W najbliższym czasie w Instytucie Teatralnym:

23.04.2007 poniedziałek

·         19.00

ROZMOWY NA PARTERZE

„Anioły w Ameryce" Tony'ego Kushnera zaliczono do najważniejszych dramatów XX wieku. Po nowojorskiej prapremierze w 1993 roku krytycy pisali, że to egzorcyzm odprawiony nad amerykańską mitologią narodową. Jak ta „gejowska fantazja na motywach narodowych", którą w TR Warszawa wystawił Krzysztof Warlikowski działa w dzisiejszej Polsce, 14 lat po amerykańskiej premierze? Na ile Ameryka Ronalda Reagana, epoki AIDS i rodzącego się neokonserwatyzmu przypomina dzisiejszą Polskę?

W dyskusji wokół przedstawienia Krzysztofa Warlikowskiego udział zapowiedzieli:

- Tomasz Basiuk (amerykanista)

- Marek Beylin (publicysta "Gazety Wyborczej")

- Agnieszka Graff (amerykanistka)

- Piotr Gruszczyński (kierownik dramaturgiczny TR Warszawa)

- Jacek Poniedziałek (aktor, tłumacz)

Prowadzenie: Roman Pawłowski („Gazeta Wyborcza")

 O „Aniołach w Ameryce" w reż. Krzysztofa Warlikowskiego:

 Warlikowski znakomicie wyważył proporcje pomiędzy spektaklem osobistym, intymnym, a spektaklem zaangażowanym, w nienachalny sposób zmuszającym do rozmowy o tym, na co choruje nasze społeczeństwo.

Anna R. Burzyńska, „Tygodnik Powszechny"

 Spektakl Krzysztofa Warlikowskiego przyjęty został z wstrzemięźliwym uznaniem i bez specjalnych emocji. Czyżby z wielkiej chmury spadł mały deszcz? Czyżby tematyka homoseksualna została już mniej więcej oswojona przez "opinię publiczną"?

Bartosz Żurawiecki, „Replika"

 

Co mnie, widza, mogą obchodzić jakieś dewiacyjne romanse i zdrady homoseksualistów w środowisku żydowskim z udziałem małżeńskiej pary mormońskiej w Nowym Jorku.

Temida Stankiewicz-Podhorecka, „Nasz Dziennik"

24.04.2007 wtorek

·         17.00

TEATRA POLSKIE – HISTORIE   Wykład prof. Dariusza Kosińskiego połączony z promocją jego najnowszej książki POLSKI TEATR PRZEMIANY, która ukazała się niedawno nakładem Instytutu im. Jerzego Grotowskiego w ramach serii „Ścieżka teatru i kultury" (red. Monika Blige i Grzegorz Ziółkowski, Wrocław 2007).

Autor sytuuje idee teatru i praktyki twórcze Mickiewicza, Słowackiego, Wyspiańskiego, Osterwy i Limanowskiego oraz Grotowskiego we wspólnej dziedzinie, którą nazywa „polskim teatrem przemiany". W następujący sposób opisuje wyróżnioną przez siebie tradycję: „Sądzę, że za żywotnością «polskiego teatru przemiany» stoi […] niezwykle ścisłe połączenie sztuki i religii, sprawiające, że działalność «artystyczna» staje się tu rodzajem praktyki duchowej, a «duchowość» przejawia się przede wszystkim w działaniu i dążeniu do doświadczenia numinotycznego. «Duchowe» i «artystyczne» tworzą dynamiczną równowagę, wzajemnie przekształcając się w taki sposób, że mówienie o religii jest nieporozumieniem, a mówienie tylko o sztuce pomniejszającym zawężeniem".

 

Polski teatr przemiany

●         Adam Mickiewicz – od Dziadów do czynienia poezji.

●         Juliusz Słowacki i Stanisław Wyspiański – w labiryncie niepewności.

●         Reduta – pierwsze laboratorium teatru polskiego.

●         Jerzy Grotowski – Akcja spełniona.

  http://teatrapolskie.e-teatr.pl/index.html

Dariusz Kosiński – ur. 1966, profesor nadzwyczajny w Katedrze Dramatu Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Zajmował się historią i teorią sztuki aktorskiej XIX wieku. Od kilku lat koncentruje się na badaniach nad swoistością polskiej tradycji performatywnej i teatralnej. Stale współpracuje jako krytyk, recenzent i eseista z „Didaskaliami" i „Dialogiem". Jest kierownikiem projektu KBN: "Polskie piśmiennictwo na ziemiach polskich XIX wieku", autorem i współautorem kilku publikacji popularyzatorskich., autorem książek: "Słownik postaci dramatycznych", "Sceny z życia dramatu", "Sztuka aktorska w polskim piśmiennictwie teatralnym XIX", współautorem: "Słownik wiedzy o teatrze", "Czechow 100 lat później".

 

25.04.2007 środa

·         19.00

NIEODROBIONE LEKCJE   Ciało i Teatralność, wykład 7, prowadzi Paweł Mościcki

Jean-Luc Nancy – Dotykanie świata

  „Ciało jest miejscem, przez które sens umyka sam sobie"- napisał kiedyś Jean-Luc Nancy. Nie jest to jednak niefrasobliwy aforyzm, lecz sformułowanie, za którym stoi jedna z najbardziej fascynujących przygód filozoficznych naszych czasów. Filozofia Nancy'ego jest od początku do końca filozofią ciała, a raczej ciał, które odnoszą się do siebie nawzajem, dotykają siebie i świata.

         W trakcie wykładu będziemy obserwować różne sposoby wspomnianego „umykania" ze świata sensu i jednoznaczności – taniec, nagość, dotyk, ciało jako pismo, wreszcie teatr jako wielka ekspozycja ciał.

Jean-Luc Nancy (ur. 1940) – francuski filozof, profesor Uniwersytetu w Strasburgu. Jeden z przedstawicieli dekonstrukcji, uczeń Jacquesa Derridy. Opublikował ponad 30 książek filozoficznych. Jego twórczość to z jednej strony nowatorskie odczytania klasyków filozofii (Kant, Hegel, Heidegger), z drugiej własna, oryginalna filozofia. Nancy jest także autorem wielu książek o sztuce, tekstów do katalogów wystaw, prac pisanych wspólnie z innymi autorami. Do najważniejszych jego książek należą: La communauté désouvrée (1986), Corpus (1992),  Le sens du monde (1993), Etre singulier pluriel (1996), Au fond des image (2003).

www.cit.e-teatr.pl