Imieniny:
Szukaj w serwisieWyszukiwanie zaawansowane

Rozrywka

2008.12.04 g. 19:40

2 Warszawska Noc Tańca Ciało Umysł


12 grudnia 2008 roku o godzinie 19 startuje 2. Warszawska Noc Tańca. W przestrzeniach Centralnego Basenu Artystycznego w ciągu czterech godzin będzie można zobaczyć nowe projekty warszawskich choreografów.  W tym roku organizator, Fundacja Ciało/Umysł, prezentuje wybrane prace premierowe, przedpremierowe i tuż-popremierowe oraz prace w procesie, czyli takie, które nie mają jeszcze ostatecznego kształtu, ale mają skrystalizowaną ideę, wokół której toczy się praca twórcza. Zobaczymy trzy nowopowstałe zespoły taneczne: Warszawski Teatr Tańca Aleksandry Dziurosz z premierą „Trwa-nie", traktującą o kobiecości, choreograficzny duet VAYO (Anita Wach i Ewa Jaros) z premierą „weast.com", czyli wynik przemyśleń o filozofii wschodu i współczesnej psychologii,  oraz ensamble agnieszka&agnieszka (A. Dmochowska i A. Ryszkiewicz) z projektem „Things we can still do on stage", który bierze na warsztat świat dziecka. Po dłuższej przerwie powróci do roli tancerki i choreografki Edyta Kozak z osobistą premierą „Dancing for You Longer than One Minute". Zaledwie w dzień po premierze Teatr Bretoncaffe zaprezentuje swój śpiewny sen na jawie pt. „Topinambur". Rafał Dziemidok opowie, o czym nie jest jego najnowsza premiera „Obraz". Marysia Stokłosa wyprowadzi swój spektakl „Vacuum" z zamkniętej sceny w przestrzenie z pogranicza instalacji. Wreszcie Renata Piotrowska zaprezentuje fragmenty improwizowanej premiery „Unknown" i opowie o swojej metodzie pracy.

 

2. Warszawska Noc Tańca
Data: 12.12.2008 (piątek)
Czas trwania: od 19.00 do 24.00
Miejsce: Centralny Basen Artystyczny, ul. Konopnickiej 6, Warszawa
Wstęp: wejściówki 10 zł
Organizator: fundacja ciało/umysł      ////  www.cialoumysl.pl  ////


VACUUM / Marysia Stokłosa
Zderzenie istniejącego już spektaklu z nową przestrzenią przenosi go w zupełnie inny wymiar, prowokując nowy sposób percepcji. Kolejne sceny„ wrzucane” są między widza w jego „prywatnym” czasie, czyli podczas przerw. Sceny obejmują zarówno działania z pozoru zwyczajne, jak odkurzanie  czy suszenie włosów, jak i sceny, w których codzienny ruch jest tak dalece przefiltrowany przez wnikliwy umysł (i ciało) artystki, że przybiera formę rzeźby przestrzennej. Stokłosa wystawia widza na próbę wrażliwości, wierząc, że to, co przemawia przez jej ciało, poruszy w widzu czułe struny.
czas: 5x10'

 

Marysia Stokłosa
Marysia Stokłosa, ukończyła wydział tańca współczesnego w London Contemporary Dance School w Wielkiej Brytanii. W 2003 r zadebiutowała filmem tańca Burdąg podczas 4. festiwalu Ciało_Umysł. Jej krótką przygodą z teatrem dramatycznym była choreografia do „Kurki Wodnej” w reżyserii Łukasza Kosa (Teatr Nowy w Łodzi) oraz „Obróbki” w reżyserii Artura Urbańskiego (Teatr Rozmaitości w Warszawie). Współpracowała również z Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki, prowadząc warsztaty dla młodzieży. Jej solowy spektakl „Vacuum” z pogranicza tańca i performing art został pokazany podczas programu Nova Polska w ramach Sezonu Polskiego we Francji w Lille 2004 Europejskiej Stolicy Kultury. Ukończyła choreografię w School of New Dance Development w Amsterdame.
Stokłosę oglądaliśmy w Sezonie Ciało/Umysł podczas 7.edycji Festiwalu Ciał/Umysł wraz z Rafałem Dziemidokiem w pracy Dicka Wonga.
 
