Galeria Zachęta zaprasza na wystawę Zbigniewa Dłubaka"Fotografie z lat 1947-1950, 1983-2000", w dniach 21 października-23 listopada.

Zbigniew Dłubak (ur. 1921) – jeden z najciekawszych polskich fotografików, malarz i teoretyk sztuki – fotografuje prawie od 60 lat. Jego rola w otwieraniu dróg nowoczesnej fotografii artystycznej jest nieoceniona. Jeden z uczestników I WSN, założyciel i wieloletni redaktor najważniejszego pisma krytycznego o fotografii p.t. “Fotografia”, był ważną postacią na polskiej scenie artystycznej. Od ponad 20 lat mieszka we Francji, stąd zapewne rzadsze prezentacje jego twórczości w kraju.

Fotografią zainteresował się zaraz po wojnie i jako jeden z nielicznych zaczął ją konsekwentnie stosować jako medium ekspresji artystycznej sięgając do tradycji fotografii awangardowej. Podał własną, oryginalną propozycję interpretacji awangardowych założeń. Już w pierwszych kilkudziesięciu pracach – stanowiących obecnie element kanonu polskiej fotografii artystycznej - zrealizował swą koncepcję sztuki jako ciągłego przełamywania schematów, w tym przypadku schematów widzenia i fotograficznego obrazowania. Ową postawę ciągłego poszukiwania, odkrywania ”białych plam” na mapie sztuk wizualnych zachowuje Dłubak do dziś.

Od ponad 20 lat realizuje fotograficzny i malarski cykl Asymetria, który jest rozwinięciem i pogłębieniem postawy artystycznej z samych początków jego działalności artystycznej. Zarówno te wczesne fotografie jak i te ostatnie – zawsze czarno-białe - mają niezwykle poetycką formę, odwołują się do sfer nieświadomości, do wyobraźni a nie do wiedzy o świecie lub sztuce. Jednocześnie w konsekwentny i systematyczny sposób Dłubak edukuje swymi fotografiami oko widza – uczy go innego, nowego patrzenia.

Prace z lat 40-tych są polskim widzom dość dobrze znane, były pokazywane na dużej wystawie indywidualnej artysty w 1995 w Muzeum Sztuki w Łodzi. Prace z ostatnich lat są mało znane, były pokazywane na niewielkich wystawach w połowie lat 90. Pokazanie obok siebie fotografii z tak różnych okresów jest o tyle uzasadnione, że stanowią one dla siebie nawzajem ciekawy kontekst, uzupełniają się. W obu tych okresach dominującym problemem jest kwestia percepcji wizualnej i naszego oglądu rzeczy – fotografia służy poszerzaniu tego oglądu, ma ćwiczyć oko widza

dodał/a: Małgorzata Pawlicka

źródło: Zachęta-Narodowa Galeria Sztuki