Koncert ten jest nagrodą rektora Uniwersytetu Muzycznego dla zespołu.

Od lewej:
Bartłomiej Tełewiak
Aleksandra Demowska
Anna Markiewicz
Piotr Guz

Prezentowana będzie muzyka kompozytorów austriackich:

• Ivana Eröda,
• Viktora Ullmanna,
• Ericha Wolfganga Korngolda.

Szczerze zachęcam do tego koncertu czytelników serwisu, ponieważ są to utwory znakomite, choć w Polsce - poza koncertami inspirowanymi przez austriackie forum - dotąd nie grywane.

Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie

• ul. Okólnik 2
• Sala Koncertowa
• Środa, 4 lutego,
• godz.19:00

KONCERT MUZYKI AUSTRIACKIEJ

w wykonaniu Kwartetu Smyczkowego „Forum”  w składzie:

• Bartłomiej Tełewiak- skrzypce
• Piotr Guz – skrzypce
• Aleksandra Demowska – altówka
• Anna Markiewicz – wiolonczela

W programie:

• Viktor Ullmann
  3 Kwartet Smyczkowy (1943)
  
  
• Ivan Eröd
  1 Kwartet Smyczkowy op. 18 (1975)
  
  
• Erich Wolfgang Korngold
  3 Kwartet Smyczkowy D-dur op.34 (1945)

Wstęp wolny

Kwartet Smyczkowy Forum

Powstał  z inicjatywy wiolonczelistki Anny Markiewicz i altowiolistki Aleksandry Demowskiej, które wspólnie brały udział w wielu projektach „muzycznego forum młodych” austriackiego forum kultury, oraz są laureatkami tego cyklu. Obecny skład zespołu ustalił się w czerwcu 2008r. Tworzą go absolwenci warszawskiej i katowickiej Akademii Muzycznej, oraz student roku dyplomowego Uniwesytetu Muzycznego w Warszawie. Muzycy posiadają wieloletnie doświadczenie w wykonawstwie muzyki kameralnej, wciąż poszerzane m.in trakcie studiów doktoranckich i licznych kursów mistrzowskich. Współpracowali ze znakomitymi zespołami
i orkiestrami w kraju i za granicą. Obecnie występują również solo, a także grają w warszawskich orkiestrach. Kwartet specjalizuje się w wykonawstwie muzyki austriackiej, szczególnie dwudziestowiecznej, z okazji roku haydnowskiego dołączając również jego kompozycje do programu.

Viktor Ullmann
urodził się 1.01.1898 w Cieszynie. Po I Wojnie Światowej, podczas której dosłużył się stopnia podporucznika cesarskiej armii austriackiej, studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim, oraz uczęszczał na seminaria kompozytorskie prowadzone przez Arnolda Schönberga.
W maju 1919 Ullmann opuścił Austrię i przeprowadził się do Pragi. Jego mentorem i pedagogiem był Alexander von Zemlinsky, dyrektor Nowego Teatru Niemieckiego, w którym Ullmann pracował do 1927 roku na stanowisku dyrygenta. Równolegle, przez dwa sezony kierował operą w Ústi nad Łabą. Pierwsze liczące się kompozycje Ullmanna pochodzą z roku 1923. Na początku lat trzydziestych kompozytor pracował jako dyrygent w Zurychu, a następnie przebywał w Stuttgarcie, gdzie prowadził księgarnię specjalizującą się w tematyce antropozoficznej. W roku 1934 za Wariacje Schönbergowskie Op.3b otrzymał Nagrodę Emila Hertzki’ego - byłego dyrektora i założyciela wydawnictwa Universal Edition w Wiedniu.
Dojście Hitlera do władzy było powodem pośpiesznego powrotu do Pragi. Ullmann poświęcił się odtąd przede wszystkim komponowaniu. W latach 1935 – 37 współpracował blisko z Aloisem Hábą, rozwijając zainteresowanie techniką ćwierćtonową.
8.09.1942 wraz z żoną Elisabeth, Ullmann wywieziony został do Terezina. Do tego czasu stworzył 41 opusów i zaliczał się do grupy czołowych kompozytorów. Większość utworów przedwojennych zaginęła. Uratowało się zaledwie 13 kompozycji, przechowywanych w czasie wojny przez jednego z przyjaciół.
Viktor Ullmann należał w Terezinie do najaktywniejszych artystów. Komponował, brał czynny udział w realizacji projektów w ramach tzw. Organizacji Wolnego Czasu (Freizeitgestaltung), oraz w pracach Collegium musicum – Studio nowej muzyki. Pisał recenzje z odbywających się w obozie koncertów, występował jako akompaniator.
Kwartet smyczkowy nr 3 napisał Ullmann dla muzyków współwięźniów w Terezinie. 18.10.1944 roku Viktor Ullmann i jego żona zostali zamordowani w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.