 

WEAST.COM / VAYO
VAYO to choreograficzny duet dwóch tancerek, Anity Wach i Ewy Jaros. To także zupełnie świeży twór, choć Anita Wach występowała już w ramach tego Sezonu Ciało/Umysł (podczas Święta Tańca, jako tancerka Teatru Bretoncaffe). Spektakl „weast.com” narodził się z zaciekawienia duchowością wschodu oraz buntu przeciw nowej, zachodniej psychologii, przybierającej formę inżynierii psychologicznej, która zachęca ludzi do „programowania się” na sukces, szczęście i długowieczność. Artystki postanowiły przyjrzeć się, co i po co czerpiemy z filozofii Wschodu. Zderzyć mity i stereotypy z rzeczywistością. Zadać pytania o cud afirmacji i zobaczyć, jak w tym kontekście możliwe jest kształtowanie tożsamości i szczęścia osobistego jednostki.
Podczas kreacji spektaklu autorki korzystały z technik psychologii zorientowanej  na proces które stanowią główny element projektu artystyczno-badawczego realizowanego od 2005 roku przez  Teatr Bretoncaffe we współpracy z Akademią Psychologii Zorientowanej na Proces.
czas: 30'

 

VAYO
VAYO tworzą Anita Wach i Ewa Jaros.
Anita Wach, tancerka i choreograf, wieloletni współpracownik Śląskiego Teatru Tańca, rezydentka Starego Browaru w ramach programu Stary Browar Nowy Taniec w Poznaniu oraz centrum choreograficznego w Essen. Od pięciu lat współpracuje  z warszawskim teatrem Bretoncaffe. Autorka dwóch spektakli solowych „Inch 1.5” oraz „V~” Uczy i pracuje w  Warszawie. Prowadziła warsztaty tańca współczesnego w USA i Wielkiej Brytanii.
Ewa Jaros tancerka, choreograf. Autorka solowego projektu „Właściwośći”, za który zdobyła rezydencje Centrum choreograficznego Pact Zollverein w Essen. Współpracuje z teatrem Bretoncaffe, min. „Tańcząc Sarę Kane”, projekt „Trzy bretonki” oraz gościnnie występowała w spektaklach „Slam in” „Slam out”. Pracuje w Warszawie, prowadzi pierwszą w Polsce szkołę jogi dynamicznej Astanga Yoga Studio.
 

Anita Wach brała już udział w Sezonie Ciało/Umysł, występując podczas kwietniowego Święta Tańca w spektaklu “Taniec Śniącego Ciała” Teatru Bretoncaffe. Spektakl WEAST.COM jest debiutem Zespółu VAYO.
 
 

Things we can still do on stage / agnieszka & agnieszka
Zupełna nowość na warszawskiej scenie. Dwie tancerki, na co dzień pracujące zagranicą, po raz pierwszy w roli choreografek. Na dobry początek postanowiły nie zatańczyć w swoim dziele. W swej pierwszej pracy biorą na warsztat świat dzieci. Projekt „Things We can still do on stage” to dwutygodniowe warsztaty kreatywno – ruchowe dla dzieci zakończone przedstawieniem tanecznym. Spektakl wykonywany przez dzieci przeznaczony jest głównie dla dorosłych, dając im możliwość zderzenia się z obrazami, które sami produkują na użytek najmłodszych. Poprzez fakt, że występują dzieci, a nie profesjonaliści, widz weryfikuje na bieżąco własne oczekiwania wobec współczesnego spektaklu, jego zasad, konstrukcji, estetyki oraz nowatorstwa. Jak postrzega małych tancerzy? Czy taka grupa wykonawców może pozwolić sobie na więcej niż „zwykli” tancerze i aktorzy? Podczas Nocy będziemy o tym rozmawiać z artystkami oraz obejrzymy fragmenty zapisu warsztatów, które odbyły się w warszawskiej Szkole Baletowej.
czas: 15'

