Zapraszamy na III odsłonę cyklu "Kulturalni Odmieńcy" do stołecznego Składu Butelek. W dniach 23-25 marca zagrają m.in.

- bardowie białoruscy

Żmicer Todar Wajciuszkiewicz

znakomity białoruski muzyk, multiinstrumentalista, członek kultowych zespołów Kriwi i Pałac, twórca WZ-Orkiestry, kompozytor muzyki filmowej, współtwórca znanych w Europie projektów "Narodny Albom", "Ja naradziusia tut", charyzmatyczny wykonawca i aktywny reprezentant niezależnej sceny białoruskiej.

Kasia Kamocka

legenda niezależnej sceny muzycznej Mińska, "rockowa księżniczka", jedna z najważniejszych postaci we współczesnej kulturze białoruskiej, debiutowała w 1991 roku albumem "Dzieci czarnego miasta". Wspólnie z zespołem Nowaje Nieba (Nowe Niebo), którego była założycielką, nagrała później płyty: "Sen w tramwaju" (1994), "Go home"(1995) i "Mój kraj" (1996). Płyty te zapewniły jej pozycję pierwszej damy białoruskiego rocka.


- folkowa Białoruś

Jar

zespół został utworzony w Mińsku w 2002 roku. Inspiruje się muzyką ludową, której brzmienie opracowuje z połączeniu z innymi, współczesnymi stylami muzycznymi, między innymi jazzem i muzyką awangardową. Pierwszym ważniejszym wyróżnieniem grupy była I nagroda w konkursie "Scena Otwarta" w ramach Festiwalu "Mikołajki Folkowe" w 2002 w Lublinie. Od tego czasu duet występuje na wielu festiwalach muzycznych na Białorusi, w Niemczech i we Francji. W 2005 roku zespół wydał płytę "Wiasna krasna" (sesja nagraniowa była jedną z nagród otrzymanych na "Mikołajkach Folkowych).

Nagual

Zespół powstał w zimie 2000 roku. Jego celem jest odtworzenie dźwięków,poprzez które można wyrazić zarówno początek tańca życia jak i swoją własną melodię. W skład grupy wchodzi sześcioro muzyków. Zgłębiają oni wiedzę o źródłach muzyki, współczesnych trendach, kształtowaniu się kultur ludowych, stosunkach między ludźmi, bowiem właśnie te czynniki mają bezpośredni wpływ na ich twórczość. Utwory powstają przy pomocy dobranych instrumentów muzycznych i ich niezwykłych zestawień oraz pod wpływem własnych przeżyć muzyków. Instrumenty, których używają, są różne, poczynając od ekskluzywno-archaicznych, na klasycznych kończąc.

Piosenki NAGUALa są radosne i smutne, mające przejrzysty motyw i abstrakcyjne, dzikie i niedorzeczne, ale najważniejsze jest to, że nie stoją one w miejscu. Każda piosenka ma możliwość naturalnego rozwoju, wraz z każdym koncertem rozwija się i nabiera kształtów, tak jak dzieje się to w autentycznym folklorze. Utwór czerpie z życia to, czego mu brakuje do osiągnięcia pełni.

dodał/a: Witt Wilczyński

źródło: Independent - Polska Kultura Niezależna