POWIEDZ MI, ŻE WYGLĄDAM BOSKO powstało niespodziewanie, niejako na gruzach innego przedstawienia.

KONCENTRAT od jesieni 2005 pracował nad projektem spektaklu opartego na połączeniu kosmologii, fizyki kwantowej i tańca.

ANKA JANKOWSKA i RAFAŁ DZIEMIDOK:

 „Zastanawialiśmy się nad istotą cięć w czasoprzestrzeni, które przeniosą bohaterów w inne światy i oto po intensywnej pracy nad szukaniem języka tej opowieści oraz miejsc, w których te światy się znajdują, znaleźliśmy się (niespodziewanie) w rzeczywistości teatralnej. W ostatniej możliwej chwili, podjęta została decyzja o zmianie tytułu oraz punktu ciężkości przedstawienia. Tytułowa kwestia, to ostatnie życzenie wykonawcy przed wejściem na scenę. To wyjście rozpocznie dla niego podróż pomiędzy światami. Czas będzie płynął inaczej, zaczną zmieniać się parametry wszystkiego – ciała, wieku, płci. To podróż, podczas której może przydarzyć się wszystko. Podroż, można by rzec, kwantowa.

Teatr jest właśnie takiego rodzaju podróżą. Aktor w kulisie jest jeszcze sobą, a po wykonaniu kroku - to już kto inny. Na scenie inaczej płynie czas – i w sensie literackim, i fizjologicznym. Spektakl to zmiany rytmu, kaskada sprzecznych emocji, zmaganie się ze sobą, z widzami oraz z nieprzewidzianymi sytuacjami. Przetrwanie bohaterów w takim środowisku zależy od ich refleksu, perfekcji wykonania “elementów obowiązkowych”, sprawności fizycznej i umiejętności. I nie zawsze jest to przyjemne. Nasi bohaterowie, powodowani wewnętrznym i zewnętrznym przymusem łatają swoje braki, walczą, lecz nie zawsze wygrywają.”

POWIEDZ MI, ŻE WYGLĄDAM BOSKO to przedstawienie więcej niż zwyczajowo autotematyczne, to metapodróż – podróż po podroży, którą jest wykonawstwo sceniczne: aktorstwo, taniec, ale też sport i uczenie. Bohaterowie są być może śmieszni, potraktowani bez pietyzmu i bez litości, ale również bez agresji czy niechęci. Jak wszyscy inni próbują sprostać stale rosnącym wymaganiom życia, przy nie zawsze proporcjonalnie rosnących możliwościach.

wykonanie i choreografia: ANKA JANKOWSKA I RAFAŁ DZIEMIDOK
muzyka: ROBERT NOBIS
kostiumy: KONCENTRAT
projekt oświetlenia: EWA GARNIEC
kierownictwo produkcji: ULA KIJAK

Spektakl został zrealizowany dzięki:

Urzędowi Miasta Stołecznego Warszawy, Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Staromiejskiemu Domowi Kultury oraz Stowarzyszeniu im. Franciszka Ryksa

miejsce: TEATR WYTWÓRNIA – róg Ząbkowskiej i Białostockiej

terminy: 28,29 października (sobota, niedziela), godz. 20.00

dodatkowe informacje – www.koncentrat.com
kontakt telefoniczny - +48 502 149 055
kontakt mailowy – ulkot@wp.pl; info@koncentrat.com

