Kevin K & The Real Kool Kats - szorstki rock'n'roll z echami glam rocka i nowojorskiej sceny punk lat 70 zagra pod koniec pażdziernika minitrasę koncertową w Polsce. Warszawska edycja odbędzie się 31-go pażdziernika w klubie Punkt (ul. Koszykowa 55).

Postać Kevina K. wyłania się z głębokich mroków nowojorskiego undergroundu. Mimo, że nigdy nie zdobył szerszej popularności, od wielu lat jest obecny na scenie jako lider różnych zespołów, muzyk sesyjny, gitarzysta i wokalista mający też na koncie projekty solowe.

Potomek polskich emigrantów (K. jak Kalicki) po raz pierwszy pojawił się wraz z grupą Aunt Helen w 1978 roku. Jego następny zespół The Toys (następnie przemianowany na The New Toys) często występował jako support dla takich tuzów jak Ramones, Pat Benatar, Squeeze, Dead Boys, czy Johnny Thunders, który dla Kevina stał się największą inspiracją jeśli chodzi o styl gry, choć takich podobieństw można też dopatrzyć się w image'u obu muzyków. Na szczęście Kevin potrafił opanować żywioł rock'n'rollowego życia, dzięki czemu nie spotkał go smutny koniec Thundersa.

Kolejna grupa Kevina The Lone Cowboys istniała od 1983 do 1988 roku, a pod koniec swojej działalności na prawie rok stała się rezydentem słynnego klubu CBGB. Lone Cowboys nagrali klasyczny singiel z punkową wersją przeboju Debbie Boone "You Light Up My Life" i album "Voodoo Dolls & Cadillac Fins". W tej kapeli Kevin występował już ze swoim bratem Alanem K., z którym następnie sformował Road Vultures, zespół działający w latach 1989-1994. Road Vultures pozostawili po sobie dwie płyty, określane jako mieszankę klimatów New York Dolls i Hanoi Rocks.

W 1995 roku umiera Alan, co skłania Kevina do odcięcia się od co bardziej szkodliwych używek i skoncentrowania się na tym co w rock'n'rollu najważniejsze - muzyce. Następne płyty wydawane są pod szyldem Kevin K. Band. Pierwszy to doskonale przyjęty "Nightlife" z 1995 roku, niektóre następne tytuły to "Party Down", "Rule The Heart", "Magic Touch", "From The Delta To The Bowery"...

Kilka lat temu w czasie trasy we Francji Kevin poznaje muzyków, którzy później staną się The Real Kool Kats: basistę Jacka O Leroya z grupy Drive Blind, gitarzystę Ritchie Buzza (ex-Vengeurs & Cheese) i zaawansowanego wiekowo (obecnie 57 lat!) perkusistę Vincenta Price'a III z zespołu Kidnappers. Amerykańsko-francuska koalicja w 2003 roku wydaje płytę "Kiss Of Death", na której znalazła się między innymi ich wersja słynnego hitu "These Boots Are Made For Walkin'". Koncerty w różnych krajach Europy przyciągają coraz więcej ludzi. W 2004 roku wychodzi "Addiction", album wypełniony wspaniałymi szorstkimi rock'n'rollowymi kawałkami, w których odnaleźć można klimat glam rocka i nowojorskiej sceny punk lat 70-tych.

Mimo, że kilka lat temu Kevin przeprowadził się na Florydę, sporo jego tekstów dotyczy przykrych aspektów życia na ulicach Nowego Jorku - życia, które już 26 lat temu poznał tak dobrze. W czasie swojej kolejnej trasy, jesienią 2004, Kevin K. & The Real Kool Kats wybierają się na 3 koncerty do Polski. Sam Kevin jest bardzo podniecony perspektywą przyjazdu do ojczyzny swoich dziadków.

dodał/a: Witt Wilczyński

źródło: Terra.pl