225 lat temu (17 listopada 1780) zmarł w Warszawie Bernardo Belloto zwany Canaletto.

Bernardo Michiel Bellotto zwany Canaletto urodził się w Wenecji 30 stycznia 1720 roku.

Pochodził z rodziny z tradycjami malarskimi a uczył sie w pracowni wuja.
Bernardo wzorem wuja malował widoki miejskie Wenecji.

Mając 27 lat Belotto opuścił ojczyznę i wraz z żona i synem udał się do Saksonii, gdzie w Dreźnie znalazł zatrudnienie na dworze Fryderyka Augusta II, który zasiadał na polskim tronie jako August III.

Po wybuchu wojny siedmioletniej w 1756 roku August III uciekł z Drezna i przeniósł dwór do Warszawy a Belooto po wileu zmianach zostaje przedstawiony przez Marcello Bacciarellego królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu.

W 1767 roku król zlecił Bernardo Belottiemu wykonanie dekoracji malarskiej sali parterowej Zamku Ujazdowskiego.
Prace te uległy jednak zniszczeniu a Zamek Ujazdowski został przeznaczony na koszary wojskowe.

Belotto pozostał jednak w Polsce na stałe a w 1768 roku król mianowal go swoim malarzem nadwornym.

Przez 13 lat życia w Polsce Bernardo Bellotto namalował około siedemdziesięciu obrazów.
Do najważniejszych należy cykl 26 widoków Warszawy i okolic.
Do dziś zachowały się 24 obrazy:

22 z nich znajdują się w Zamku Królewskim w Warszawie:

- Krakowskie Przedmieście od strony Bramy Krakowskiej (1767-68);
- Kolumna Zygmunta III od strony zejścia do Wisły (1767-70);
- Widok Warszawy od strony Pragi (1770);
- Widok Warszawy z Pałacem Ordynackim (1772);
- Krakowskie Przedmieście w stronę Placu Zamkowego (1774);
- Widok łąk wilanowskich (1775);
- Widok pałacu Wilanowskiego od strony podjazdu (1776);
- Widok pałacu Wilanowskiego od strony parku (1776);
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony południowej (1777);
- Widok Pałacu Wilanowskiego od strony północno-wschodniej (1777);
- Ulica Długa (1777);
- Ulica Miodowa (1777);
- Kościół Brygidek i Arsenał (1778);
- Kościół Sakramentek (1778);
- Plac Krasińskich (1778);
- Krakowskie Przedmieście od strony Nowego Światu (1778);
- Pałac Błękitny (1779);
- Kościół Reformatów (1779);
- Pałac Mniszchów (1779);
- Plac Żelaznej Bramy (1779);
- Kościół Karmelitów (1780);
- Kościół Wizytek (1780).

i dwa obrazy w Muzeum Narodowym w Warszawie:

- Widok Warszawy z tarasu Zamku Królewskiego (1773);
- Widok Ujazdowa i Łazienek (1776).

Dwa widoki z tej serii zaginęły:

- Kolumna Zygmunta III od strony zejścia do Wisły z królem wizytującym spalone w 1767 skrzydło zamku (1771);
- Plac Żelaznej Bramy od strony koszar Mirowskich.

Życie osobiste artysty pozostaje tajemnicą.
Żyjący ponad stan i zadłużony Bernardo Bellotto zmarł z powodu udaru serca.
Pochowany został w kościele Kapucynów przy ulicy Miodowej w Warszawie.
Długi malarza spłacił Stanisław August Poniatowski.

Niestety nagrobek mistrza nie przetrwał zagłady Warszawy w 1944 roku.

Przygotowano na podstawie:
www.sztuka.net.pl

dodał/a: Michał Pawlik

źródło: Sztuka.Net