Umowę na wykonanie tego zadania podpisano już 22 lipca w siedzibie MPWiK w m.st. Warszawie S.A.
Budowa syfonu, to ostatni element układu przesyłowego ścieków z lewobrzeżnej Warszawy do oczyszczalni „Czajka”.
Grafika: Prokom z o.o.
Realizacja tej inwestycji będzie obejmowała wykonanie obiektów Zakładu Farysa (ul. Farysa), syfonu pod Wisłą, obiektów Zakładu Świderska (ul. Świderska) oraz kolektorów prawobrzeżnych.
Zakres robót na prawym brzegu rzeki obejmuje budowę m.in.:
Na lewym brzegu Wisły wybudowane zostaną m.in.:
Koszt inwestycji to 176.620.654,15 złotych z VAT.
Prace budowlane mają zakończyć się do 31 grudnia 2011 r.
Zadanie jest realizowane w ramach Projektu „Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Warszawie – Faza IV” współfinansowanego z Funduszu Spójności Unii Europejskiej.
Wykonanie układu przesyłowego oraz rozbudowa i modernizacja Zakładu Oczyszczalni Ścieków „Czajka” umożliwi oczyszczanie ścieków z centralnej i północnej części Warszawy oraz sąsiadujących gmin. Dzięki realizacji przedsięwzięcia przepustowość oczyszczalni wzrośnie niemal dwukrotnie, a wszystkie ścieki powstające w mieście będą oczyszczone, co przyczyni się do znaczącej poprawy jakości wody w Wiśle.
Wykonawca to wybrane w przetargu konsorcjum firm:
Metoda TBM (z ang. Tunnel Boring Machine) to nowoczesne tarcze zmechanizowane, skomplikowane urządzenia o średnicach od 0,9 m do ponad 15 m, długości kilkudziesięciu metrów i ciężarze do kilku tysięcy ton.
Używana jest przede wszystkim w twardym, skalistym podłożu. Jakkolwiek stosuje się ją również w kruchych niestabilnych gruntach pozbawionych wód podskórnych lub głębinowych. Maszyny drążące są przewidziane do wytrzymania nacisku rzędu 300−500 MPa. Stosowane mogą być w spękanych i niestabilnych skałach, także przy dużym stopniu ich nawodnienia. W wyniku drążenia powstaje wyrobisko o kolistym kształcie. Maszyny TBM wyposażone są w wodoszczelne osłony tarczy, głowicy skrawającej oraz tyłu. (źródło: Wikipedia)
Model maszyny TBM Tarcza TBM w Hamburgu
Fot. Reinhard Dietrich Fot. Wolfgang Meinhart
źródło: Wikipedia