W październiku na scenę Teatru Polskiego wchodzi Odyseja, w adaptacji dokonanej na podstawie wspaniałego przekładu prozą Jana Parandowskiego. W roli Odysa wystąpi Waldemar Kownacki.

W teatrze konieczny staje się wybór wątków i epizodów eposu. Dla nas Odyseja jest historią człowieka, który wraca do domu - także w sensie duchowym. Ma czterdzieści, może pięćdziesiąt lat. W połowie drogi swego życia stracił z oczu szlak. Zabłąkał się. Zagubił. Przez dziesięć lat walcząc pod Troją stał się psem wojny. I oto, gdy skończyła się wojenna przygoda, przed jej bohaterem otwiera się przeraźliwa pustka. Odys, na przekór trudom i niepowodzeniom, chce wrócić do rodzinnej Itaki. Co oznacza ten powrót? Czy jest próbą odnalezienia samego siebie? Drogą ocalenia? Oczyszczenia? Zadajemy też sobie pytanie, czy powrót po tak długim czasie jest jeszcze możliwy? Droga Odysa do domu trwa kolejne dziesięć lat. Można ją rozumieć jako drogę duchową, próbę ratowania duszy. Odys zabłąkany pośród bezkresu morza przypomina bohatera Dantejskiej Boskiej komedii, który "w życia wędrówce, na połowie czasu, utraciwszy z oczu szlak niemylnej drogi" zagubił się w gęstwinie ciemnego lasu.

Epopeja Homera, która powstała 2700 lat temu, jest i dziś porażająco współczesna. Człowiek XXI wieku może odnaleźć w niej opowieść o własnym losie i swoich własnych czasach.

Teatr Polski, ODYSEJA, premiera 1 października 2005, godz.19

dodał/a: Małgorzata Pawlicka

źródło: Teatr Polski