Jak to zrobić, wyjaśniają nasi specjaliści z Zespołu ds. Pierwszej Pomocy.

Niska temperatura powietrza w połączeniu z siłą wiatru przyczynia się do wychłodzenia organizmu. Hipotermia to znaczny spadek  temperatury ciała połączony z zaburzeniem termoregulacji organizmu. W wyniku obniżenia temperatury ciała życiowe procesy ulegają zwolnieniu i następuje ogólne pogorszenie sprawności. Może nawet w skrajnych przypadkach stanowić zagrożenie dla  życia człowieka. Najbardziej narażeni na wychłodzenie to ludzie bezdomni, którzy przebywają w nieogrzewanych pomieszczeniach tj, pustostany, altanki na działkach czy piwnicach.

Realizacja: Piotr Maciejczak, Konrad Bucholc

Wyróżnia się trzy stopnie hipotermii ze względu na głębokość obniżenia temperatury ciała:

1. Lekki (temperatura ciała spada do 32-35 C), charakteryzujący się uczuciem marznięcia, skóra jest blada i zimna. Występują dreszcze i drżenie mięśni. Słabną ramiona i nogi, dołączają się  zawroty głowy, niepokój i dezorientacja.
   
   
2. Średni (temperatura ciała spada do 30-32 C),  w którym następuje stadium wyczerpania, w którym objawy hipotermii lekkiej nasilają się. Dodatkowo pojawia się brak wrażliwości na bodźce i sztywnienie mięśni. Przechłodzony organizm dostaje skurczów mięśni, zachowuje się apatycznie i cierpi na zaburzenia świadomości, które powodują zobojętnienie na własny los (poszkodowany nie jest w stanie sobie pomóc).
   
   
3. Ciężki (temperatura ciała spada poniżej 30 C) - człowiek jest w stanie bezwładności. Poszkodowany nie odczuwa bólu, zachowaniem przypomina osobę po spożyciu alkoholu. Jego mowa jest bełkotliwa i występuje niezborność ruchowa. Puls jest słabo wyczuwalny a oddech wolny i płytki. Zanika reakcja źrenic na światło, co jest spowodowane niedotlenieniem mózgu. Poszkodowany ostatecznie traci przytomność.

Obniżenie temperatury ciała do 25 C może prowadzić do śmierci.

Algorytm postępowania w przypadku hipotermii

1. Sprawdzić czy jest  bezpiecznie.
2. Założyć rekawiczki.
3. Ocenić stan ogólny poszkodowanego (sprawdzić przytomność i oddech)
4. Wezwać pogotowie
5. Zabezpieczyć poszkodowanego przed dalszym wychłodzeniem:
   
   • gdy jest to możliwe przenieść lub zaprowadzić poszkodowanego do ciepłego pomieszczenia , w innym przypadku starać się znaleźć miejsce osłonięte od śniegu, wiatru i deszczu,
   • jeżeli ubranie poszkodowanego jest mokre należy  jak najszybciej zdjąć je  bez zbędnego poruszania poszkodowanego (np. rozcinając je),
   • w przypadku podejrzenia odmrożenia okolic dystalnych ciała tj. uszy, nos, ręce i stopy  należy rozluźnić uciskające części garderoby, które ograniczają ukrwienie,
   • poszkodowanego należy okryć kocem lub folią izotermiczną złotą stroną do góry,
   • dodatkowo wskazane jest okrycie szyi i głowy co zmniejszy utratę ciepła.
     
6. Gdy poszkodowany jest przytomny możemy podać do picia gorące napoje (wskazane są z dużą zawartości cukru np. z sokiem malinowym). W żadnym przypadku nie podajemy alkoholu, który powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, a tym samym potęguje oziębienie organizmu.
7. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń skóry zabezpieczyć je suchym opatrunkiem.
8. W przypadku , gdy osoba poszkodowana jest nieprzytomna, a ma czynności życiowe ułożyć w pozycji bezpiecznej, która zapewni swobodne oddychanie.
9. Stale kontrolować oddech poszkodowanego.
10. Kiedy dojdzie do zatrzymania oddechu i krążenia należy przystąpić do resuscytacji krążeniowo – oddechowej.

W żadnym przypadku NIE WOLNO:

• pocierać stóp i rąk poszkodowanego, ponieważ możemy spowodować dodatkowe uszkodzenia skóry (nie wolno również nacierać śniegiem!);
• zostawić poszkodowanego samego;
• gwałtownie poruszać poszkodowanym, ponieważ może to doprowadzić do szybkiego przemieszczenia się schłodzonej krwi w kierunku serca;

Żródło:
Wydział Doskonalenia Zawodowego KSP