Informacje o autorach

Anna Jankowska - rocznik 71. Aktorka, tancerka, choreograf, projektant świateł dla grupy TRAVA (Berlin) wraz z Heini Nukari). Od 1998 produkcje: Station Kautchuk" (Produkcja TRAVA), "Ptasenie" (produkcja Teatr ACADEMIA, Warszawa), "Marianna" (produkcja teatr ACADEMIA, Warszawa), "Hahmomania" (produkcja Theater des Augenblicks, Wiedeń), "No Time for Wasa" (produkcja TanzWerkstatt, Berlin), "Trashof & Hangedman" (produkcja TRAVA), "Tonic" (produkcja TanzTage, Berlin), "Kindasorta Concert" (produkcja Sophien Saele, Berlin) współpraca z następującymi muzykami: Ari Poutilainen, Kalle Kalima, Sebastian Schmidt.
W tym czasie jako aktorka i wykładowca na wielu festiwalach międzynarodowych, m.in.: Kalinka Festival, Poczdam, One and Only in Art., Wiedeń, Międzynarodowy Dzień Tańca, Teatr Nowy, Warszawa, Gulbenkian Festival, Lizbona, Tanz im Studio, Tanzfabrik, Berlin, Schaubune in Lidenfels, Lipsk, Tanzplatform Deutchland, Lipsk, La Fundiocion , Bilbao, Festival Junge Hunde, Kopenhaga, Brams Festival, Belgrad, Club der polnisher Versager, Berlin, Tanztage, Berlin, Sophiensaele, Berlin, Warszawa Centralna, Lublin, La Nave Festival , Madryt i Aranjuez, Dance Explosions , Gdańsk, Tanz Tendenzen, Greifswald, Podewil, Berlin, Cuarta Pared, Madryt, Tanz im August, Berlin, jako reprezentant Niemiec na festiwalu Dance Roads, Montreal, Cardiff, Luxemburg, Berlin, Wiedeń, Istres, Barbican Festival, Londyn, Tanssivirta, Helsinki, Vita nel Parco, Bolonia, Internacional Danza, Porto i inne.
W 2004 r. projekt oświetlenia scenicznego do spektaklu "Opowieść wigilijna", w latach 1998 - 2004 współpraca artystyczna z rzeżbiarzem i fotografikiem Wiktorem Guttem, 2003 - 2004 współpraca dziennikarska z miesięcznikiem "Strefa Tańca", 2003 r. choreografia dla zespołu baletowego Theater Vorpommern w Greifswaldzie "Gleis Novi Sad". 2001 - 2003 stypendium artystyczne w Internationale Kunstlerinenstiftung "Die Hoge", od 2002 r. na liście artystów Instytutu Goethego. Była aktorka teatru Academia w Warszawie, teatru Maru (Berlin), reżyser w teatrze Scena w Warszawie, nauczyciel na zajęciach teatru ruchu w Społecznym Liceum Ogólnokształcącym nr 1 w Warszawie, również projekty w teatrach Remus i Alma (Warszawa), Teatr Miejski (Puławy), piosenkarka w Estradzie Polskiej i w "Podwieczorku przy mikrofonie".
Edukacja: studentka w następujących szkołach i teatrach: "School on Wheels" Dereva (Niemcy), Odin Theatret" (Dania), "Szkoła Teatru Wizualnego Leszka Mądzika" (Polska), szkoła teatralna STUDIO AS (Polska) dyplom u prof. Adama Ferencego, Szkoła Muzyczna im. Kurpińskiego. We wrześniu 2005 r. otrzymała zaproszenie do uczestnictwa w międzynarodowym projekcie dla choreografów „Move the Mount”  w Jagniątkowie.

Rafał Dziemidok - rocznik 71. Niezależny tancerz i choreograf. Rozpoczął pracę w gdańskim klubie studenckim Żak i szkockim Theatre Workshop ("Porwanie Europy" i "Midwich Cuckoos"). Podstawy tańca modern i aktorstwa zdobył w Bard College w USA. Współpracował z teatrem Dada von Bzdülow z Gdańska ("Zagłada ludu...", "Szczątki szczątków miłości", "Hej, Panie, Panowie"), Gdańskim Teatrem Tańca ("Jeden Krótki Dzień", "Limits to Joy"). Również pracował z węgierskim teatrem tańca Compagnie Yvette Bozsik ("Popołudnie Fauna"). Później rozpoczął pracę solową. Pierwsza praca "Odlot-Przylot" uzyskała wyróżnienie jury 7. Międzynarodowych Prezentacji Współczesnych Form Tanecznych w Kaliszu. Na I Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Estradowej w Warszawie Dziemidok otrzymał pierwszą nagrodę w kategorii ruch sceniczny.
Kolejne prace indywidualne to spektakle solowe i duety, pokazywane na krajowych (Bytom, Gdańsk, Kalisz, Warszawa) i zagranicznych festiwalach tańca (Baltic Dance Wilno 2000). Ponadto, bierze udział w projektach z innymi twórcami jak np. z muzykiem Maciejem Strzelczykiem, pisarką Małgorzatą Saramonowicz, rzeźbiarzem Oliverem Reisnerem, teatrem Academia (spektakl "Obiekt") i stowarzyszeniem Scena '96 (projekt taneczny "Dedal" w Centrum Sztuki Współczesnej). W 2001 roku wziął udział w dwóch dużych produkcjach scenicznych: spektaklu teatralnym "Trzy postaci w postaci postaci..." (wspólnie z Michałem Litwińcem i Mirosławem Zbrojewiczem) w reżyserii Edwarda Wojtaszka i produkcji multimedialnej "Plik 01" formacji Made Inc. (choreografia: Edyta Kozak). W tym samym roku stworzył także duet "Sny o wełnianej rzece", w którym występuje wraz z Magdaleną Jędrą. Choreografia ta pokazywana była na dwóch dużych, międzynarodowych festiwalach tańca – Springdance Dialog 2002 (Utrecht) i DanceZone 2002 (Praga). W 2003, zrealizował kolejne dwa przedstawienia autorskie, solo „Tak, tak, tak, tak”, prezentowane między innymi w Berlinie na zaproszenie Instytutu Polskiego oraz spektakl „Strzałka Czasu” stworzony wspólnie z aktorem Mirosławem Zbrojewiczem i malarką Dorotą Brodowską, oparty na prozie Horsta Bienka, prezentowany na międzynarodowym festiwalu tańca Body_Mind 2003 w Warszawie. W 2004, wziął udział w opartym na prozie Gombrowicza spektaklu „Kilka Błyskotliwych Spostrzeżeń” teatru Dada von Bzdulow, projekcie produkowanym przez TransDance Europe. „Brudny Róż”, 50 minutowe solo, z premierą na warszawskim Body_Mind powstało 2005 roku. Ponadto, Dziemidok realizuje choreografie dla teatru dramatycznego pracując przy takich produkcjach jak:
„Opowieści Jedenastu Katów” (Teatr Ludowy, Nowa Huta, 2000, reż. Łukasz Czuj), „Wojna polsko – ruska, pod flagą biało-czerwoną” (Teatr Wybrzeże, 2003, reż. Agnieszka Lipec-Wróblewska), „Matka” (Teatr Wybrzeże, 2003, reż. Grzegorz Wiśniewski), „Bal pod Orłem” (Teatr Studio, 2003, reż. Zbigniew Brzoza), „Niebezpieczne Związki” (Teatr Nowy, 2004, reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska), „Fioletowa Krowa” (Teatr Nowy Praga, 2005, reż. Edward Wojtaszek), „Sallinger” (Teatr Nowy Praga, 2005, reż Michał Sieczkowski), „Miasto Mania” (Teatr Nowy Praga 2005, reż. Jan Peszek). Posiada stopień magistra prawa Uniwersytetu Gdańskiego oraz stopnie magisterskie LLM z dziedziny porównawczego prawa konstytucyjnego i praw człowieka Central European University w Budapeszcie.