agnieszka&agnieszka
Ensemble agnieszka&agnieszka(PL/B/F) powstał w październiku 2007 roku. Założony przez młode polskie tancerki i choreografki Agnieszkę Dmochowską i Agnieszkę Ryszkiewicz, działa na pograniczu tańca i teatru. Ensemble pracuje aktualnie w Paryżu i Brukseli nad projektem  „Things we can still do on stage”, który zakłada pracę z dziećmi.

Debiutuje w Sezonie Ciało/Umysł.
Agnieszka Dmochowska (PL/B) urodzona w 1981 roku w Warszawie ukończyła Warszawska Szkole Baletowa im. Romana Turczynowicza. Zdobyła dyplom magisterski na wydziale tańca współczesnego w IDA (Institue for Dance Arts) w Linz, Austria. Przez dwa lata tańczyła w austriackim zespole X.Ida, po czym, jako free lancer przeniosła się i pracuje aktualnie w Brukseli. Współpracowała m.in. z : Anna Tenta, Rose Breuss, Elio Gervasim, Filipem Van Huffel, Cezarym Tomaszewskim, Catherine Guerrin. Ostatnio pracuje nad własnymi projektami z Androsem Zins - Brownem oraz w ensemble agnieszka&agnieszka.
Agnieszka Ryszkiewicz (PL/F), polska tancerka i choreograf przerwała studia na wydziale Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Warszawskim i wyjechała do Austrii, gdzie broni pracy magisterskiej z Tańca Współczesnego w IDA (Institue for Dance Arts), Linz. Równolegle obroniła się na Paryskim Uniwersytecie Paris VIII St-Denis, na kierunku Filozofia i Estetyka Tańca. Pracowała m.in. z Superamas, Cabula6, 1000 Plateaux associes, Cie. SB.
Debiutują w Sezonie Ciało/Umysł
 
 

TRWA-NIE / Warszawski Teatr Tańca
WTT to nowy dostawca świeżego towaru, wypatrzony przez nas na stołecznych scenach. WTT został założony w tym roku przez (znaną i uznaną) tancerkę i choreografkę, Aleksandrę Dziurosz. Ideą zespołu jest tworzenie współczesnych spektakli teatru tańca, opierających się na interdyscyplinarnym podejściu do twórczości artystycznej, kreujących nową, unikalną formę wypowiedzi, będącą kombinacją tańca, teatru, muzyki i sztuk wizualnych. TRWA-NIE to spektakl o kobiecości pokazanej przez pryzmat czterech kobiet. Autorzy streszczają problematykę tej premiery w sposób, który rozbudza wyobraźnię: „4 x kobieta = 1 x kobiecość. 4! problemów. Wielość potęgujących się układów okresowych  ich przeszłości…. Itd.” Skomplikowane, nieuchwytne przeżycia opisują za pomocą pojęć czysto matematycznych, demaskując tym samym niewykonalność tego zadania.
czas: 30'

