Wydawnictwo Czarne serdecznie zaprasza na:

mecz
Charków-Warszawa

11 czerwca (niedziela), godz. 19:00
Tarabuk, Ul. Browarna 6, WARSZAWA
Spotkanie z Serhijem Żadanem i Michałem Sufinem poprowadzi Michał Petryk.

-------
Serhij Żadan (1974) - poeta, prozaik, performer, reżyser. Autor kilku tomów wierszy, tomu prozy Big Mac (2003), powieści: Depeche Mode (2004), Anarchy in Ukr (2005; wyd. polskie 2007) i Hymn demokratycznej młodzieży (2005; wyd. polskie 2007). Stworzył oryginalny styl w poezji - udało mu się połączyć tradycję ukraińskiej poezji (szczególnie futuryzmu) i elementy kultury punk z symboliczną przestrzenią industrialną miejskiego krajobrazu. Jest laureatem wielu nagród m.in. Bu-Ba-Bu za najlepszy wiersz roku 1998. Mieszka w Charkowie.

Serhij Żadan
Depeche Mode

Depeche Mode śmiało mógłby nosić podtytuł: "pamiętnik z okresu dojrzewania". Specyficzne to jednak dojrzewanie, tak samo jak specyficzna jest czasoprzestrzeń, w jakiej przebiega: kilkudniowa odyseja, obficie zakrapiana alkoholem, rozgrywająca się w industrialnej scenerii Charkowa anno domini 1993. Jedynie słuszna ideologia trzyma się jeszcze całkiem nieźle, dlatego znajdziemy tu Wasię Komunistę, faszyzujące metody perswazji policji państwowej oraz podręcznik rewolucjonisty. Ale już-już czuje się w powietrzu nieśmiały świeży powiew upostaciowany w osobach "reklamowców" Wowy i Wołodii, niuejdżowych kazaniach wielebnego lidera Kościoła Jezusa (zjednoczonego), czy choćby – audycji o Depeche Mode, nadawanej w publicznym radiu. Kulminacją i metaforą udanego mariażu starego z nowym jest – dokonana przez jednego z bohaterów – zamiana teorii permanentnego rozpadu kapitału w teorię permanentnego pochuizmu.

Powieść porównywana była na Ukrainie do Ulissesa Joyce`a, Moskwy-Pietuszki Jerofiejewa, Podróży do kresu nocy Céline`a i innych "kultowych ksiąg drogi".

--------
Michał Sufin urodził się 2 sierpnia 1983 r. w Warszawie. Wychował się i zamieszkuje na Mokotowie w sąsiedztwie nadajnika telewizji publicznej. Wcześniej student kulturoznawstwa, socjologii na Uniwersytecie Warszawskim, aktualnie trzeciego roku wiedzy o teatrze na Akademii Teatralnej. Jako recenzent współpracował z pismami "Zine", "Nowe Książki" i "Lampa". Do czasu autor filmów wideo, a co za tym szło laureat kilku nagród na festiwalach polskich i zagranicznych. Ostatnio współtwórca młodej grupy teatru improwizowanego. Znany i ceniony, jako osoba dużo i głośno mówiąca.

Michał Sufin
Warszawskie wersety

Warszawskie wersety to szaleńcza groteska nawiązująca do najlepszych tradycji Witkacego i Gombrowicza. Książka opowiada o młodym człowieka już po drugiej stronie współczesnej kultury – w postmodernistycznym świecie, gdzie wszystko wolno i nic nie wiadomo. Bohater poszukuje miłości pewnej Kobiety, ta zaś uwikłana jest w skomplikowane gry o swą tożsamość płciową, ponieważ, jak całe środowisko opisywane przez Sufina, jest w tym względzie kompletnie zdezorientowana. Opowieść o tych jeszcze niezbyt dobrze rozpoznanych literacko sprawach nie pozwala czytelnikowi na chwilę znudzenia, dzięki niesłychanemu tempu, oraz – szczególnie wyróżniającemu książkę – użyciu języka: parodia mowy SMS-ów i internetowych czatów, której dokonuje tu autor, jest zaiste doskonała.

Warszawskie wersety – debiut młodego, dwudziestodwuletniego autora - imponują inteligencją, dowcipem, świetnym wyczuciem chaosu
mentalno-językowego współczesnej kultury.

Niewątpliwie jest w tej książce wizja i żywioł - życzę Michałowi Sufinowi, żeby bardzo na siebie uważał i pisał następną.
Justyna Jaworska (Lampa)

Sytuacja jest co najmniej paradoksalna: to, co miało gorszyć, daje się podziwiać na gruncie czysto estetycznym. Świetne, lekkie pióro.
Dariusz Nowacki (Gazeta Wyborcza)

dodał/a: Piotr Kotkowski

źródło: Informacje organizatora