www.warszawa.plLogin | Usenet | Klub | Linki
Tematy: AdministracjaHistoriaLudzieSpołecznośćGeografiaArchitekturaRozrywkaRozwójPrzyrodaTurystykaGastronomiaMediaEdukacjaKomunikacjaBezpieczeństwoSportUsługiKulturaProblemyPraca
Extra: MapaPanorama ▪ Wydawnictwa ▪ UE ▪ Galeria
reklama
Warszawa > Administracja > Rembertów

Rembertów

Rembertów usytuowany jest we wschodniej części stolicy. Tworzą go osiedla: Nowy Rembertów, Stary Rembertów, Rembertów Stary – Kolonia, Wygoda – Kawęczyn, Mokry Ług – Magenta oraz osiedla wojskowe "Polanka" i "Pocisk". Obszar byłej gminy (Warszawa-Rembertów) wynosi 1930 ha, tj. ok. 3,9% terytorium stolicy, a zamieszkuje ją obecnie nieco ponad 19 tys. mieszkańców, tj. ok. 1,2% ludności miasta.

Początek osady wiąże się z otwarciem na trasie Warszawa – Terespol wojskowej magistrali kolejowej. W 1888 r. wykupiono tutejsze podmokłe i lesiste ziemie i przeznaczono je na poligon artyleryjski, wokół którego zaczęły stopniowo wyrastać domy prywatne, m.in. strażników i drobnych handlarzy. Osada wciągnęła szybko w swą orbitę sąsiednie folwarki: Zygmuntów, Karolówkę, Magentę i Grzybów. Pod koniec 1924 r. Rembertów liczył już 1500 osób. Inwestycje przyspieszyła znacznie modernizacja Warszawskiego Węzła Kolejowego, którego elektryfikację ukończono w 1933 r. Spowodowało to dalszy napływ ludności oraz szybki rozwój budownictwa mieszkaniowego.

Utworzenie w Starym Rembertowie Centrum Wyszkolenia Piechoty – ośrodka szkolenia oficerów wszystkich rodzajów broni – zmieniło w zasadniczy sposób oblicze miasta. Drewniane, zbudowane jeszcze za carskich czasów obiekty, zaczęto zastępować wygodnymi willami i blokami dla kadry oficerskiej. W willi przy ówczesnej Al. Piłsudskiego (dziś gen. Chruściela) mieszkał, przebywający w Polsce w latach 1920–21, Charles de Gaulle – późniejszy prezydent V Republiki. W kompleksie lasów rembertowskich znajdowały się, wybudowane w okresie międzywojennym, zakłady amunicyjne "Pocisk". Skrajem poligonu wojskowego przebiegała wewnętrzna linia polskiej obrony w sierpniu 1920 r. (Ossów).

Na terenie osiedla Kawęczyn – wsi wymienianej już w dokumentach z XII w. – przez ok. 80 lat działały Kawęczyńskie Zakłady Cegielniane Kazimierza Granzowa, jedne z największych i najsłynniejszych w Królestwie Polskim. Zostały one całkowicie zniszczone w okresie drugiej wojny światowej. Obecnie na terenie tym znajduje się Elektrociepłownia "Kawęczyn".

Osada Rembertów do 1939 r. administracyjnie należała do gminy Wawer. 1 kwietnia 1939 r. Rembertów uzyskał prawa miejskie. Zakończenie działań wojennych na tym terenie pozwoliło powołać już we wrześniu 1944 r. Miejską Radę Narodową, funkcjonującą aż do 1957 r., kiedy to Rembertów został przyłączony do Warszawy i stał się częścią gminy Praga Południe. Od 1994 r. Rembertów istnieje jako samodzielna jednostka administracyjna, ma własny herb, flagę i pieczęć.

Do ważniejszych instytucji, mających siedzibę na terenie dzielnicy należą: Akademia Obrony Narodowej, Centralne Archiwum Wojskowe, Wojskowy Instytut Historyczny, Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii oraz ośrodek Wyższej Szkoły Pedagogiki Specjalnej.

W Rembertowie znajduje się sporo wolnych przestrzeni i terenów leśnych, które otaczają dzielnicę praktycznie ze wszystkich stron i zajmują ponad 30% jej powierzchni. Część z nich – między ulicami Marsa, Żołnierską i torami kolejowymi (Warszawa – Mińsk Mazowiecki) – z uwagi na unikatową roślinność – uznana została za rezerwat przyrody, otwarty dla zwiedzających.

Lech Królikowski
Podział administracyjny Warszawy
 
Wersja do druku | Wyślij znajomym | Dodaj do ulubionych | Skocz na górę
Ludzie Fundacji | Wydawca | Informacje prasowe | Ochrona prywatności | Reklama | |
© 2002 Fundacja Promocji m. st. Warszawy Hosted by jHosting.pl - Java Hosting