Ivan Eröd
urodził się 2 stycznia 1936r. w  Budapeszcie. W czasie wojny jego rodzina przeżyła deportację, brat i dziadkowie zostali zamordowani w obozach koncentracyjnych Buchenwald i Oświęcim. Po wojnie studiował  w Budapeszcie fortepian u Pala Kadosa, kompozycję u Ferenca Szabo, uczestniczył także w wykładach Zoltana Kodaly’ego na temat węgierskij muzyki ludowej. W 1956 r emigrował do Austrii, gdzie kontynuował studia w klasie fortepianu Richarda Hausera i kompozycję u Karla Schiskego, a także brał udział
w seminariach o dodekafonii u Hannsa Jelinka. W 1960r. miał miejsce jego pierwszy koncert solowy jako pianisty, w Brahms-Saal w Musikverein w Wiedniu. W sumie przez ok. 50 lat zagrał około 500 występów, także jako akompaniator i kameralista. Od 1962 r. przez 6 lat pełnił funkcję korepetytora w Operze Wiedeńskiej i podczas festiwalu Wiener Festwochen.
W latach 1967-89 był wykładowcą na Uniwersytecie Muzycznym w Grazu od 1975 r. jako profesor kompozycji i teorii muzyki. Od 1989 r jest profesorem zwyczjnym nauki o harmonii i konrapunktu na uniwersytecie muzycznym w Wiedniu. Jest laureatem wielu nagród państwowych, wsród najważniejszych należy wymienić odznaczenie Dużą Srebrną Odznaką za zasługi dla Republiki Austriackiej i Dużą Złotą Odznaką za zasługi dla kraju związkowego Wiedeń. Jest członkiem honorowym Austriackiego Związku Kompozytorów
Jego dorobek obejmuje utwory instrumentalne solo, kameralne, koncerty z orkiestrą, utwory chóralne, wokalno-instrumentalne, symfonie, opery – razem ok. 100 dzieł. Obecnie kompozytor mieszka i tworzy w Wiedniu.

Erich Wolfgang Korngold
(ur. 29 maja 1897 w Brnie w Austro-Węgrzech, zm. 29 listopada 1957 w Hollywood w USA) – kompozytor, dyrygent i pianista.
Urodził się w rodzinie krytyka muzycznego Juliusa Korngolda. Od najwcześniejszych lat wykazywał wyjątkowy talent muzyczny. Wcześnie zajął się kompozycją i jeszcze przed wybuchem I wojny światowej jego utwory były wykonywane w Wiedniu. Był kierownikiem orkiestry wojskowej, zaś w latach 1919-1922 dyrygentem Opery Kameralnej w Hamburgu. Następnie związany był z Akademią Wiedeńską. W latach 30. XX wieku znalazł się w Hollywood. Debiutował jako aranżer i orkiestrator w filmie Sen nocy letniej Maxa Reinhardta (1934). Jako kompozytor pracował dla Paramountu i MGM. Największą sławę przyniosły mu partytury do wielkich widowisk przełomu lat 30. i 40. - Anthony Adverse, Przygody Robin Hooda czy Jastrząb morski. Czterokrotnie był nominowany do Oscara i dwa razy otrzymał najwyższy laur. Po drugiej wojnie światowej zamieszkał w Wiedniu, jednak w roku 1949 powrócił do USA, gdzie skupił się na działalności kompozytorskiej i koncertowej. Był uważany za jednego z najważniejszych kompozytorów współczesnych w USA.