Ale przypominam Państwu, że był jachtowym kapitanem morskim – i to nie byle jakim.

Gdy wielu myślało o ucieczce z Polski po 1 września 1039 roku – on postanowił wrócić ze Szwecji, z rejsu po Bałtyku, do ogarniętych wojną Gdańska i Gdyni.
Wojenny życiorys „banalny” – udział w konspiracji z bronią w ręku, Pawiak, obozy śmierci Auschwitz i Mauthausen-Husen. Wyzwolony przez Amerykanów – znowu postanowił wrócić do Polski.

Od sierpnia 1946 do 1949 roku w Zarządzie Głównym Ligi Morskiej w Warszawie pełnił funkcję Głównego Inspektora Wychowania Morskiego. Posiadając stopień jachtowego kapitana morskiego, od 1947 roku przez kilka lat był kapitanem żaglowca Ligi Morskiej "Generał Zaruski". Od 1949 do 1950 był głównym inspektorem wyszkolenia morskiego w Komendzie Głównej Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”.

Kapitan Michał Sumiński
fot. ze zbiorów rodziny Sumińskich
udostępnione dla SE XI 2010 r.

Był autorem książek: "Rejsy bałtyckie" (1950), "Wiedza żeglarska" (1951), "Żeglarskie zwycięstwo" (współautor Grażyna Wojsznis, 1951), "Znad jezior" (1954), "Przez siedem jezior" (współautor S. Wysocki, 1954).

Wojtek Skóra przypomniał mi, że żona Pana Michała, Zofia Sumińska, także była znaną żeglarką – i przez dwie kadencje przewodniczącą Komisji Turystyki Żeglarskiej ZG PTTK.
Parę lat temu na warszawskim cmentarzu byłem w gronie żegnających jednego z ostatnich żeglarzy, który szlify zdobywał tuż przed wojną u generała Zaruskiego.
Teraz Sumiński niechcący zakończył Rok Pamięci Generała Mariusza Zaruskiego. Szkoda, że pogrzebem, lecz miał życie bogate, którego można zazdrościć.

Wiosną 2011 w rocznicę tragicznej śmierci Generała, nad Jego grobem w Chersoniu, blisko miejsc, gdzie wiek temu zaczynał żeglarską przygodę, spotkali się polscy żeglarze, ratownicy górscy i harcerze. Patronat nad Rokiem objął Prezydent RP Bronisław Komorowski a jego przedstawiciel w Chersoniu przypominał, iż generał Zaruski przed wojną pracował także w Kancelarii Prezydenta. Latem odbył się rejs pamięci Mariusza Zaruskiego Dnieprem do Chersonia, firmowany przez Polski Związek Żeglarski i PTTK – wybrany zresztą Śródlądowym Rejsem Roku. Czytałem, że niedawno, po remoncie,  ponownie zwodowany został żaglowiec „Generał Zaruski”.
Michał Sumiński nie wejdzie już ponownie na jego pokład, bo odszedł na Wieczną Wachtę.

Wedle otrzymanych informacji, pogrzeb Michała Sumińskiego, zasłużonego żeglarza i dziennikarza, odbędzie 3 stycznia 2012 roku o godz. 12:00 na Warszawskim Komunalnym Cmentarzu Powązkowskim.

Nadesłał Witold Nerling

Michał Jan Sumiński.
Warszawiak
Ur. 13 grudnia 1915 w Warszawie, zm. 25 grudnia 2011 w Warszawie.
Mieszkaniec ul. Brzozowej na warszawskiej Starówce.
Honorowy Obywatel Warszawy.