2 października 2013 roku w Domu Spotkań z Historią, z inicjatywy Komitetu ds. Cmentarza Powstańców Warszawy oraz Towarzystwa Przyjaciół Woli odbyło się spotkanie wieńczące wystawę „Wola Pamięci - Cmentarz Powstańców Warszawy na Woli”
Prezentacja Archiwum m.st. Warszawy
na temat Cmentarza Powstańców Warszawy
plik PPS (~4.5 MB)
Spotkanie było poświęcone znaczeniu oraz rewitalizacji Cmentarza Powstańców Warszawy na Woli, a gościem specjalnym była Prezydent m.st. Warszawy Pani Hanna Gronkiewicz Waltz
Od lewej: Michał Szczerba, Hanna Gronkiewicz Waltz,
Piotr Jakubowski (DSH)
Udział wzięli także
Spotkanie prowadził Piotr Jakubowski, Dyrektor Domu Spotkń z Historią.
Od lewej: Ryszard Wojtkowski, Hanna Gronkiewicz Waltz, Wanda Traczyk Stawska, Michał Szczerba
Największymi bohaterami Powstania Warszawskiego była ludność cywilna - te słowa Wandy Traczyk Stawskiej, żołnierza AK, które mówią bardzo wiele.
Od wielu lat Komitet ds. Cmentarza Powstańców Warszawy przy Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej zabiega o przywrócenie godności ludziom spoczywającym na cmentarzu i należnej im pamięci.
Na spotkaniu w DSH, po wysłuchaniu wystąpienia Pani Hanny Gronkiewicz Waltz, Pani Wanda z radością stwierdziła, że „nareszcie jej misja dobiega końca”
Wieloletnim staraniem Komitetu ds. Cmentarza Powstańców Warszawy jego członkowie, wspólnie z Panią Wandą, doprowadzili do rozpoczęcia prac, które już zmieniają jego wygląd, a patronat nad projektem rewitalizacji cmentarza objął Prezydent RP Bronisław Komorowski..
Goście spotkania
W swym wystąpieniu, Prezydent Warszawy potwierdziła mające nastąpić zmiany, a prezentacja pana dr Piotra Oleńczaka z Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego zobrazowała te, które już nastąpiły, i pokazała jak zmieni się cmentarz w najbliższym czasie
Prezentacja dr Piotra Oleńczaka
Plik PPS (~10 MB)
Hanna Gronkiewicz Waltz zapowiedziała również ogłoszenie międzynarodowego konkursu na projekt zagospodarowania cmentarza i przyległego do niego parku, który Urząd Miasta ma włączyć do obszaru nekropolii, tak jak to było zaplanowane w pierwotnym projekcie znakomitych architektów: Romuald Gutta i Aliny Scholtzówny
Władze PRL, z planowanych 8 hektarów terenu, wydzieliły tylko 1,5 hektara na miejsce pochówków co doprowadziło do zminimalizowania roli cmentarza w Warszawie i tworzenia mniejszej ilości grobów zbiorowych (kikadziesiąt do kilkuset ciał), tak, by nie było możliwe umieszczanie na nich wszystkich nazwisk pochowanych tam ludzi.
Prezydent Warszawy zapowiedziała, że w konkursie współorganizowanym ze Stowarzyszeniem Architektów RP, jego uczestnicy mogliby zaproponować wygrodzenia terenu, bramy, mur i izbę pamięci oraz inne potrzebne w tym miejscu elementy zagospodarowania tego miejsca.
Pani Wanda, w imieniu Komitetu ds. CPW, zaproponowała, aby 2 października był dniem pamięci o ofiarach cywilnych, podobnie jak 1 sierpnia poświęcony jest Powstańcom Warszawskim.
Cmentarz Powstańców Warszawy to największa nekropolia wojenna nie tylko w Polsce.
Spoczywa tam, jak podają księgi cmentarne, 104105 poległych. W tym żołnierzy Powstania lecz przede wszystkim bestialsko zamordowanych mieszkańców Warszawy
Każda klasa warszawskich szkół powinna mieć tam obowiązkową lekcję historii.
Pani Ewa Czerniawska z Komitetu d.s. CPW przeczytała wszytkim wiersz "Mogiła Nieznanego Mieszkańca Warszawy" - Antoniego Słonimskiego, który polecamy przemyśleniu
Czyta Ewa Czerniawska
Mogiła Nieznanego Mieszkańca Warszawy
Antoni Słonimski
Antyczni, nadzy i ogromni,
Zastygli w krzyk kamiennych warg,
Których na łukach tryumfalnych ark
Ustawią kiedyś w rząd potomni,
Bohaterowie wielkich dni,
Na tle chorągwi i barykad,
Antyczni, nadzy i ogromni,
O których co dzień komunikat
Podawał światu rapsod nowy,
O was historia nie zapomni
I narodowy rzuci pieśniarz
Ziarno męczeńskiej waszej krwi
I posiew cierpień
I uniesień
Na nowy Sierpień,
Nowy Wrzesień,
Na nowych dni sześćdziesiąt trzy.
O was historia nie zapomni,
Lecz któż na grobach będzie siadał
Tych, którzy trwożni i bezdomni
Padali mrowiem niezliczonym,
Któż się o milion ten upomni?
I jaki pieśniarz będzie składał
Słowa gorące i szalone
O tych, co w cieniu waszej glorii,
Bez narkotyku wielkich czynów
Konali w męce dla wawrzynów,
Co wasze skronie ozdobiły,
Rzucając pomiot ciał swych zgniłych
W dymiący, krwawy gnój historii?
Dla was pieśń moja i łzy moje,
Zwyczajni, prości, nieogromni.
Kiedy na zgliszcza wróci życie,
Na narodowy święty grób,
Gdy kości będą zbierać z szańca,
Aby z nich dźwignąć pomnik sławy,
Niech na cmentarnej będie płycie
Ten napis prosty, napis krwawy:
Tu leży Trup
Nieznanego Mieszkańca
Warszawy
O Cmentarzu Powstańców Warszawy pisaliśmy wielokrotnie.
Więcej informacji można znaleźć: