W najbliższym czasie w Instytucie Teatralnym:
 

23.05.2007 środa

 

19.00
Nieodrobione lekcje/Ciało i teatralność   kolejny z cyklu wykładów Pawła Mościckiego

Alan Badiou -  Ciało jest myśleniem

 

Według Alaina Badiou zarówno taniec, jak i teatr są rodzajami myślenia.

Czym różnią się one od siebie? Jakiego rodzaju myśli komunikuje taniec? W jaki sposób wiążą się one z ciałem i przestrzenią? Jak teatr tworzy swoje własne idee? W jaki sposób uznanie, że „teatr i taniec myślą" zmienia nasze postrzeganie postaci, fabuły, przestrzeni i innych elementów spektaklu? W rozważaniach na temat podstawowych cech teatru i tańca naszymi przewodnikami, oprócz Alaina Badiou, będą także: Friedrich Nietzsche, Paul Valery i Stephane Mallarmé.

 

Alain Badiou (1937) – francuski filozof, pisarz i dramaturg. Jest obecnie jednym z najbardziej znanych i najżywiej dyskutowanych filozofów na świecie. Na jego twórczość składają się dwa główne dzieła L'etre et l'evenement (1988) i Logiques des mondes (2006) oraz seria książek eseistycznych L'ethique (1993), Petit Manuel d'inesthétique (1998), Abrégé de métapolitique (1998). Jest także autorem kilku powieści, dramatów oraz libretta do opery Echarpe rouge. W Polsce ukazał się niedawno pierwszy przekład książkowy Badiou Święty Paweł. Ustanowienie uniwersalizmu (Kraków, 2007).

 

 

25.05.2007 piątek

 
19.30
Promocja miesięcznika WIĘŹ / Bóg w teatrze, Faust w świątyni.

Miejsce: Kościół Dominikanów, Freta 10

 

 

26.05.2007 sobota

11.00
IMPROSCENA warsztaty, prowadzenie Michał Sufin

 

 

 

28.05.2007 poniedziałek

 

18.00
Wykład prof. Jerzego Jarockiego „O aktorstwie nienaukowo"

połączony z projekcjami multimedialnymi.

 

To wyjątkowa okazja, by spotkać się z jednym z najwybitniejszych reżyserów teatralnych XX

wieku, ale też znakomitym pedagogiem – wychowawcą wielu pokoleń polskich aktorów.

Spotkaniu towarzyszyć będzie wystawa zdjęć ze spektakli dyplomowych zrealizowanych przez Jerzego Jarockiego w krakowskiej PWST.

 

18.30
Filmowe spotkania z Warszawą

„Jak całować to ułana!" – parada wojskowa II RP

Płomienne serca reż. R. Gantkowski, 1937 r.

 

miejsce: Muzeum Powstania Warszawskiego

 

Mit ułański jest obecny w polskiej wyobraźni i nierozerwalnie kojarzy się z okresem międzywojennym. Za mundurem panny sznurem, jak całować to ułana – określenia, które weszły do języka potocznego. Jaką pozycję zajmowało wojsko w pop-kulturze lat dwudziestych? Jakie miejsce zajmował w niej marszałek Piłsudski. Czy rzeczywiście serca polskich dziewcząt należały jedynie do ułanów?

 

„Płomienne serca" należą do piechoty. Przyjaciele z jednej szkoły postanawiają odbyć służbę wojskową. Trafiają do oddziału fenomenalnego dowódcy (Tadeusz Białoszczyński). Ten przez palce patrzy na miłosne awantury i ambicjonalne rozgrywki młodzieży.

Warto zwrócić uwagę na dokumentalne fragmenty filmu, które przedstawiają archiwalne zdjęcia z parad wojskowych z udziałem ikon tamtych czasów – prezydenta Ignacego Mościckiego i Marszałka Rydza Śmigłego.