Warszawski Teatr Tańca
WTT powstał w styczniu 2008 roku z inicjatywy Aleksandry Dziurosz – warszawskiej choreografki, tancerki i nauczycielki tańca współczesnego. Oficjalna inauguracja Warszawskiego Teatru Tańca odbyła się 28 lipca 2008 roku podczas VI Dni Fryderyka Chopina CHOPINIANA:INSPIRACJE w Warszawie.
Warszawski Teatr Tańca obecnie liczy 8 osób, ale ma formę otwartą, która zapewnia stały napływ tancerzy. Obecnie jego członkami są, poza Aleksandrą Dziurosz, warszawscy, profesjonalni tancerze tańca współczesnego i baletu klasycznego. Do każdego projektu założycielka zaprasza dodatkowych tancerzy. Na stałe współpracują
kompozytorzy: Aleksandra Bilińska, Marek Kacprzak i Paweł Przezwański, scenograf Magda Grabowska, oraz fotograf i reżyser obrazu Tomasz Tarnawski.  Siedzibą zespołu jest Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki w Warszawie.
Ideą zespołu jest tworzenie współczesnych spektakli teatru tańca, opierających się na interdyscyplinarnym podejściu do twórczości artystycznej, kreujących nową, unikalną formę wypowiedzi, będącą kombinacją tańca, teatru, muzyki i sztuk wizualnych. Kształt artystyczny spektakli rodzi się pod kierunkiem Aleksandry Dziurosz, lecz w ścisłej współpracy wszystkich członków Teatru, poprzez poszukiwanie nowych dróg artystycznych, zarówno twórczych, jak i wykonawczych.
Debiutuje w Sezonie Ciało/Umysł.
 
 

/ Rafał Dziemidok & Szymon Rogiński
Tancerz i choreograf, Rafał Dziemidok jest z nami przez cały Sezon, ale ciągle jakoś tak wymijająco – na Święcie Tańca pokazał swoją (w ramach Grupy Koncentrat) produkcję „Nawrotnik”, w której nie tańczy, a na Festiwalu wprawdzie zatańczył, ale jako gość Dicka Wonga. Tym razem jego udział też będzie nietypowy. Nietypowy, bo opowie o nowopowstającym filmie pt „Obraz”, mówiąc, czym „Obraz” nie będzie. Słowem, będzie OBRAZ jakiego nie ma… Dziemidok opowie też o nowej dziedzinie sztuki jaką jest videochoreografia.
Premiera projektu „Obraz” odbędzie się w styczniu 2009 roku w ramach festiwalu Temps d'image organizowanego w CSW Zamek Ujazdowski (festiwal łączy taniec i sztuki wizualne, a zwłaszcza video). „Obraz” tworzą: Rafał Dziemidok jako choreograf, Szymon Rogiński jako artysta video i Iwona Pasińska jako tancerka.
czas: 15'

 

Rafał Dziemidok
rocznik 71. Niezależny tancerz i choreograf. Rozpoczął pracę w gdańskim klubie studenckim Żak i szkockim Theatre Workshop. Podstawy tańca modern i aktorstwa zdobył  w Bard College w USA. Współpracował z teatrem Dada von Bzdülow z Gdańska, Gdańskim Teatrem Tańca, węgierskim teatrem tańca Compagnie Yvette Bozsik. Później rozpoczął pracę solową i choreograficzną. Realizuje także choreografie dla teatru dramatycznego. Występował na wielu krajowych i zgranicznych festiwalach sztuki tańca. W 2005 na Festiwalu Ciało/Umysł pokazał premierę 50-minutowego solo „Brudny Róż”.
Posiada stopień magistra prawa Uniwersytetu Gdańskiego oraz stopnie magisterskie LLM z dziedziny porównawczego prawa konstytucyjnego i praw człowieka Central European University w Budapeszcie.
W tym roku był dwukrotnie gościem Sezonu Ciało/Umysł –. Podczas Święta Tańca zaprezentował choreografię „Nawrotnik” zespołu Koncentrat w wykonaniu Magdaleny Jędry oraz wystąpił podczas 7.edycji Festiwalu Ciał/Umysł w pracy Dicka Wonga z Hong Kongu.
Spektakle "Nawrotnik" i "Królik, śmierć i konkurs ujeżdżenia" grupy Koncentrat są nominowane w tym roku przez czasopismo „Teatr” jako najlepsze spektakle taneczne sezonu.
 
