Grupa Artystyczna KONCENTRAT zaprasza na spektakle:
Nawrotnik
oraz
Królik, śmierć i konkurs ujeżdżenia
kiedy:
godz.:
gdzie:
Nawrotnik
- solo taneczne -
Nawrotniki mieszkają w przestrzeniach różnych, pod warunkiem, że jest to przestrzeń skomplikowana. Ich szczególne wyczulenie i wielość wymiarowa powoduje, że nie są w stanie funkcjonować w miejscach pojedynczo złożonych.
Miejsca wielokrotnie złożone w ich języku oznaczają, że wymiary danego miejsca są wielorakie i w dowolny sposób odczuwalne. Dlatego zamieszkują z przyjemnością takie przestrzenie, jak dworce kolejowe, kuchnie restauracyjne, szpitale.
Nawrotniki nie są stadne. Żyją zazwyczaj pojedynczo i nie zdają sobie sprawy z istnienia swojego gatunku. Ten aspekt ich egzystencji jest szczególnie widoczny przy spotkaniu dwóch, lub więcej przedstawicieli gatunku. Nie odbijają się w materii. Jedynie w przestrzeni. Przemieszczają się z miejsca na miejsce, zastygają analizując odzwierciedlanie. Ruszają dalej. Poszukują. Im bardzie wielokrotnie złożona przestrzeń, tym Nawrotnik intensywniej w niej przebywa.
Dla Nawrotnika nie istnieje początek ani koniec jego podróży. Właściwie trudno nawet nazwać jego działanie podróżą. To nie nomadyczny instynkt porusza go z miejsca na miejsce. To jego istnienie. I jego próżność.
Celem spektaklu jest – podobnie jak w innych produkcjach Koncentratu – doprowadzenie do konfrontacji z widzem. Zaaranżowanie nietypowego spotkania, które sprowokuje weryfikację zdroworozsądkowych pojęć takich jak przestrzeń, struktura doświadczenia, spektakl.
Tym razem grupa zaprezentuje spektakl solowy z zaproszoną artystką, Magdą Jędrą.
Reżyseria i choreografia:
Wykonanie:
Przestrzeń:
Muzyka:
Premiera:
Miejsce:
Spektakl zrealizowano ze środków Miasta Stołecznego Warszawy oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Produkcja: Studio Melon i Stowarzyszenie Praktyków Kultury
Patronat: Staromiejski Dom Kultury
Królik, śmierć i konkurs ujeżdżenia
- solo taneczne Rafała Dziemidoka -
Konkursy ujeżdżenia istnieją naprawdę. Są zawodami jeździeckimi, gdzie bardzo elegancko odziani jeźdźcy zmuszają konie do „nadkońskiego” i bardzo nienaturalnego wysiłku. Najważniejsza jest okrągła i ozdobiona kolorowymi wstążeczkami arena.
Na samym środku. Rozgrywa się konkurs. Nie ma wygranych.
Królik jest propozycją bycia blisko, bez konieczności opowiadania sobie czegokolwiek. Jest zorganizowanym sposobem starzenia się wykonawcy i widza. Skupieni na tańcu – który tworzy rytm obecności scenicznej w przestrzeni i czasie – starzeją się.
Jest obserwacją czasu, jego upływania i zorganizowania w kadencje. Bo musi on upłynąć, aby ruch stał się w przestrzeni i w umyśle widza.
Gaśnięcia – światła, ruchu, żywotności, życia.
Zużywania się.
Spektakl powstawał na zasadzie nieskrępowanego ciągu skojarzeń, pomysłów i wizerunków. Na przekór obowiązkowi myślenia i mienia koncepcji. Na przekór konieczności: pisania o spektaklu, dawania chwytliwych haseł, tłumaczenia się z czegokolwiek.
Podobnie jak Nawrotnik, Królik powstał w nietypowych i inspirujących wnętrzach warszawskiego studia fotograficznego Berlin, można go nawet uznać za pewnego rodzaju spin-off Nawrotnika.
Choreografia i taniec:
Muzyka:
Światła i przestrzeń:
Video:
Produkcja:
Rysunki:
Premiera:
Miejsce:
Spektakl zrealizowano ze środków Staromiejskiego Domu Kultury