Lotnictwo
Już 70 lat Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa.
W drugiej połowie lat trzydziestych XX wieku choć lotnictwo było nową dziedziną życia to duża grupa ludzi związanych z lotnictwem wchodziła w wiek emerytalny.
Ich często siwe głowy ale też sukcesy i doświadczenie lotnicze wyróżniało ich spośród wielkiej rzeszy młodych sympatyków i amatorów latania. Powstała myśl wyodrębnienia tej grupy i stworzenia Klubu Seniorów Lotnictwa.
Uchwalony 22 kwietnia 1939 roku przez Aeroklub Rzeczypospolitej Polskiej (ARP) nowy statut, zmienił charakter organizacji ze zrzeszenia osób fizycznych na związek osób prawnych i powołał Klub Seniorów Lotnictwa.
Okres wojny przerwał pracę KSL i dopiero wiosną 1956 roku postanowiono wznawiać działalność klubu. Ta decyzja zapadła po „rewolucyjnej” naradzie środowiska sportowców lotniczych w warszawskim Arsenale w dniu 6 listopada 1956 roku. W tedy to zadecydowano o wyodrębnieniu sportów lotniczych z Ligi Przyjaciół Żołnierza (LPŻ).
Rok później, 12 listopada 1957 r., odbyło się zebranie inaugurujące "nowe życie" KSL. Uczestniczyło w nim grono zaproszonych przez ZG APRL weteranów lotnictwa, m.in. Mieczysław Pietraszek, Michał hr. Scipio del Campo (najstarszy polski pilot), Jan Nagórski (sławny lotnik polarny), Ryszard Bartel (słynny konstruktor), Franciszek Janik (baloniarz, zwycięzca zawodów o puchar Gordona Bennetta) i Zbigniew Burzyński.
Uchwalony został regulamin KSL, w myśl, którego tytuł seniora lotnictwa i prawo przynależności do KSL przysługiwały osobom legitymującym się co najmniej 20-letnim stażem służby, pracy lub działalności w lotnictwie.
Powstały też KSL przy aeroklubach regionalnych. Łączy ich pracę Rada Seniorów Lotnictwa przy ZG APRL.
Od dnia 26 kwietnia 1969 roku warszawski KSL występuje pod nazwą Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa, używaną bez zmiany do dziś.
Pierwszym przewodniczącym WKSL został przedwojenny pilot doświadczalny RWD Kazimierz Chorzewski a jego zastępcą Jerzy Osiński, twórca i pierwszy redaktor „Skrzydlatej Polski”.
W dniu 5 kwietnia 1994 roku dokonano w stołecznym Sądzie Rejestrowym rejestracji statutu i od tego czasu WKSL jest niezależnym stowarzyszeniem.
W momencie usamodzielnienia prezesem WKSL był piastujący tę funkcję od ponad 10 lat Włodzimierz Wilanowski (b. wieloletni dyrektor PLL LOT) a wiceprezesami Kazimierz Leski (słynny oficer wywiadu KG AK ps. „Bradl”) i Ryszard Witkowski (pilot doświadczalny).
WKSL koncentrował swoją działalność na integracji społeczności byłych pracowników lotnictwa i zabezpieczaniu pamięci o historii polskiego lotnictwa. Staraniem klubu umieszczona została na historycznym cmentarzu w Radzyminie tablica upamiętniająca zestrzelenie tam w 1939 roku 3 bombowców „Łoś”.
Na terenie dawnego Lotniska Mokotowskiego w Warszawie ufundowany został głaz pamiątkowy z tablicą przypominającą o jego istnieniu w latach 1909-1939 (osłonięciu jego towarzyszyła konferencja naukowa).
Na Wojskowych Powązkach staraniem WKSL wystawiono nowy pomnik nagrobny Stanisława Latwisa, kompozytora melodii słynnego „Marsza Lotników”.
Każdomiesięczne zebrania ogólne członków WKSL są zawsze wiązane z prelekcjami na tematy historyczne, ale i bieżące. W dotychczasowej działalności Klubu prelekcji odbyło się ponad 200. Szczególnie uroczysty charakter mają spotkania członków przy okazji Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy.
Na cmentarzach warszawskich każdego roku w dzień Wszystkich Świętych ustawiane są na mogiłach lotniczych klubowe znaki hołdu i pamięci i zapalane znicze.
W najbliższym czasie 28 listopada 2009 roku odbędą się uroczystości związane z 70-leciem
Powstania Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. W programie msza, złożenie kwiatów pod dwoma pomnikami lotniczymi na Polu Mokotowskim i Uroczyste Walne Zgromadzenie Członków WKSL.
Tekst i zdjecia: Roman Woźniak
Zobacz informację o obchodach
Zobacz też artykuł Romana Woźniaka z 2001 roku:
Stroan internetowa Klubu:
