14 listopada
Spektakl z tłumaczeniem polskim.
„Kocham go. Nie mogę bez niego żyć. Ale odeszłam i zaczęłam życie na własną rękę. Przez pierwsze pół roku codziennie godzinami beczałam przed lustrem i gadałam z nim bez końca."
Kim jest „ten pierwszy"? Bohaterki rozmawiają o tym, o czym mówić nie wypada, ale co przecież istnieje, dręczy, rodzi kompleksy, łamie ludzkie losy…
Jelena Isajewa:
„W czasie pracy dręczyło mnie pytanie – czy mam prawo epatować tak dużą ilością mocnych, negatywnych skojarzeń? Gdzie jest granica, której nie powinno się przekraczać? Co powiedzą widzowie, dla których to temat obcy i nieprzyjemny?" I faktycznie – pojawiło się wiele głosów: „Po co Pani to zrobiła? To temat dla psychiatry, nie dla pisarza". Ale ja tak nie uważam.
Wszyscy realizatorzy podeszli do pracy bardzo delikatnie, poważnie i starannie. Reżyser powstrzymał się od efektownych pomysłów, a wyeksponował przesłanie płynące od realnych kobiet. Takie tragedie mogą wydarzyć się w najnormalniejszych rodzinach, wśród kochających się ludzi. Dlatego tak przejmujący i wymowny jest wybuch jednej z bohaterek: „Jeśli się nie kochacie – dlaczego chcecie mieć dzieci?"
TEATR FAKTU - DOC
TEATR.DOC powstał w 2002 roku z inicjatywy grupy dramaturgów jako niekomercyjny, niezależny projekt zarządzany kolektywnie. Opiera się na zasadzie dobrowolności, przy znacznym udziale wolontariatu. Podstawową regułą jest szeroko rozumiany dokumentalizm, czyli wywiady z autentycznymi postaciami dramatów, szerokie użycie cytatów, eksploracja najaktualniejszych tematów i wydarzeń, stosowanie technik verbatim, improwizacji i treningu interpersonalnego.
W ciągu czterech lat przygotowano 32 premiery oraz wiele innych działań kulturalnych. Napisano o nich mnóstwo recenzji, przyznano wiele nagród, zapraszano na festiwale w Polsce, Francji, Niemczech, krajach bałtyckich oraz Rosji. Napisane specjalnie dla TEATR.DOC dramaty zostały opublikowane przez prestiżowe teatralne periodyki rosyjskie.
15 listopada
„…. sposób poruszania się człowieka żyjącego na swobodzie, nie znającego cywilizacji - jest naturalny i piękny. Bo tylko nagie ciało jest naturalne i piękne. Dlatego gdy nasycimy się już osiągnięciami cywilizacji - powrócimy do nagości. Ale nie będzie ona nieświadoma, przypadkowa, jak u ludzi niecywilizowanych. Będzie zamierzoną manifestacją dojrzałego człowieczeństwa, poprzez harmonię ciała wyrażającego pełnię duchowości. Taki ruch będzie piękny i naturalny - jak ruch ludzi pierwotnych, jak ruch dzikich zwierząt…"
Isadora Duncan
PS: Przyszłość właśnie nadeszła.
OhneZuckerDanceProject
Twórcą grupy jest Taras Burnashev – niezależny tancerz i choreograf. W swoich performansach OhneZucker łączy różnorodne techniki taneczne, zarówno uznane, jak i najnowsze metody teatralne, techniki video i elementy performance art. Subtelna kombinacja wszystkich tych składowych tworzy unikalny styl, odróżniający ten teatr od wielu innych. Spektakle Burnasheva były pokazywane w wielu krajach Europy.
16 listopada
Produkcja Polskiego Teatru w Moskwie i International Theater Center. Dramat i jego inscenizacja nie wymagają komentarza.
Spektakl w języku polskim.
Informacje: