Imieniny:
Szukaj w serwisieWyszukiwanie zaawansowane

Kultura

2009.01.27 g. 22:55

Przymierzalnia w CBA

Mija pierwsza edycja

Kamila Paprocka:
zapraszam na ostatnią już odsłonę Przymierzalni 08:
W styczniu pokażemy wszystkie spektakle, które obejmował projekt. A już niebawem kolejna edycja!


  • 26.01, 19:00 (po)
    Vnyl 

  • 26.01, 20:30 (po)
    Skrawki wg Otella Williama Shakespeare'a

  • 27.01, 19:00 (wt)
    Vnyl

  • 27.01, 20:30 (wt)
    Skrawki wg Otella Williama Shakespeare'a

  • 28.01, 19:00 (śr)
    Prawo McGoverna

  • 28.01, 20:30 (śr)
    Psychozy naszej codziennej 4:48

  • 29.01, 19:00 (cz)
    Prawo McGoverna

  • 29.01, 20:30 (cz)
    Psychozy naszej codziennej 4:48

 
 

Projekt „Przymierzalnia” jest odpowiedzią na ogromną ilość propozycji, jakie posiadają młodzi twórcy teatralni niemogący znaleźć sobie miejsca w instytucjach kultury. Często podejmują oni ryzyko tworzenia niezależnej grupy teatralnej lub decydują się na pojedynczy projekt artystyczny. Łączy ich ogromna energia, potencjał twórczy, charyzma i niezależność.

 

Chcemy umożliwić debiut młodym twórcom. Pragniemy ich wspierać, prezentować twórczość w warunkach profesjonalnej sceny. W ramach „Przymierzalni” prezentujemy przede wszystkim spektakle powstające w przestrzeniach CBA, z rzadka gotowe dzieła artystyczne przygotowane poza naszą siedzibą.

 

Właśnie mija pierwsza edycja „Przymierzalni”, podczas której pokazaliśmy:

 

  • spektakl „Vnyl” w reżyserii Tomasza Gawrona,
  • Prawo McGoverna” Zbigniewa Hołdysa, w reżyserii Piotra Łazarkiewicza i wykonaniu Teatru Niewinni Chłopcy,
  • Psychozy naszej codziennej 4:48”, w reżyserii Uli Kijak oraz
    Skrawki” wg „Otella” Williama Shakespeare’a w reżyserii i wykonaniu Kompanii Doomsday.

 

Wszystkich debiutujących u nas młodych ludzi łączy kreatywność, wyobraźnia i konsekwentna wizja artystyczna.

 

Zapraszamy do „Przymierzalni”:

 

  • Dyrektor Centralnego Basenu Artystycznego
    Piotr Duda

  • Kurator projektu „Przymierzalnia”
    Bartłomiej Miernik

 

  • „Skrawki” Kompanii Doomsday
    /na podstawie „Otella” Williama Shakespeare’a oraz tekstów własnych/
    Reżyseria: Marcin Bartnikowski
    Scenografia: Marcin Bikowski
    Kostiumy: Maria Żynel 
    Muzyka: Anna Świętochowska
    Występują: Magdalena Czajkowska, Agnieszka Makowska, Maria Żynel, Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski


    Czy znasz weneckie zapusty?
    I w noc i we dnie, szalone, przednie;
    Maska twarz kryje – a kto się pyta
    O sprawy czyje, tego przywita
    Wrzawa, śmiech pusty.
    Żywo, radośnie,
    Skrycie, miłośnie
    A kryte łodzie
    Czernią na wodzie.
    Wrzawa, śmiech pusty;
    Czy znasz weneckie zapusty?
    Bo na tym świecie Śmierć wszystko zmiecie,
    Robak się lęgnie i w bujnym kwiecie.
    Bo na tym świecie Śmierć wszystko zmiecie
    Robak się lęgnie i w bujnym kwiecie
    (A.Malczewski Maria)


    Skrawki” to spektakl o obsesjach i namiętnościach, w którym tekst Shakespeare’a w klasycznym tłumaczeniu Józefa Paszkowskiego stanowi punkt wyjścia do snucia współczesnej refleksji o miłości, która może budować i niszczyć. To spektakl opowiedziany za pomocą masek, aktorów i gry z przestrzenią i dźwiękiem.


    Skrawki”  to kolejne w dorobku Kompanii Doomsday przedstawienie, w którym klasyczny tekst służy budowaniu nowoczesnego teatru ożywionej formy.


    Spektakl zrealizowany w ramach Stypendium Młoda Polska, ufundowanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej. Wyprodukowano dzięki współpracy z Centralnym Basenem Artystycznym w Warszawie.


    Pokaz przedpremierowy: 27 grudnia 2008, godz. 20.00, Centralny Basen Artystyczny
    Premiera: 28 grudnia 2008, godz. 20.00, Centralny Basen Artystyczny
    Kolejne spektakle: 26 i 27 stycznia 2009, godz. 20.30, Centralny Basen Artystyczny

 

  •  Kompania Doomsday
    powstała w czerwcu 2004 roku jako niezależna inicjatywa absolwentów Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej w Białymstoku. Grupa ma na swoim koncie sześć spektakli: Until Doomsday, Salome, Baldanders, Kąsanie, Murdas. Bajka i Mewa.


    Kompania Doomsday nazywa siebie „teatrem ożywionej formy”, na którego oryginalny styl składają się elementy teatru dramatycznego, rozbudowane wielogłosowe partie wokalne i środki teatru plastycznego.


    W ramach projektu SONE Kompania produkowała i promowała spektakle wraz z Figurentheatrer Wilde&Vogel/Westflugel w Lipsku, Schaubühne w Berlinie oraz Theater Lilarium w Wiedniu. W Polsce grupa korzystała z gościnności wielu teatrów i instytucji teatralnych: Teatru Dramatycznego w Białymstoku, Białostockiego Teatru Lalek, Teatru Muzycznego Roma w Warszawie, Starej Prochowni w Warszawie oraz Białostockiej Akademii Teatralnej.


    Grupa prezentowała swoje spektakle we wszystkich ważniejszych miastach Polski i Niemiec a także w innych krajach Europy (Francja, Austria, Szwajcaria, Włochy, Rosja, Litwa, Czechy, Słowacja, Węgry) i poza jej granicami (Egipt, USA). Zdobyła nagrody na prestiżowych festiwalach oraz uznanie krytyki polskiej i zagranicznej. Często podkreślano unikalność jej stylu, oryginalne podejście do literatury klasycznej oraz precyzję i profesjonalizm, z jakimi przygotowane są wszystkie spektakle.


    Kompanię Doomsday tworzą obecnie
    Dagmara Sowa,
    Marcin Bartnikowski,
    Marcin Bikowski oraz
    Paweł Chomczyk.


    Ponadto na stale współpracują aktorsko:
    Magdalena Czajkowska,
    Agnieszka Makowska,
    Maria Żynel oraz
    Robert Jurco.

 

 

  • Psychozy naszej codziennej 4:48”
    /na podstawie tekstu Sarah Kane w tłumaczeniu Klaudyny Rozhin. Prawa autorskie tłumacza reprezentuje Agencja ADiT/


    Reżyseria: Ula Kijak
    Występują: Dorota Glac (TERAZ POLIŻ), Edyta Okorska/Marta Jalowska, Dominika Hanna Strojek (TERAZ POLIŻ), Kamila Blanka Worobiej (TERAZ POLIŻ)


    W przedstawieniu opartym na dramacie Sarah Kane granice są płynne – nie wiadomo, gdzie zaczyna się spektakl i kończy życie, gdzie swój początek ma szaleństwo a koniec normalność. Akcja spektaklu dzieje się od zmierzchu do świtu, na granicy tego, czego się boimy przed snem, a tego, co się dzieje w naszych głowach kiedy śnimy.
    W spektaklu występują cztery dziewczyny. Każda z nich jest inna, inne są także ich psychozy i przemiany, jakie przechodzą w trakcie trwania spektaklu.


    Słowa poszczególnych części dramatu, dość mocno kojarzone przez publiczność, służą tu jako pewien czytelny sygnał do komunikacji z widownią.


    Pierwsza wersja spektaklu była przedstawieniem dyplomowym inicjatywy twórczej TERAZ POLIŻ, granym w maju 2008 na warszawskiej Pradze. Obecna wersja stworzona została specjalnie na potrzeby projektu „Przymierzalnia 08” w Centralnym Basenie Artystycznym.


    Premiera: 14 grudnia 2008, g. 20.30, Centralny Basen Artystyczny
    Kolejne przedstawienia: 28 i 29 stycznia 2009, g. 20.30, Centralny Basen Artystyczny


    Ula Kijak
    – zadebiutowała w 2004 roku „Szczurem” wg Witolda Gombrowicza w Teatrze Miejskim w Gdyni. Jest reżyserką m. in. „Momo” w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, „Moralności” wg Gabrieli Zapolskiej w teatrze w Kaliszu. W ramach konkursu „Nowe Sytuacje” na Międzynarodowym Festiwalu Malta 2008 wyreżyserowała „Wieczorynkę” – projekt miejskiego spektaklu dla dzieci.


    Świadomość tego, że nie dźwigamy współczesnego świata jest wspólna bardzo wielu ludziom. Właśnie między innymi o tym starałyśmy się zrobić nasz spektakl(…). Z drugiej strony zadawałyśmy sobie też pytanie, czy to aby na pewno źle, że przeżywamy lęki, posiadamy fobie, że każdy z nas ma swój „Dzień świra”(…)
    „Teatralnie o psychozach”, kultura.polskieradio.pl, 15 grudnia 2008.

 

 

  • Vnyl
    Reżyseria: Tomasz Gawron
    Scenografia: Jan Kozikowski
    Występują: Michał Ziembicki, Katarzyna Kreczmer, Anna Gorajek, Bogusław Kaczmarczyk


    Opowieść o singlach. O budowaniu nowej tożsamości w tradycyjnym społeczeństwie. Zmiksowane, przegrywane i posklejane kawałki muzyczne staja się tutaj metaforą skomplikowanych relacji międzyludzkich. Okazuje się, że budowana nowa jakość funkcjonowania „w pojedynkę”, składa się z tradycyjnych zachowań i potrzeb. Wyrzeczenie się rodziny, wiary w Boga, wiary w miłość nie powoduje mimo wszystko, że  pytania o te wartości przestają być aktualne. Nowoczesne światła, projekcje video, muzyka miksowana na żywo przez DJ-a – składają się na świat wyobraźni bohaterów. Kreacja, najnowsze trendy w muzyce i sztuce są tu wyznacznikiem przynależności do grupy społecznej, która oprócz młodości i pieniędzy, posiada również fascynacje twórcze.


    Premiera: 22 października 2008, Centralny Basen Artystyczny
    Najbliższe przedstawienia: 26 i 27 stycznia 2009, g. 19.00, Centralny Basen Artystyczny
    Tomasz Gawron – absolwent Wiedzy o Teatrze oraz Wydziału Reżyserii Dramatu Akademii Teatralnej w Warszawie. Założyciel i wiceprezes Stowarzyszenia Kulturalnego Vis-a’-vis w Opolu. Zrealizował między innymi: „Gry i zabawy” Edny Mazyi oraz „Paparazzi, albo kronika nieudanego wschodu słońca” Matei Visnieca w Teatrze Jeleniogórskim.


    Z recenzji spektaklu:


    Spektakl „V'nyl” według tekstu Pilgrima/Majewskiego to idealny przykład myślenia w stylu "pod złotą farbą musi kryć się brud, smród i robaki". Czwórka bohaterów (Zucco 130, Abba, Asha, Radiohead) rozpoczyna show - paradę po krzyżujących się wybiegach. W miarę jak zmieniają kolejne drogie ciuchy, staje się jasne, że to nie pokaz mody, ale histerii. Postrzępione dialogi brzmią jak mieszanka reklam, cytatów z piosenek, banalnych mądrości.
    Joanna Derkaczew, „Gazeta Wyborcza” nr 267/15-16.11.2008, „Wysokie Obcasy”

 

 

  • Prawo McGoverna

    Reżyseria: Piotr Łazarkiewicz
    Występuje: Teatr Niewinni Chłopcy, czyli Tytus Hołdys, Kamil Dąbrowski, Tomasz Solich

    Nastoletni chłopak porywa prawnika, który oskarżył jego ojca i zarazem wybitnego pisarza. Ojciec, który nie wytrzymał pomówienia, odebrał sobie życie. Co teraz zrobi syn?
    Sztukę „Prawo McGoverna” Hołdys pisał dla swojego syna Tytusa, który gra w spektaklu główną rolę. Efektem jest trzymające w napięciu przedstawienie w stylu najlepszych amerykańskich dramatów teatralnych, będące obserwacją manipulacji prawem w ramach prawa.
    Debiutujący teatr Niewinni Chłopcy gra tak, jak powiedział jeden z krytyków: „z ładunkiem semtexu przyklejonym do czoła każdego widza(…)”. „Prawo McGoverna”, pierwszy „poważny” dramat napisany przez Hołdysa z myślą o profesjonalnym teatrze, powstał specjalnie dla Niewinnych Chłopców.


    Premiera: 5 lipca 2008, Centralny Basen Artystyczny
    Najbliższe przedstawienia: 28 i 29 stycznia 2009, g. 19.00, Centralny Basen Artystyczny


    Piotr Łazarkiewicz − polski reżyser, scenarzysta, aktor oraz producent filmowy. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Wrocławskim i reżyserii filmowo-telewizyjnej na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. W teatrze zadebiutował w 1979 roku. Był autorem filmów fabularnych: „Kocham kino”, „W środku Europy”, „Odjazdu”, zrealizowanego w 1991 roku wspólnie z żoną Magdaleną Łazarkiewicz, siostrą Agnieszki Holland. Nakręcił wiele filmów dokumentalnych i reportaży telewizyjnych. Zmarł 20 czerwca 2008 roku w trakcie pracy nad „Prawem McGoverna”


    Zbigniew Hołdys – legendarny założyciel zespołu Perfect, kompozytor, autor tekstów, wierszy a także dziennikarz, publicysta i twórca grafik. Wykładał w Warszawskiej Szkole Filmowej.  Jego pasją od dzieciństwa jest pisanie – w szkole podstawowej i liceum tworzył historyjki, którymi bawiła się cała szkoła. Obecnie debiutuje jako dramaturg w profesjonalnym teatrze – w ciągu ostatnich czterech lat napisał siedem sztuk teatralnych.


    Z recenzji spektaklu:

    W teatrze znowu czuję dreszcz emocji. To jest debiut, który smakuje jak poderwanie pierwszej dziewczyny, pójście do pierwszej klasy czy pierwszy wyjazd za granicę.
    „Nie płacz Ewka i inne” Jacek Cieślak, Rzeczpospolita nr 156/5-6.07.2008




Opublikowal: Michał Pawlik
-
Serwis oprogramował Jacek JabłczyńskiCopyright(c) 2002 - 2014 Fundacja Promocji m. st. Warszawy