.

Major Tadeusz Zwisłocki

urodził się w 1889 r. Walczył w II Brygadzie, a później w I Brygadzie Legionów Polskich. Był członkiem tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), za działalność, w której odznaczony został krzyżem Virtuti Militari V.kl (nadany 17.05.1922 r.). Dwukrotnie  odznaczony został także Krzyżem Walecznych. Był słuchaczem I kursu Sztabu Generalnego WP (SG) zorganizowanego jeszcze w 1919 r., stąd wzmianka o majorze Sztabu Generalnego. Starszeństwo jego stopnia majora od 1.06.1919 r. potwierdzone zostało w liście starszeństwa oficerów zawodowych WP z 1922 r. W Roczniku Oficerskim z 1924 r. wymieniony jest już jako oficer rezerwy w 1. Pułku Artylerii Polowej (1.pap)

Po przejściu do rezerwy uczestniczył w budowie polskiego przemysłu chemicznego, związany był z profesorem chemii i późniejszym prezydentem RP Ignacym Mościckim, którego córkę Helenę poślubił.