Ewa Garniec - rocznik 80, Absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie. Już na studiach pracowała w teatrze jako tłumacz  (Opera Narodowa, Teatry Narodowy, Rozmaitości, Współczesny we Wrocławiu). Od kilku lat zajmuje się oświetleniem teatralnym w Polsce i zagranicą. Współpracowała z Teatrem Rozmaitości projektując światła do koncertów, wystaw i spektakli teatralnych.  Do najbardziej inspirujących zalicza prace z Grzegorzem Jarzyną, Anną Augustynowicz oraz z Grażyną Kanią. Jest stałą asystentką jednej z najlepszych światowych reżyserów świateł - Felice Ross.

O KONCENTRACIE

Grupa Artystyczna KONCENTRAT nie jest teatrem tańca współczesnego.

KONCENTRAT jest 'marką', którą chcemy firmować wspólne i indywidualne przedsięwzięcia członków grupy. Wspólnym mianownikiem dla naszych działań ma być wspólny nam sposób myślenia o sztuce.

KONCENTRAT nie reprezentuje żadnego konkretnego nurtu w sztuce. Szukamy własnej drogi, własnych opowieści, własnego języka i intonacji do ich opowiadania.

Widz to główna postać w myśleniu KONCENTRATU: chcemy zwodzić, prowokować, nudzić, złościć, rozczarowywać, ale i zachwycać.
Wywodzimy się z teatru współczesnego, zawierającego w sobie teatr dramatyczny, teatr ruchu, taniec współczesny, performance – co kieruje automatycznie punkt skupienia twórczego na prace zawierające w sobie stałą konfrontację z widownią.

Drugim bohaterem naszej pracy jest wykonawca. Wykonawca to nie tylko „element ludzki”, ale także światło, dźwięk i przestrzeń. Z pietyzmem traktujemy pracę aktora/tancerza, jak i każdy element znajdujący się na scenie.

KONCENTRAT szuka dróg do manipulowania widzem, ale nie wprost, nie tylko przez szok. Nasycamy naszą pracę intelektualnym bagażem odniesień, zabawą i prowokacją formalną, ale i pięknem obrazu, perfekcją wykonawstwa i komizmem.

Nazwa grupy wyraża wiarę w konieczną intensywność i wagę wszystkich elementów spektaklu, by osiągnąć pełen efekt oddziaływania na widza.

Metoda pracy KONCENTRATU: nie narzucamy sobie wzajemnie decyzji artystycznych. Pracujemy otwarci na siebie nawzajem, na wszystkich uczestników danego projektu. Ufamy swoim gustom, instynktom, szukając inspiracji dla siebie w tym jak widzą nas partnerzy.

KONCENTRAT pragnie w swoich działaniach wychodzić i poza teatr. Jesteśmy otwarci na realizację projektów w przestrzeni miejskiej, galeryjnej, i użytkowej itd.