Imieniny:
Szukaj w serwisieWyszukiwanie zaawansowane

Kultura

2008.12.07 g. 14:38

Lata 20. Ludzie, miasta

Historia opowiedziana na nowo

Zapraszają Dzielnica Bemowo m. st. Warszawy oraz Interaktywna Nieformalna Grupa Artystyczna Ingai.


Termin imprezy:

 

  • 15 grudnia,
  • poniedziałek
  • Start o godzinie 20,
  • zakończenie 22

 

 

 

Organizator:

 

  • Interaktywna Nieformalna Grupa Artystyczna Ingai

 

Program:

 

  • Wernisaż Marty Przybyło-Ibadullayev
  • Pokaz filmu „Człowiek z kamerą filmową” z podkładem na żywo autorstwa zespołu Syrbski Jeb

 

 

Opis wydarzenia:

 

  • "Lata 20. Ludzie, miasta" przeniesie gości w niezwykły świat lat 20.
    Po I Wojnie Światowej mocarstwa kolonialne zaangażowane w największy konflikt wszech czasów popadły w kryzys zarówno ekonomiczny jak i światopoglądowy.
    Artyści poszukiwali nowych form wyrazu, nowych interpretacji, miejsca człowieka w świece klęski i masowych zbrodni.
    Fascynował ich ruch i industrializacja, którą próbowali oswoić i zrozumieć.
    "Lata 20. Ludzie, miasta" to opowieść o poszukiwaniach, próba opowiedzenia dawnych historii na nowo.
    Głównym nośnikiem będą nie słowa, ale dźwięk z obrazem.

 

 

Dokładny opis:

 

  • WERNISAŻ
    MARTA PRZYBYŁO-IBADULLAYEV





    Marta Przybyło-Ibadullayev jest absolwentką historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Jej wernisaż przenosi w czasie i konwencji do lat 20. ubiegłego wieku.





    Możemy w jego ramach zobaczyć wyraziste, pokryte mocnym makijażem twarze. Pełne zadumy, rozmyte i charakterystyczne. Twarze bogiń srebrnego ekranu. Które, niczym postaci z greckiej mitologii, nieświadomie zakręcały fabułę wokół siebie. Używając jako broń swojej słabości, delikatności i ostro obrysowanych oczu, które koiły i wzbudzały ogień. A których ciała i twarze zmieniły obraz świata, gnieżdżąc się w świadomości każdego mężczyzny.








  • FILM
    CZŁOWIEK Z KAMERĄ FILMOWĄ
    DŻIGA WIERTOW







    Filmowy portret stolicy komunistycznego świata – Moskwy. - przedstawionej jako stolica komunistycznego świata. Choć wprzężony w tryby propagandy, doskonały technicznie obraz wrzuca widzów w porywający wir pulsującej życiem metropolii. Nie ma tu bohatera, fabuły ani objaśniających napisów. Jest za to zawrotne tępo i próba dotarcia do istoty kina poprzez ruch.


    Doświadczenia Siergieja Eisensteina i całej radzieckiej awangardy legły u źródeł niekwestionowanego arcydzieła, jakim jest Człowiek z kamerą Dżigi Wiertowa. Wraz z wędrującym po ulicach operatorem, Michaiłem Kaufmanem, włączamy się w krwiobieg wielomilionowej metropolii. Dynamicznie zmontowane ujęcia tworzą zegarmistrzowską strukturę, działającą nie tylko na świadomość, ale i podświadomość widza. Hermetyczny eksperyment i propaganda komunistycznej utopii? Jak najbardziej. Nie sposób jednak oprzeć się hipnotycznej sile tego wizualnego poematu, będącego zarazem opowieścią o potędze życia i ludzkich marzeniach. Wszystkie późniejsze filmowe portrety miast, takie jak Rzym Felliniego, musiały zmierzyć się z legendą dzieła Wiertowa. Jego technikę próbował powtórzyć głośny obraz Koyannisquatsi a także jego kontynuacje. Dziedzictwo Człowieka z kamerą widoczne jest w telewizyjnych reklamach, teledyskach i całej dzisiejszej kinematografii.



  • MUZYKA
    SYRBSKI JEB


    Syrbski Jeb to już legenda warszawskiego undergroundu.

    W czasie, gdy inne zespoły w szybkim tempie dewaluują swoje nagrania oni zdobywali pozycję grając miażdżące swoją intensywnością koncerty. Od blisko 10 lat ich naturalnym środowiskiem są małe, zadymione kluby, gdzie mogą nawiązać bliski kontakt z publicznością. Przeszywający duszę śpiew Zygfryda, mocna podstawa basowa, potężne, transowe riffy gitary Henryka i przytłaczające dudnienie bębnów to ich znaki firmowe. Ich styl czerpie z psychodelii, grunge’u, Nowej Fali lat 80. ale dziś trudny jest do określenia i wyjątkowy.


Opublikowal: Michał Pawlik
-
Serwis oprogramował Jacek JabłczyńskiCopyright(c) 2002 - 2014 Fundacja Promocji m. st. Warszawy