 

Dancing for You for Longer than One Minute / Edyta Kozak
Po dłuższej przerwie na reżyserowanie rozwoju tańca współczesnego w stolicy, Edyta Kozak powraca do roli choreografki. I tancerki. W swojej ostatniej premierze, pracy „Dancing for You for One Minute...", prezentowanej podczas Pierwszej Warszawskiej Nocy Tańca, oddała swój czas kreacji widzowi. Tym razem widzowie zobaczą ją samą, w bardziej osobistej kreacji.
czas: 30'

 

Edyta KOZAK
Choreografka, która podczas baletowej kariery tancerki, zerwała z estetyką klasycznego tańca i zainteresowała się światem tańca współczesnego. Na początku lat 90-tych założyła jeden z pierwszych niezależnych zespołów teatru tańca - NEI, którego byłą tancerką i choreografem. Tworzyła poetyckie historie o wyalienowanym, szukającym swojej drogi współczesnym człowieku w relacjach międzyludzkich (m.in. "Gonitwa ciał", "Poza", "For 4"), w poszukiwaniu siebie ("without movement") oraz przez konfrontacje z przypadkową widownią ulicy, klubu (m.in. "Extra dry", "Kiss me"). Pod koniec lat 90-tych zerwała z twórczością choreograficzną, aby zająć się tworzeniem autorskiego programu Międzynarodowego Festiwalu Ciało/Umysł oraz projektów sprzyjających rozwojowi tańca w Polsce. Do twórczości artystycznej powróciła w 2001 r. tworząc wraz z artystą multimedialnym - Mirkiem Kowalczykiem zespół Made Inc. W ramach ich współpracy powstał konceptualny, multimedialny spektakl/instalacja/performance "PLIK 01" oraz "rosa furiosa" - artystyczna walka na pięści i twórczość pomiędzy choreografką a artystą sztuk plastycznych, pomiędzy kobietą a mężczyzną. Jej ostatni spektakl wnikający w istotę procesu powstawania spektaklu "patenty ciała" miał swoją premierę w Maubeuge we Francji.
Podczas 1 Warszawskiej Nocy Tańca oraz na 7.Festiwalu Ciało/Umysł pokazała swoją pracę/instalację “Dancing for You One Minute”.
„Dancing For You Longer Than One Minute" to dialog choreografki z reżyserem, spotkanie przed próbą, podczas którego poznajemy jej historię, ulubione style, estetyki tańca, fascynacje; to także refleksja nad poszukiwaniem wyrazu dzisiejszego tańca.
 
 

Unknown / Renata Piotrowska & Towarzystwo Prze-Twórcze
Artystka specjalizująca się w kontakt improwizacji przedstawi kontynuację projektu, którego zalążki mogliśmy oglądać na pierwszej Warszawskiej Nocy Tańca. Projekt nosi tytuł „Unknown” i z racji dużego udziału publiczności oraz elementów improwizacji jest spektaklem w ciągłym procesie, a każdy spektakl ma charakter premiery. Taniec, wizualizacje  i muzyka improwizowane są na żywo, a interakcja z widzem polega na zawiązaniu mu oczu i tym sposobem wyłączeniu jednego zmysłu, aby wzmocnić całą resztę. Najważniejsze tematy dla Piotrowskiej to interakcja między artystami a publicznością oraz indywidualna podróż każdego widza do swojej wewnętrznej wrażliwości. Zobaczymy na video fragmenty pierwszej premiery „Unknown”, która odbędzie się na tydzień przed Nocą Tańca oraz porozmawiamy z artystką o jej poszukiwaniach i odkryciach.
czas: 15'

Renata PIOTROWSKA
Renata Piotrowska  - contact improviser, choreografka, aktorka (absolwentka Akademii Teatralnej), psychoterapeutka tańcem i ruchem (Instytut DMT). Współpracuje z Teatrem Academia z Warszawy i innymi teatrami w Polsce i za granicą. Uczestniczyła w warsztatach, stażach i spektaklach metody improwizacji i kontakt improwizacji (m.in. z Andrew Harwood, Michael Schumacher, The School of New Dance Development w Amsterdamie). Renata jest uczestniczką kilku stypendiów m.in  SOLO PROJEKT 2007 organizowanego przez Kulczyk Foundation w Poznaniu.
 

