W siedemnastym  wieku otrzymało nasze miasto patrona w postaci błogosławionego Ładysława czyli Władysława z Gielniowa, urodzonego w małem miasteczku Gielniowie w Opoczyńskiem 1440 roku. Przybył on w 1462 roku do Warszawy i wstąpił do zakonu Bernardynów, w którym całe życie na rozmaitych stopniach, a w końcu jako prowincyał przepędził.

 

Żarliwy kaznodzieja, słynął w swoich czasach z wymowy kościelnej i wielkiej pobożności.

 

Tej pobożności i Jego modlitwie przypisywali mieszkańcy wiele cudów okazanych, zwłaszcza podczas morowego powietrza, które grasowało silnie w Warszawie w roku 1473 do 1475. Wśród strasznej klęski pomorowej, ludzie ludzie padali na ulicach bez ratunku, bez pomocy. On jeden nieustraszony niósł chorym moralną i materyalną pomoc. Przy klasztorze bernardynów w Warszawie istnieje kaplica, której sklepienia są ozdobione scenami z życia błogosławionego Ładysława z Gielniowa.

 

Był on prawdziwym opiekunem sierot i ubogich w Warszawie, wpływał na podniesienie i umoralnienie ducha mieszczan, zaspakajał ich troski podczas klęsk żywiołowych, w czasie suszy lub wylewu, słowem cale swoje życie poświęcił jedynie miastu, które potem go za patrona otrzymało. W klasztorze pobernardyńskim na Krakowskiem Przedmieściu do dziś są ślady, w której przemieszkiwał błogosławiony Ładysław.

 

Do XVIII wieku nie była ona zamieszkałą, miał nawet wisieć portret na drzwiach od strony korytarza. Obecnie uległa ta część murów zupełnej przeróbce i tylko zarysowane drzwi na tynku wskazują dawne wejście do celi pobożnego zakonnika.

 

Bibliografowie i historycy literatury przypisują mu kilkanaście pieśni nabożnych polskich i łacińskich, a także wiele kazań na niedziele i święta.

 

Wiszniewski w Historyi Literatury pisze, że zestawił Sermones de tempore ac Satictis i prawidła odmawiania koronki na cześć „Boga-Rodzice," do której największe przywiązanie uczówał. - Wielbiąc Ją, stworzył wiele wierszy i pieśni ku czci Matki Najświętszej, a w jednej z poezyi łacińskich zostawił datę wstąpienia swego do klasztoru ojców bernardynów *).

 

Umarł w tymże klasztorze Bernardynów 1505 r.**), w którym pierwsze święcenia otrzymał.

 

Beatyfikacja rozpoczęta w 1572 przez Stanisława Karnkowskiego, ukończoną została dopiero w 1673 roku.

 

Pamiątkę jego obchodzi kościół dnia 27 września ***).

 

--

*)    Wiszniewski:  „Histor.Liter."    T. V. str. 57,
**)   Bibliotieca Franciscana.   T  II. Str. 268.
***)   Pisał o nim Morawski: "Opisanie żywota, i cudów bł. ojca Ładysława z Gielniowa" (Kraków 1612 r.) oraz:  Lucerna perfectionis christianeae.''

 

 

Powyższy tekst pochodzi z:

 

• Warszawa illustrowana: stara Warszawa. T. 1 - Czajewski, Wiktor (1857-1922)

 

Książka znajduje się w zasobach Biblioteki Narodowej w Warszawie.

 

Całość można przeczytać w cyfrowych zasobach Biblioteki Narodowej dostępnych on-line