Teatr Druga Strefa zaprasza na aspektakl JUBILEUSZ  w październiku 2007 w dniach 18-21 października o godz. 20

Przez przypadek (a może przeznaczenie?) premiera „Jubileuszu” Taboriego odbyła się 28 maja 2006 roku. Tego samego dnia Papież – Niemiec odwiedził KL „Auschwitz”, zaś Jan Tomasz Gross” kończył swój „Strach”. Inny „strach” spowodował, że spektakl Teatru Druga Strefa jest dopiero drugim wystawieniem tego dramatu w Polsce. Jaki to strach? Strach kołtuński, strach obłudny, strach przed ....?
Dlaczego? Bo „Jubileusz” to groteska. Groteska zniewolenia i śmierci. Groteska przerażająco realna. Groteska Holokaustu. Groteska komentująca to co dziś, tu i teraz. Groteska orkiestr obozowych. Groteska apeli. Groteska komór gazowych. Groteska śmierci. Groteska zdrady. W końcu groteska nadziei.
„Jubileusz", podobnie jak inne sztuki Taboriego, jest makabrycznym korowodem umarłych, czarną mszą zasilaną żądzą, miłością, utratą i cierpieniem. (...). Tabori zdumiewa, irytuje i rani przez swoje konsekwentne wytyczanie drogi zmysłowego wspomnienia, gdzie życie i śmierć, rozkosz i ból leża tak nieznośnie blisko siebie, a nasza nagość jest widoczna za wszystkimi przebraniami. Tylko bezpośrednio przeżyte doświadczenia rozkoszy i bólu gwarantują pozostanie żywym "wewnątrz swego codziennego umierania".

„Cmentarz nad Renem, dziś, kiedy umarli skazani są na wspominanie tego, o czym woleliby zapomnieć, mianowicie ósmego kręgu Piekła. Większość opowiadających dowcipy zaczyna za każdym razem od: „Niech pan mi przerwie, jeśli pan to już zna”, ale umarłym nie można przeszkodzić w opowiadaniu w kółko tych samych dowcipów. Dowcipy umarłych i ich śmiech, nie homerycki, tylko ten najbardziej gorzki, zalecane są jako rozrywka nekrofobom,   egzorcystom, łowcom duchów, sfrustrowanym kochankom i całej reszcie milczącej większości.
Zbrodniarze wracają zwykle na miejsce swoich zbrodni. Niekiedy także ich ofiary. Każde życie ma swój początek, środek i koniec, choć niekoniecznie w tej kolejności.” - G. Tabori

JUBILEUSZ Teatru Druga Strefa pokazywany był na Festiwalu Teatralnym  w Awinionie, gdzie spotkał się z bardzo pozytywnym przyjęciem.

Przekład Jacek St. Buras
Reżyseria i scenografia: Sylwester Biraga
Choreografia: Tatiana Kovalskaya
Światło i dźwięk: Anna Łysik
Obsada:
ARNOLD, muzyk – David Foulkes
LOTTA, jego żona – Beata Bójko
MITZI, jej spastyczna siostrzenica – Małgorzata Charzewska
OTTO, fryzjer – Krzysztof Chudzicki
HELMUT, jego żona - Marek Pituch
JÜRGEN, bratanek Helmuta – Jakub Wons
WUMPF, grabarz – Tomasz Zaród

Premiera 28, 29 maja 2006 roku
Mecenat: Biuro Teatru i Muzyki M. St. Warszawa
Patronat: Austriackie Forum Kultury
Patroni Medialni: WiK, Radio PIN, Metromedia
Współpraca: Agencja ADIT
Czas trwania 90 minut.