Jej praca nad spektaklami teatru tańca opiera się głównie na wykorzystywaniu improwizacji i kontakt improwizacji, poruszaniu aspektów społecznych i kulturowych, łączeniu sztuk oraz na interakcjach z widzem.
 


Renata prowadzi również warsztaty, regularne zajęcia z improwizacji i kontakt improwizacji w Polsce i za granicą oraz organizuje jamy.
Jest prezesem stowarzyszenia Towarzystwo Prze-Twórcze.
 

Piotrowska zadebiutowała w sezonie Ciało/Umysł podczas 1 Warszawskiej Nocy Tańca, gdzie zaskoczyła widzów proponując im nietypowe uczestnictwo w jej prezentacji.
 
 

Topinambur / Bretoncaffe & Wytwórnia Teatr
Topinambur - roślina bulwiasta z pięknym kwiatem, blisko spokrewniona ze słonecznikiem zwyczajnym, gatunek mający ogromną zdolność wiązania energii słonecznej i przetwarzania jej na masę biologiczną. Sen na jawie. Wewnętrzne światy, wspomnienia, chwile, zdarzenia, przypadkowe spojrzenia, które mogłyby bezpowrotnie przeminąć wdzierają się na scenę w spektaklu, utrzymanym w formie surrealistycznej z elementami videokomiksu. Pewne sytuacje z życia, które zdarza nam się dopowiadać i rozwijać w naszej wyobraźni, tu wydarzają się na scenie, by po chwili zniknąć. Potencjały bohaterów przyciągają się, przybierając w ruchu scenicznym formę, którą autorzy nazywają „zaśniewaniem”, czyli przejmowaniem cudzej energii. Ważnym elementem są piosenki. Znane i mniej znane. Takie, które odegrały ważną rolę w życiu autorów spektaklu. Teatr Bretoncaffe regularnie przewija się w tym Sezonie Ciało/Cmysł – występował podczas wiosennego Święta Tańca oraz letniego Festiwalu Ciało/Umysł.
czas: 30'

 

TEATR BRETONCAFFE
Teatr Bretoncaffe działa w Warszawie od 2001 roku. Tworzą  go Anna Godowska (tancerka, choreograf), Sławomir Krawczyński (scenarzysta, reżyser), Dominik Strycharski (muzyk, kompozytor), Anita Wach (tancerka i choreograf). W swojej twórczości łączy taniec współczesny/ruch, aktorstwo, tekst, muzykę. Traktując w sposób otwarty samo pojęcie teatru, twórcy Bretoncaffe nie chcą ograniczać się li tylko do poszukiwania stylu. Teatr jest dla nich miejscem, gdzie artysta w sposób świadomy otwiera się na rzeczywistość. Źródłem inspiracji może być zarówno konkretny tekst literacki lub filozoficzna myśl, jak i obserwacja codziennych wydarzeń, czy też kontemplacja snów. U podstaw każdej pracy leży chęć uchwycenia zjawisk, które w życiu człowieka i kulturze są nie w pełni uświadomione i trudne do wyrażenia.
Dla twórców Bretoncaffe taniec jest ogólną nazwą pracy nad ciałem, a praca ta zakłada potraktowanie ciała jako medium treści psychicznych. Taniec i aktorstwo naturalnie współistnieją ze sobą, stanowiąc różne strony jednego procesu. Są manifestacją zjawisk psychicznych. Począwszy od 2004 roku zespół systematycznie pracuje nad własną techniką pracy z ciałem, czerpiąc wiele inspiracji z psychologii zorientowanej na proces, której twórcą jest Arnold Mindell.
Teatr Brefoncaffe jest częstym gościem prezentacji Ciało/Umysł. Występował podczas Święta Tańca oraz 7. Międzynarodowego Festiwalu Ciało/Umysł.
 
po 23:00 > Pompon Goes Swimming
 



-
Serwis oprogramował Jacek JabłczyńskiCopyright(c) 2002 - 2014 Fundacja Promocji m. st. Warszawy