Imieniny:
Szukaj w serwisieWyszukiwanie zaawansowane

Laboratorium Dramatu

2008.01.17 g. 08:08

Laboratorium Dramatu - repertuar w lutym

Malabo, Gardenia i Tiramisu

1 II, pt 19:00

  • Tadeusz Słobodzianek "MALAMBO" reż.O.Spisak

 

2 II, sb 20:00

  • Tadeusz Słobodzianek "MALAMBO" reż.O.Spisak

 

3 II, ndz 19:00

  • Tadeusz Słobodzianek "MALAMBO" reż.O.Spisak

 

8 II, pt 19:00

  • Elżbieta Chowaniec "GARDENIA" reż. A.Figura

 

9 II, sb 19:00

  • Elżbieta Chowaniec "GARDENIA" reż. A.Figura

 

10 II, ndz 19:00

  • Elżbieta Chowaniec "GARDENIA" reż. A.Figura

 

15 II, pt 19:00

  • Joanna Owsianko "TIRAMISU" reż. A.Figura

 

16 II, sb 19:00

  • Joanna Owsianko "TIRAMISU" reż. A.Figura

 

17 II, ndz 19:00

  • Joanna Owsianko "TIRAMISU" reż. A.Figura

 

 

 

Malambo – Tadeusz Słobodzianek

 

  • Kowal Nędza, to argentyński Doktor Faust, który podpisuje cyrograf w zamian za młodość i pieniądze. Pan Nędza jest przebiegły i trzy razy udaje mu się wykraść młodość dla siebie i swojego psa Biedy. Szatany przenoszą go za każdym razem w inne czasy, ale zawsze do jego ulubionej knajpy, gdzie śpiewa piękna Lola, można zatańczyć malambo, napić się tinto i zagrać w truko (karcianą grę, gdzie zwycięzcą zawsze zostaje największy łgarz) . Z baru dla kowbojów Nędza trafia do gangsterskiej knajpy, a wreszcie do współczesnej speluny. Czy to wystarczy, by Kowal zaspokoił głód życia i wolności?

  • Reżyseria Ondrej Spišak

  • Obsada :
    Mariusz Saternik,
    Bogdan Słomiński,
    Robert Zawadzki,
    Mariusz Drężek,
    Zbigniew Dziduch,
    Anna Gajewska,
    Izabela Dąbrowska,
    Wojciech Chorąży

  • Słobodzianek jest tu mistrzem koncentracji słowa, kompozycji refrenów, nasycenia dialogu rytmem, temperaturą, emocjami. Odzyskiwana mocą diabelską młodość kowala realizuje się niewymyślnie: w barze z kartami, kielichem, dziewczyną i tańcem. Ale tinto staje się napojem nieomal rytualnym, gra w truko – kwintesencją hazardu i karcianych namiętności, ponętna Lola – wcieleniem zmysłowej rozkoszy, a malambo, prosty w rytmie i kroku taniec argentyńskich gauchos – ekstazą. Niewiele jest współczesnych dramatów, gdzie tak oszczędnymi, precyzyjnie użytymi środkami konstruowania jest równie potężna apoteoza rozkoszy życia, ujawnienie mocy prostego szczęścia. Rajskiego, odwiecznego, ubóstwionego – i coraz bardziej mitycznego. (Jacek Sieradzki)

 

 

Gardenia – Elżbieta Chowaniec

 

  • Cztery kobiety w poszukiwaniu szczęścia. Konspiratorka państwa podziemnego, handlarka, życiowa oferma i biały kołnierzyk. Historia pewnej krakowskiej rodziny, a zarazem zbiorowy portret - Polki z butelką wódką, Polki w podróży służbowej, Polki na skraju załamania nerwowego, Polki nowoczesnej. Opowieść o życiu w zaklętym kręgu uzależnień przekazywanych w kodzie DNA. Czy przed tym można uciec? Czy którejś z bohaterek się to uda?


    Na scenie:
    Dorota Landowska,



    Dorota Landowska, fot. Piotr Wacowski


    Agnieszka Warchulska,
    Paulina Kinaszewska,
    Martyna Peszko.

    Reżyseria Aldona Figura.

  • „Gardenia” Elżbiety Chowaniec podważa romantyczną wizję kobiety jako bogini ogniska domowego i strażniczki narodowych wartości. Gardenia jest tu kwiatem trującym. Ale, być może, tradycja ta już dawno jest podważona, i Elżbieta Chowaniec pokazuje po prostu jej współczesną wersję. To, co boli, to realizm tej wersji. Bo jest to realizm matni. (Irena Grudzińska – Gross o Gardenii)

  • Gdybym miała narysować ten tekst, byłaby to "baba w babie", matrioszka. Bo jest w nim nieuchronność, brak ucieczki od relacji matka - córka... Od tego, jak ona nas kształtuje i co wnosi w nasze życie, albo co nam zabiera. Bohaterki "Gardenii" nieustannie się rozstają, nieustannie kłócą się - niemal na śmierć i życie, ale więź między nimi jest tak silna, że mimo wszystko nadal są razem... Bo zawsze się chce wrócić do rodziny. I chyba każdy wie, o czym mówię - wystarczy popatrzeć na reportaże w gazetach: dzieci zawsze chcą wrócić do matek, bez względu na to, jakie one są. To więzi, których nikt nie jest w stanie przeciąć. (Dorota Landowska)

 

 

Tiramisu – Joanna Owsianko

 

  • Damska riposta na „Testosteron”. Bohaterki Tiramisu świetnie odnajdują się w polskiej turbo-rzeczywistości. Zarabiają duże pieniądze, pracują w agencji reklamowej, mają znajomości w mediach i markowe ciuchy. W wolnych chwilach wygrzewają się na Karaibach lub odzyskują energię w modnych ośrodkach spa. Są obiektem powszechnej polskiej zawiści. Zwycięstwo w wyścigu szczurów okupują jednak klęską emocjonalną. Tiramisu to opowieść kobietach, które próbują przed sobą i otoczeniem odgrywać rolę przebojowych profesjonalistek, spełnionych w życiu zawodowym i prywatnym. Pseudo-świat pełen niby zalet...Spektakl zagrany ponad 100 razy w Studio Buffo, od lutego - na  scenie Laboratorium Dramatu

  • Reżyseria : Aldona Figura

    Dyrektorka - Joanna Fidler;
    Menedżerka – Magdalena Karel;
    Planerka - Izabela Nowakowska;
    Bajerka – Joanna Niemirska/Maria Jolanta Niklińska;
    Kreatywna – Magdalena Boczarska/Martyna Peszko;
    Księgowa – Agnieszka Śnieżyńska/ Agata Pruchniewska/Julia Sitarska;
    Ekant – Elżbieta Komorowska/Magdalena Czerwińska



 

 

 

LABORATORIUM DRAMATU

 

  • Warszawa, Mokotów
  • ul. Olesińska 21.

  • Bilety normalne – 30 zł.; 20 zł (studenci, uczniowie, emeryci)

  • Próby czytane – wstęp wolny

  • Rezerwacja biletów: rezerwacja@tat.pl
  • Tel komórkowy.: 889 51 55 46

 



Opublikowal: Michał Pawlik
-
Serwis oprogramował Jacek JabłczyńskiCopyright(c) 2002 - 2014 Fundacja Promocji m. st. Warszawy