Na Żeraniu, u zbiegu huczących rykiem silników samochodowych arterii komunikacyjnych, w sypiącym się budynku mieści się niezwykła szkoła.
Szkoła wyrosła z pasji i miłości do dzieci.
Pracują tam prawdziwi pedagodzy realizujący swą życiową misję.
Ludzie, którzy od pięciu lat pomagają dzieciom dla których start w życie szkolne okazał się progiem trudnym do pokonania.

Pani Magdalena Zawadzka, która opowiada nam o tej niezwykłej szkole, jest także jedną z jej dwóch Matek - Założycielek

• Jedyna taka szkoła w Warszawie, prywatna i nic rodziców nie kosztuje, skąd wziął się taki pomysł?
  
  
  Pomysł stworzenia naszej szkoły zrodził się kilka lat temu. W wyniku wieloletnich i różnorakich doświadczeń w pracy w szkole, a także indywidualnej pracy z dziećmi (reedukacja, praca nad emocjami, zajęcia kompensacyjno-wyrównawcze) stwierdziłyśmy, że istnieje duża grupa dzieci w wieku szkolnym, którym trudno jest, z powodu dysfunkcji i opóźnień rozwojowych, funkcjonować w szkole. Naszym zdaniem szkoły masowe (publiczne lub niepubliczne) nie mają odpowiedniej struktury organizacyjnej, by sprostać potrzebom dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
  
  
  
  
  
  
  
• Kto realizuje ten pomysł?
  
  
  Organem prowadzącym szkołę jest Fundacja Wspierania Rozwoju Dziecka, która ma status organizacji pożytku publicznego. Tak jak powiedziałam Szkoła Podstawowa Wspierania Rozwoju w swojej działalności koncentruje się na tej właśnie grupie dzieci, która wymaga specjalnych oddziaływań edukacyjnych, wychowawczych i terapeutycznych, a nie znalazła ich w istniejącym systemie szkół publicznych i niepublicznych.
  
  
  
  
  
  
• Czy może Pani powiedzieć, jakie to są dzieci?
  
  
  Każdy uczeń naszej szkoły jest inny - dzieci mają różne dysfunkcje, kłopoty, lęki, ale też rozmaite zainteresowania, pasje, marzenia...
  Zadziwiająco podobna, natomiast, jest ich droga edukacyjna! Na początku nauki napotkali niemożliwe do przezwyciężenia trudności w obliczu, których niestety, nie otrzymali pomocy i wsparcia ze strony dorosłych. Pozostały za to wymagania - zarówno rodziców jak i nauczycieli - którym nie byli w stanie sprostać. W takich sytuacjach rodzi się frustracja, uczeń czuje się gorszy i głupszy od rówieśników. Pojawia się poczucie winy wobec rodziców, poczucie niekompetencji i w końcu tzw. wtórne trudności wychowawcze: dziecko z niskim poczuciem własnej wartości zaczyna szukać sposobu na zwrócenie na siebie uwagi dorosłych oraz zaimponowania rówieśnikom, na ogół w sposób niemożliwy do zaakceptowania przez otoczenie. Ponieważ za zachowania społecznie nieakceptowane spotykają dziecko mniej lub bardziej dotkliwe sankcje, często pojawia się agresja pozwalająca odreagować przeżywane na lekcjach stresy. Prowadzi to do pogłębiania dysfunkcji, może też wzmacniać postawy aspołeczne. Wielu naszych uczniów zmieniało szkoły, poradnie, korepetytorów tracąc wiarę we własne możliwości i zyskując przekonanie, że wszelkie wysiłki są z góry skazane na niepowodzenie. Podobne przeświadczenie staje się, z czasem, udziałem ich rodziców. Codziennie staramy się przywrócić im wiarę we własne możliwości i pokazać, że uczyć się jest po prostu przyjemnie.
  
  
  Bardzo często dzieciom z problemami w nauce lub z trudem funkcjonującym w społeczności szkolnej orzeka się nauczanie indywidualne w domu, co niesie za sobą poczucie alienacji i izolacji społecznej zarówno dziecka jak i jego rodziców. Kompetencje społeczne dziecka izolowanego, jego brak umiejętności podejmowania ról społecznych są istotnym czynnikiem ograniczającym dalszy ich rozwój i stanowią swoisty rodzaj upośledzenia. Szczególnie trudna zaś jest sytuacja dzieci z deficytami sprzężonymi, które wymagają opieki indywidualnej. Można tego uniknąć organizując mikro społeczeństwo, takie jakie powstało w Szkole Podstawowej Wspierania Rozwoju.
  
  
  
  
  
  
• W takim razie jakie dzieci mogą znaleźć miejsce w Waszej szkole?
  
  
  Nasza placówka jest miejscem dla dzieci, które nie znalazły dla siebie miejsca w żadnej stołecznej szkole - dla wszystkich jest to kolejne miejsce, w której szukają pomocy i wsparcia. Warunkiem jest posiadanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Jest to dokument wydawany przez publiczne poradnie Psychologiczno-Pedagogiczne na wniosek rodzica.
  
  
  
  
  
  
• Czy szkoła ma jakieś specjalne programy, inne niż w szkołach zwykłych? 
  
  
  Szkoła ma uprawnienia szkoły publicznej i realizuje cele edukacyjne zgodnie z podstawą kształcenia ogólnego- kl. I-VI. Jest to bardzo ważna informacja, ponieważ oznacza ona to, że szkoła naucza dokładnie tych samych treści, co każda szkoła podstawowa. Jeżeli więc dziecko wyrówna swoje deficyty na skutek terapeutycznych oddziaływań naszej placówki może bez problemu włączyć się w główny nurt edukacyjny i kontynuować naukę w swojej szkole rejonowej. Od szkół masowych odróżniają nas dwie rzeczy: metody pracy oraz struktura organizacyjna. Jeżeli chodzi o metody pracy to dla każdego dziecka została opracowana indywidualna strategia rozwoju w zależności od potrzeb. Szkoła zapewnia diagnozę oraz zajęcia kompensacyjno-wyrównawcze w zależności od rodzaju deficytu każdego ucznia. Każde dziecko ma zapewnione zarówno zajęcia indywidualne (terapii pedagogicznej, logopedyczne, integracji sensorycznej, terapii czaszkowo-krzyżowej, oraz wyrównawcze) jak i grupowe (psychologiczne, socjoterapeutyczne, artterapii, ruchu rozwijającego metodą Weroniki Sherbone, dramy, oraz małej motoryki).
  Wszystkie opisane powyżej zajęcia odbywają się na terenie szkoły, w godzinach 8.30-15.30. Dla rodziców oznacza to, że nie muszą szukać tych zajęć poza szkołą i wozić na nie dzieci po południu, kiedy są już zmęczone, co znacznie obniża efekty pracy terapeutycznej. 
  
  
  Co do struktury organizacyjnej to mamy małe (dziesięcioosobowe) klasy i na każdej lekcji oprócz nauczyciela prowadzącego jest nauczyciel wspomagający.
  Ponieważ wszyscy terapeuci pracują w szkole na stałe, nie ma żadnych problemów z realizacją ich zaleceń przez nauczycieli, którzy są na bieżąco informowani jakimi metodami pracować z uczniem, jakie są jego możliwości, mocne i słabe strony. Terapeuci zaś wiedzą, jakie postępy robią dzieci, czyli jakie są efekty prowadzonej terapii.
  
  
  
  
  
• Jakie są relacje szkoły z rodzicami dzieci?
  
  
  Nauczyciele i terapeuci pracujący w szkole służą pomocą i wsparciem rodzicom naszych uczniów, podsuwają konkretne propozycje rozwiązania codziennych problemów wychowawczych, których nie brakuje.
  
  
  Istnienie naszej szkoły jest także szansą dla funkcjonowania rodzin naszych uczniów - oboje rodzice mogą podjąć pracę, prowadzić normalne życie zawodowe i rodzinne, co sprzyja zarówno polepszeniu sytuacji materialnej jak i spoistości rodziny, która jest bardzo ważnym czynnikiem wsparcia rozwoju dziecka.
  
  
  
  
  
• Szósty rok prowadzenia takiej szkoły to już dużo doświadczeń. O jakich sukcesach możemy mówić?
  
  
  Po pięciu latach pracy możemy mówić o wymiernych efektach pracy terapeutycznej. Wiemy, że udało nam się stworzyć miejsce przyjazne i bezpieczne dla naszych uczniów (np. dziecko z fobią szkolną, które w poprzedniej placówce opuściło około 80% zajęć lekcyjnych, w naszej szkole udało się to zredukować do 20%). Widzimy wyraźną poprawę w relacjach w grupie rówieśniczej. Jesteśmy przekonani, że dzieci w pełni wykorzystują swój potencjał intelektualny, rozwijają się we własnym tempie, zgodnie ze swoimi możliwościami najlepiej jak to możliwe, biorąc pod uwagę ich deficyty rozwojowe. Mamy sygnały od rodziców, że dzieci chętnie chodzą do szkoły, co wcześniej im się nie zdarzało.
  
  
  Za sukces poczytujemy sobie fakt, że udało nam się zgromadzić w szkole grupę entuzjastów, którzy z zapałem każdego dnia pomagają dzieciom pokonywać trudności szkolne.
  
  
  O determinacji ludzi tworzących szkołę i pracujących z dziećmi może świadczyć fakt, że wiedząc o trudnej sytuacji finansowej szkoły, pracowali cały rok szkolny 2004/2005 (pierwszy rok pracy szkoły) w charakterze wolontariuszy.
  Ogromnym sukcesem szkoły było utworzenie profesjonalnej pracowni do zajęć z zakresu integracji sensorycznej. Pieniądze na wyposażenie pracowni udało się uzyskać od Fundacji Polsat.
  
  
  
  
  
  
• Jak sobie radzicie finansowo?
  
  
  Szkoła Podstawowa Wspierania Rozwoju, mimo, że zapewnia edukację (i wszystkie zajęcia wspomagające proces edukacji) i socjalizację dzieciom z najtrudniejszym startem nie korzysta z żadnej pomocy finansowej organów powołanych do tego, by zapewnić dzieciom należytą opiekę w początkowej fazie edukacji szkolnej. Utrzymuje się ze skromnej dotacji finansowej przysługującej każdej szkole niepublicznej. Taka subwencja w żadnej mierze nie jest w stanie pokryć kosztów utrzymania placówki.
  
  
  Z oczywistych powodów utrzymanie szkoły o charakterze terapeutycznym jest kosztowne-dzieci mają dużo zajęć indywidualnych, klasy są dziesięcioosobowe, w każdej klasie na każdej lekcji jest dwóch nauczycieli. Jednorazowym zastrzykiem finansowym są dla nas coroczne wpłaty 1% dochodów rodziców dzieci,  ich znajomych i wszystkich, których uda nam się do tego namówić by wsparli nas w ten właśnie sposób. Nie jest to duża suma: po pierwsze trudno znaleźć w naszym kręgu osoby bogate, po drugie zaś nie jesteśmy dużą znaną fundacją i nie ma wśród nas medialnych sław...Do takich małych, i niezbyt spektakularnych przedsięwzięć sponsorzy się nie garną.
  
  
  
  
  
• Ile dzieci macie dziś w szkole?
  
  
  Obecnie w Szkole Podstawowej Wspierania Rozwoju uczy się 58 uczniów. Każdy z nich ma orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Oznacza to, że każdy z naszych uczniów powinien mieć zapewnione miejsce w swojej szkole rejonowej, która powinna zapewnić mu takie warunki kształcenia, jakie opisane są w zaleceniu orzeczenia wydanego przez publiczną poradnię psychologiczną. Często są to nie tylko dodatkowe indywidualne zajęcia wspomagające rozwój dziecka, ale specyficzne warunki pracy edukacyjnej (np. mała klasa). Jak zapewniało nas Biuro Edukacji m.st. Warszawy, tak właśnie jest w każdej szkole. Ale doświadczenia rodziców naszych uczniów są inne, w każdym miesiącu dochodzą nowi uczniowie i rodzice decydują się na dowożenie dzieci do naszej placówki często z odległych dzielnic miasta.
  
  
  
  
  
• Plany na przyszłość, marzenia?
  
  
  Ponieważ jest bardzo dużo dzieci, które mają specjalne potrzeby edukacyjne chcemy, aby przy szkole powstała poradnia, w której rodzice nie tylko naszych uczniów mogliby otrzymywać fachową pomoc. Naszym marzeniem jest też otworzenie gimnazjum jako naturalnej kontynuacji Szkoły Podstawowej Wspierania Rozwoju. Nasi absolwenci nie zawsze są gotowi na to, by zostać włączonym w nurt edukacji masowej (publicznej lub niepublicznej), który opuścili z powodu deficytów rozwojowych.
  
  
• Dziękuję bardzo za rozmowę i mam nadzieję, że będziemy mogli częściej przekazywać informacje o Waszej Szkole.

Kontakt do Fundacji i szkoły

• ul. Toruńska 23 
  03-226 Warszawa
• tel. 022 49 76 706
• tel./fax 022 81 41 708
• tel. kom. 663 77 67 65
• http://szkolawspierania.edu.pl

Zdjęcia pochodzą ze strony internetowej szkoły.